Συγκλονισμένη από το άκουσμα μιας ακόμη αυτοκτονίας, η Κατερίνα γράφει...

Καταφεύγοντας προς το τέλος στον Κωνσταντίνο Καβάφη...


Γράφει η Κατερίνα Μαγκούλια

Σκέφτομαι....
Ποιοι να είναι οι τραγικότεροι που προκύπτουν από αυτές τις αυτοκτονίες.

Τα παιδιά τους, που θα αποτελέσουν την επόμενη γενιά;

Η δική μας γενιά, που διακατέχεται από τόση απάθεια, αποξένωση, θλίψη και απομόνωση, ώστε κάποιοι άνθρωποι να νιώθουν τόσο μόνοι ώστε να προτιμούν το θάνατο; Μια γενιά χαμένη;

Ή οι γονείς τους; Αυτοί που μετά από τόσες κατοχές, τώρα βλέπουν τα παιδιά τους να πηδούν από τις πολυκατοικίες;

Τι θα μείνει τελικά από όλες αυτές τις ανθρωποθυσίες;  

"Η ψυχές των γερόντων
Μες στα παληά τα σώματά των τα φθαρμένα
κάθονται των γερόντων η ψυχές.
Τι θλιβερές που είναι η πτωχές
και πως βαρυούνται την ζωή την άθλια που τραβούνε.
Πώς τρέμουν μην την χάσουνε και πώς την αγαπούνε
η σαστισμένες κι αντιφατικές
ψυχές, που κάθονται -κωμικοτραγικές-
μες στα παληά των τα πετσιά τ' αφανισμένα."


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης


Blogger Template by Clairvo