Αύξηση των τουριστών στην Ελλάδα!

Αύξηση ή μείωση του τουρισμού στην Ελλάδα;
Αύξηση! Διατυμπανίζουν οι αρμόδιοι.
Αύξηση για ποιους;




Γράφει η χμ...

Έχω την εντύπωση πως τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός στη χώρα μας έχει αλλάξει κατά πολύ (εσκεμμένα ή μη…το αφήνω στη δικιά σας κρίση).

Τα πακέτα και οι συμφωνίες πλέον κάνουν τη χώρα μας επισκέψιμη από περισσότερους ξένους. Αμφιβάλω όμως αν αυτό στηρίζει γενικότερα την τοπική οικονομία.

Ο τουρίστας έρχεται, πόσοι τον βλέπουν;

Όταν το πακέτο έχει μεταφορικά, ξενοδοχείο με πρωινό-μεσημεριανό, πισίνα, γυμναστήριο, μασάζ κ.τ.λ. και μπορεί να περιλαμβάνει και καμιά περιήγηση στα σημαντικότερα σημεία της περιοχής, ο επισκέπτης ουσιαστικά μένει εντός των εγκαταστάσεων που τον φιλοξενούν.

Πόσοι από αυτούς θα πάνε στο διπλανό ταβερνάκι ή σε μια παραλία λίγο πιο πέρα;
Τυποποιημένες διακοπές. Αυτό αγοράζουν και τους αρέσει. Το ξενοδοχείο θα βγάλει λεφτά (ίσως).

Σίγουρα πάντως θα μπορεί να κρεμάσει ταμπέλα «ΠΛΗΡΕΣ». Από κει και πέρα όμως;
Μπορεί τα όσα φτάνουν στα αυτιά μου να είναι μειοψηφία…Το εύχομαι.

Βέβαια, αυτή η «μειοψηφία» ισχυρίζεται πως π.χ.  στη Χαλκιδική πας σε ξενοδοχείο και δεν βρίσκεις υπάλληλο να μιλάει Ελληνικά, έτσι αποτελούν προορισμό συγκεκριμένων τουριστών, συγκεκριμένων χωρών (ουσιαστικά εκείνων που ομιλούν τη γλώσσα των υπαλλήλων).
Εδώ θα μπορούσε να γίνει άλλη συζήτηση, για το κατά πόσο ο τουρίστας βλέπει όλες τις πτυχές της χώρας που επισκέπτεται…Μια χώρα δεν είναι μόνο οι παραλίες, τα κτίρια, τα δάση, αλλά και οι πολίτες της. Ας το παραβλέψουμε όμως και αυτό.

Η «μειοψηφία» επίσης ισχυρίζεται πως πάντα ο καλύτερος τουρίστας ήταν ο Έλληνας, που θα γυρίσει στην περιοχή, θα αγοράσει τα αναμνηστικά του, θα πιει τις μπυρίτσες ή τα ουζάκια του, θα φάει στις ταβέρνες, με λίγα λόγια θα μοιράσει χρήμα στην περιοχή. Όμως, λόγω κρίσης, ο Έλληνας τουρίστας τείνει προς εξαφάνιση.

Αύξηση του τουρισμού λοιπόν.

Τουρίστες κλεισμένοι στα κλουβιά τους; Τουρίστες που θα «ταΐσουν» την τοπική οικονομία;
Θα το δούμε στο τέλος της σαιζόν, στον απολογισμό, πόσες επιχειρήσεις σώθηκαν από αυτήν την αύξηση…

Υ.Γ: Αλήθεια, πόσα από τα ξενοδοχεία αυτά ανήκουν σε Έλληνες; Πόσα από αυτά δεν ανήκουν σε μεγαλοεταιρίες, Ελληνικές ή ξένες; Εκεί πάνε πάλι τα λεφτά…

Τώρα έχουν και οι παπανδρεϊκοί... τον χίπι τους!

Αλλά όχι. Η εμφάνιση του Γ. Βαρουφάκη στο προσκήνιο δεν έγινε μέσω της συνεργασίας του με τον Γ. Παπανδρέου. Τότε ήταν ακόμη στο παρασκήνιο. Στο προσκήνιο βγήκε με μακό μπλουζάκι και τζινάκι (ναι) στην Πλ. Συντάγματος τον Ιούνιο του 2011.


Επιμέλεια ανάρτησης: Χρυσαλία

Μόνο στην διαφήμιση του σουτιέν "Pretty bra" δεν παίρνει μέρος ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης. Οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του το τελευταίο διάστημα είναι καταιγιστικές ενώ ο ίδιος μιλάει επί παντός επιστητού.

Χρησιμοποιεί μάλιστα το βήμα που του δίνουν εκπομπές όπως του Γ. Παπαδάκη στον ΑΝΤ1 για να γίνει οικείος σε όσο γίνεται μεγαλύτερο κοινό. Εχει προηγηθεί μια έξυπνη τακτική που του επιτρέπει να κυριαρχεί στο χώρο των ομιλητών της αριστεράς και συγκεκριμένα του ΣΥΡΙΖΑ.

Μιλώντας πολύ συχνά αντ΄αυτού (αντί του Αλέξη Τσίπρα) έχει καταφέρει να υποκαταστήσει τον Τσίπρα στο μυαλό πολλών ξένων αναλυτών. Ειδικά οι Αμερικανοί όταν ακούνε ΣΥΡΙΖΑ έρχεται στο μυαλό τους ο Βαρουφάκης κι όχι η αλανιάρα συνιστώσα Ρόζα και ο σκληροτράχηλος Ρούντι Ρινάλντι τον οποίο έχουν εξαφανίσει οι μαθουσάλες της Κουμουνδούρου.

Η απάντηση στο ερώτημα πού το πάει ο Βαρουφάκης θα μπορούσε να δοθεί από το πώς εμφανίστηκε στο προσκήνιο. Η φιλία του με τον Γιώργο Παπανδρέου και το περιβάλλον του ήταν  καθοριστική για να βρει πρόσβαση στον Σόρος (ο Σόρος θα συμμετάσχει στο 2ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» για την Κοινωφελή Δράση, στις 27 και 28 Ιουνίου. Η ομιλία του είναι προγραμματισμένη για την Παρασκευή το πρωί και σύμφωνα με πληροφορίες θα επικεντρωθεί στη φιλανθρωπία και τη φιλοσοφία της).

Αλλά όχι. Η εμφάνιση του Γ. Βαρουφάκη στο προσκήνιο δεν έγινε μέσω της συνεργασίας του με τον Γ. Παπανδρέου. Τότε ήταν ακόμη στο παρασκήνιο. Στο προσκήνιο βγήκε με μακό μπλουζάκι και τζινάκι (ναι) στην Πλ. Συντάγματος τον Ιούνιο του 2011. Εκεί έκανε την πρώτη του "επαναστατική" εμφάνιση. Την οποία βέβαια όπως και άλλοι... σεμνοί και ταπεινοί "αγωνιστές" της Πλατείας Συντάγματος που προέκυψαν, δεν παρέλειψε να προβάλλει σε εμφάνισή του το χειμώνα του 2011 στην... σχετικότατη -ανάμεσα σε άλλα- εκπομπή του κυρίου... Κωστόπουλου. Στην ίδια εκπομπή φρόντισε να "καθαρίσει" και το όνομά του σχετικά με τη γνωριμία του με τον Γιώργο Παπανδρέου, διασαφηνίζοντας πως είναι απλώς... κουμπάρος (για την ακρίβεια μάρτυρας στον πολιτικό γάμο) του... Νίκου Παπανδρέου (!)

Πάμε παρακάτω. Παρότι το παλαιό και διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ με τους συμμορίτες συνδικαλιστές κλπ, έχει "τρυπώσει" στην Κουμουνδούρου, οι δημοσκοπικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά εντυπωσιάζουν. Μάλιστα το θέαμα της άδειας πλατείας Συντάγματος -περισσότερο κόσμο θα μάζευε η Κατερίνα Στανίση- πάγωσε ακόμη και τους νταβατζήδες όψιμους φίλους του κόμματος.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ να χωλαίνει δημοσκοπικά και με τον Βενιζέλο να παίζει την πολιτική παρτίδα της ζωής του, ισχυρά συμφέροντα εντός και εκτός της χώρας διαπιστώνουν ότι τώρα είναι η στιγμή για την μεγάλη επιστροφή της κεντροαριστεράς. Ακόμη και οι Μαλέλης-Πετρούλα ψάχνονται να κάνουν κόμμα στο συγκεκριμένο χώρο.

Οι πρωτοβουλίες όμως που αξίζουν προσοχής είναι εκείνες τον Μπουτάρη-Βούγια και άλλων παπανδρεϊκών hippies οι οποίοι ασφυκτιούν εκτός παιγνιδιού.

Τι απουσιάζει (;) από τις συγκεκριμένες προσπάθειες; Μα φυσικά η παρουσία ενός ηγέτη νέου τύπου. Υπάρχει κανείς πιο (συστηματικά) προβεβλημένος από τον Γιάννη Βαρουφάκη γι΄αυτόν τον ρόλο; Κανείς πιο έτοιμος από καιρό; Κανείς με πιο εύκολη πρόσβαση σε κεφάλαια κίνησης που έχει ανάγκη ένα νέο κόμμα;

Ο Βαρουφάκης για την ώρα διαψεύδει  μετά βδελυγμίας την εμπλοκή του με την πολιτική σ΄αυτό το επίπεδο. Μόνο που αν πάρει εντολή από τους ισχυρούς φίλους του να μπει μπροστά δεν θα έχει άλλη επιλογή. Και τότε τα παρωχημένα ΚΑΠΗ της Κουμουνδούρου θα δουν τα ποσοστά τους να επιστρέφουν εκεί απ΄όπου ξεκίνησαν.

Ξαναλέμε, ο κ. Βαρουφάκης δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις φήμες. Μέχρι και σελίδα στο facebook έχει με τίτλο "Γιάννης Βαρουφάκης για Πρωθυπουργός", για την οποία ξαναλέμε δεν ξέρει τίποτα! Μα κανένας να μην τον ειδοποιήσει, ούτε μετά από 2.215 Like...;

Ο μεγάλος θυμός

Οι Βραζιλιάνοι ξεσαλώνουν με σάμπα. Οι Αιγύπτιοι χορεύουν raqsharqi (το γνωστό οριεντάλ). Οι Πορτογάλοι είναι καθολικοί, οι Τούρκοι μουσουλμάνοι. Οι Ισπανοί βρίζουν στα ισπανικά, οι Μαροκινοί στα αραβικά. Οι Ιταλοί γράφουν τις προκηρύξεις και τα πανό τους από αριστερά προς τα δεξιά. Οι Αλγερινοί αντίστροφα. Οι Σουηδοί πυρπολούν αυτοκίνητα. Οι Τυνήσιοι αυτοπυρπολούνται οι ίδιοι. Οι Έλληνες αυτοκτονούν μοναχικά. Οι Μεσανατολίτες ζώνονται με εκρηκτικά και παίρνουν καμπόσους μαζί τους....

Όταν το ζεις, δεν αντιλαμβάνεσαι το ιστορικό του βάρος. Εδώ και έξι χρόνια όλος ο κόσμος χορεύει,αγανακτεί, διαδηλώνει, εξεγείρεται, συγκρούεται με αστυνομίες και στρατούς. Σε πρωτοφανή μεγέθη, με απίστευτη ένταση. Αναρίθμητα πλήθη γεμίζουν τις πλατείες του κόσμου στις πιο διαφορετικές χώρες, με τις πιο διαφορετικές κουλτούρες,θρησκείες, καθεστώτα, επίπεδα ανάπτυξης. Εκτός από τον μεγάλο θυμό των ανθρώπων, είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς τι συνδέει τους Βραζιλιάνους με τους Τούρκους διαδηλωτές σήμερα ή τι συνέδεε τους Αιγύπτιους και Τυνήσιους της Αραβικής άνοιξης με τους Ισπανούς Indignados ή τους Έλληνες Aγανακτισμένους.

Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα δυσκολευτούν να κατατάξουν το μεγάλο κύμα κοινωνικής αναταραχής που σαρώνει τον κόσμο από το 2008. Θα δυσκολευτούν να ορίσουν το σημείο εκκίνησής του – να ήταν άραγε ο ελληνικός «Δεκέμβρης 2008»; Αλλά τι κοινό υπήρχε ανάμεσα στον έφηβο Γρηγορόπουλο, που έπεσε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού, και στον27χρονο Τυνήσιο λαχανοπώλη Μπουαζίζι, που, δυο χρόνια μετά, διαμαρτυρήθηκε για την αστυνομική αυθαιρεσία αυτοπυρπολούμενος; Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στους Τούρκους διαδηλωτές που υπερασπίζονται την κοσμικότητα της κοινωνίας τους και στους Βραζιλιάνους πολίτες που ζητούν να διοχετευτεί στα δημόσια αγαθά μερίδιο από το πλεόνασμα της ανάπτυξης στη χώρα τους;

Εκ πρώτης όψεως δεν υπάρχει τίποτα κοινό. Εκτός από το γεγονός ότι ο μεγάλος θυμός της τελευταίας εξαετίας αποτελεί το δεύτερο «μακρύ κύμα» της μεταπολεμικής ιστορίας που σκάει στα βράχια της «νέας τάξης». Το προηγούμενο κύμα, η «μεγάλη έκρηξη» του 1968,διέκοψε απρόσμενα τη μεταπολεμική αμεριμνησία της ευημερίας. Ήταν ένα κύμα νεανικό, με τους Γάλλους βλαστούς μεσοαστικών οικογενειών να τραγουδούν τη Διεθνή και τους Γερμανούς νέους να πειραματίζονται με το αντάρτικο πόλεων.Ήταν, όμως, καθαρά υπόθεση της Δύσης και των ανεπτυγμένων οικονομιών της. Ένα χασμουρητό πλήξης που εξελίχθηκε σε ουρλιαχτό ηθικής αποδοκιμασίας.

Αλλά ποιο είναι το συνεκτικό στοιχείο του νέου μεγάλου θυμού που έχει βγάλει στον δρόμο, με παράδοξη μεταδοτικότητα και εντυπωσιακό ιστορικό συγχρονισμό, Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους, Ισπανούς ανέργους, Γάλλους αποταμιευτές, Βραζιλιάνους μικροαστούς, πιστούς μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής; Μην ακούσω: «Τα social media!». Το ότι το Facebook και το Twitter έχουν υποκαταστήσει επάξια στην κινητοποίηση των μαζών τις χειρόγραφες προκηρύξεις, τα φέιγ βολάν και τις άλλοτε πολυπληθείς συλλογικότητες δεν κάνει τη διαφορά. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει κοινό κίνητρο.

Ένα ευδιάκριτο κίνητρο είναι η διάχυτη δυσφορία απέναντι στην εξουσία. Είτε αυτή έχει τη μορφή της ακραίας απολυταρχίας, είτε καλύπτεται κάτω από τον μανδύα της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, η εξουσία αμφισβητείται μαζικά και στην ουσία της. Ο Ερντογάν έχει ευρεία λαϊκή υποστήριξη και το άστρο του ανέτειλε μέσα από σκληρή σύγκρουση με το κεμαλικό καθεστώς. Αλλά, από τη στιγμή που έγινε ο ίδιος καθεστώς, πέρασε στη γκρίζα ζώνη της αμφισβήτησης. Αυτό ισχύει και για τα αραβικά καθεστώτα που,τρία χρόνια από το πρώτο ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης, αδυνατούν να βρουν σημείο ισορροπίας. Ισχύει και για την πρώην αντάρτισσα Ντίλμα Ρούσεφ που δεν μπορεί να εξηγήσει πειστικά γιατί ο αναπτυξιακός άθλος της Βραζιλίας δεν έχει αγγίξει ούτε τις φαβέλες, αλλά ούτε τη νέα μεσαία τάξη της χώρας. Ισχύει πολλαπλάσια για τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, οι οποίες με εξαιρετικό κυνισμό αδειάζουν τη δημοκρατία από το στοιχειώδες κοινωνικό της περιεχόμενο. Καθώς η Ευρώπη αποκτά τυπικά χαρακτηριστικά απολυταρχίας εντός της οποίας η πολιτική επιρροή των κοινωνιών σταδιακά εκμηδενίζεται, οι κοινωνίες θα κινούνται σταθερά μεταξύ δυσφορίας και έκρηξης.

Η μια πηγή, λοιπόν, του μεγάλου θυμού του ετερόκλητου πλήθους είναι ο αυξανόμενος αυταρχισμός και αμοραλισμός της εξουσίας. Παραμένει, ωστόσο, παράδοξο το γεγονός ότι αυτός ο θυμός εκδηλώνεται εξίσου μαζικά, αν και όχι το ίδιο αιματηρά, τόσο σε καθεστώτα τυπικά δημοκρατικά όσο και σε εκείνα που δεν κρατούν δημοκρατικά προσχήματα. Η συγκολλητική ουσία του οικουμενικού μεγάλου θυμού είναι η βιαιότητα που συνοδεύει την τελευταία φάση καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Μια γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, που διασπείρει τη δράση της σε τρεις ηπείρους χρειάζεται σταθερούς όρους αναπαραγωγής και στη Φρανκφούρτη, όπου βρίσκεται το σχεδιαστικό της επιτελείο, και στη Σανγκάη όπου παράγει τα αυτοκίνητά της. Ένας διεθνής χρηματοπιστωτικός κολοσσός έχει ανάγκη την απρόσκοπτη κίνηση των κεφαλαίων του από τη Νέα Υόρκη, όπου επινοεί άπειρες οβιδιακές μεταμορφώσεις του χρήματος,μέχρι το Νέο Δελχί, όπου κακοπληρωμένοι Ινδοί των call centers λύνουν σε άψογα αγγλικά απορίες Ευρωπαίων αποταμιευτών.

Το παγκόσμιο χρήμα σε όλες τις εκδοχές του -παραγωγικό,πιστωτικό ή εμπορικό, ακόμη και ψηφιακό- ενοποιεί τα θεσμικά και πολιτικά πλαίσια, απαιτεί και επιβάλλει όλο και πιο ομοιόμορφους όρους πίεσης στην εργασία, εκμετάλλευσης του κοινωνικού πλούτου, ιδιωτικοποίησης των δημοσίων αγαθών, παραπλάνησης ή καταπίεσης του πλήθους, είτε συναλλάσσεται με αιμοσταγείς χούντες είτε δρα σε άψογες δυτικές δημοκρατίες.

Το αποτέλεσμα, όμως,είναι ότι αυτή η μόνιμη πια διαπλοκή του παγκόσμιου χρήματος, με τις αυταρχικές ή φιλελεύθερες πολιτικές ελίτ των χωρών που αποικίζει, γίνεται και μόνιμη πηγή δυσφορίας και θυμού των κοινωνιών. Ούτε ο Ερντογάν μπορεί να χτίσει οθωμανικούς στρατώνες χωρίς «χριστιανικές» πιστώσεις ούτε η κινεζική ηγεσία μπορεί τιθασεύσει τον θηριώδη πληθυσμό της χωρίς γερμανικές επενδύσεις. Είναι υποχρεωμένοι να συνυπάρξουν -για πόσο, άραγε;- με δυσφορούσες ή θυμωμένες κοινωνίες, σταθερά καχύποπτες πια για το πώς η κυριαρχία του παγκόσμιου χρήματος απονεκρώνει τις δημοκρατίες όπου υπάρχουν και τις απομακρύνει όπου δεν έχουν ακόμη υπάρξει. Τη στιγμή ακριβώς που ο καπιταλισμός γίνεται πραγματικά παγκόσμιο σύστημα, προδίδει πόσο άβολα αισθάνεται με ό,τι έχει απομείνει από την κληρονομιά της Γαλλικής Επανάστασης.

Το πλήθος το διαισθάνεται αυτό. Μπορεί να μην αντιλαμβάνεται τον μηχανισμό του, αλλά το διαισθάνεται. Κι αυτό τρέφει τον μεγάλο του θυμό. Το πότε και σε ποιο σημείο του πλανήτη ο θυμός εκρήγνυται κάθε φορά,ανάγεται στο θρίλερ της ιστορίας. Η σημασία φωλιάζει στ’ ανύποπτα.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
Όταν το πλήθος γίνεται υποκείμενο ηθικής ανυπακοής εναντίον ενός άδικου ή ανήθικου νόμου, τότε ο νόμος φθείρεται και παύει να υφίσταται κοινωνικά, αργότερα και τυπικά. Αλλά, όταν το πλήθος ενώνεται σε μια πολύμορφη και συντονισμένη δημοκρατική ανυπακοή και αντίσταση, μπορεί, μαζί με τους νόμους, να ανατρέψει και την κυβέρνηση που τους θέσπισε ή τους διαιωνίζει. Το διαπιστώσαμε ζωντανά στην Τυνησία και στην Αίγυπτο. Έπειτα στις πλατείες της Ισπανίας και της Ελλάδας. Η πολιτική ανυπακοή του πλήθους αποτελεί αυθεντική ηθική και δημοκρατία εν δράσει σε αντίθεση με την ανομία της εξουσίας. Είναι αυτό που φοβάται κάθε εξουσία.
Κώστα Δουζίνα,«Αντίσταση και φιλοσοφία στην κρίση. Πολιτική, ηθική και στάση Σύνταγμα»
(Eπενδυτής, 29/6/2013)

Ο Δρόμος προς την Δημοκρατία!

Κεντρικός στόχος είναι η αποκατάσταση της έννοιας της δημοκρατίας, την συγκρότηση τοπικών Δήμων αποτελούμενων από ενεργούς Πολίτες και την πληροφόρηση και συντονισμό των Ελλήνων για οργανωμένη και μεθοδική δράση.

Γράφει ο Προμηθέας Αδέσμωτος

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Η ιδέα περί Δημοκρατίας παραμένει τόσο θολή και παρεξηγημένη ώστε σήμερα να μην αντιλαμβανόμαστε τι είναι δημοκρατία και πως λειτουργεί. Αυτό δίνει χώρο σε κάθε λογής καθεστώτα να αυτοχαρακτηρίζονται «δημοκρατία», δίχως να έχουν καμία σχέση με αυτήν.

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Στο επίπεδο του πολίτη, ο όρος αυτός που είναι άμεσα εξαρτημένος με το πολίτευμα της δημοκρατίας, παραμένει κενός περιεχομένου, ή ακόμα χειρότερα συγχέεται με αυτόν του ψηφοφόρου (ο πολίτης διαχειρίζεται την εξουσία, ο ψηφοφόρος την εκχωρεί).

Η ΣΧΕΣΗ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Αποτέλεσμα είναι να μην έχουμε δημοκρατία αφού δεν υπάρχουν πραγματικοί πολίτες, και να μην διαμορφώνονται οι άνθρωποι σε πολίτες αφού το πολίτευμα ως μη δημοκρατικό δεν προάγει την ιδιότητα του Πολίτη στους ανθρώπους.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ
Το κλειδί για να ξεκινήσει η διαδικασία εκδημοκρατισμού του πολιτεύματος είναι η μεταμόρφωση των ψηφοφόρων σε ενεργούς διαχειριστές και όργανα όλων των αποφάσεων σε ότι αφορά την πολιτεία και την κοινωνία, δηλαδή σε Πολίτες. Δεν χωρούν κόμματα και πολιτικοί εκεί όπου ο λαός αποφασίζει για όλα με άμεσο τρόπο.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
Η συγκρότηση αυτόνομων Δήμων, με πληθώρα επιμέρους μικρότερων κοινοτήτων υπό την αιγίδα του κάθε Δήμου, επιτρέπει την μέγιστη αποκέντρωση των αποφάσεων σε τέτοιο επίπεδο όπου ο τοπικός λαός γνωρίζει ποια είναι τα ζητήματα και πως θα τα αντιμετωπίσει.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Η λειτουργία της Δημοκρατίας καθορίζεται από τα όργανα λήψης και υλοποίησης των αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο και τον συντονισμό των επί μέρους τοπικών Δήμων σε επίπεδα Περιφέρειας και Επικράτειας για όσα θέματα δεν μπορούν να τα διαχειριστούν από μόνοι τους οι Δήμοι. Το μοντέλο αυτό θυμίζει τις αυτόνομες Πόλεις Κράτη της αρχαίας Ελλάδας, και ειδικά της κλασσικής Αθήνας, όπου και άνθησε για πρώτη και τελευταία από τότε φορά η δημοκρατία. Τότε οι πολίτες ήταν οι μοναδικοί διαχειριστές των ζητημάτων της πολιτείας τους, δίχως την διαμεσολάβηση πολιτικών, οργανωμένων ομάδων ή κομμάτων και δίχως την ανάγκη εκλογών και ανάθεσης της εξουσίας σε συγκεκριμένα πρόσωπα.

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Η συνέλευση των πολιτών (Εκκλησία του Δήμου) συνεδρίαζε και αποφάσιζε για όλα τα πολιτικά, διοικητικά, στρατιωτικά, οικονομικά και διπλωματικά θέματα. Όργανο εκτέλεσης των αποφάσεων και προπαρασκευής των συζητήσεων ήταν η Βουλή των Πεντακοσίων. Αυτή η Βουλή αποτελούνταν από πεντακόσιους κληρωτούς Αθηναίους Πολίτες που υπηρετούσαν για ένα έτος, δεν έπαιρνε αποφάσεις αλλά εκτελούσε τις αποφάσεις της συνέλευσης, επέβλεπε την δημόσια διοίκηση και υπηρετούσε την συνέλευση του Δήμου.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η δικαιοσύνη ήταν στα χέρια των πολιτών. Έξι χιλιάδες Αθηναίοι κληρώνονταν ως δικαστές για ένα έτος. Κατά τις δικάσιμες ημέρες, από αυτούς τους έξι χιλιάδες γινόταν κλήρος για να συγκροτηθεί το δικαστικό σώμα που θα εκδίκαζε τις υποθέσεις της ημέρας. Δεν υπήρχε πιθανότητα δωροδοκίας και οι αποφάσεις ήταν αμετάκλητες.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Για να δώσουμε λοιπόν το στίγμα της πραγματικής Δημοκρατίας, οι τρείς εξουσίες, νομοθετική εκτελεστική και δικαστική, που σήμερα δήθεν διαχωρίζονται ενώ ουσιαστικά ελέγχονται από το εκτελεστικό (την κυβέρνηση), στην Δημοκρατία εκτελούνται όλες από τους Πολίτες. Γίνεται ξεκάθαρο το πόσο απέχουμε σήμερα από την δημοκρατία.

ΙΣΟΝΟΜΙΑ, ΙΣΗΓΟΡΙΑ & ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ
Η Δημοκρατία, πέρα από ανάγκη να καλλιεργεί πολίτες με γνώσεις, ήθος και ανιδιοτέλεια, προϋποθέτει και την ουσιαστική εφαρμογή κανόνων ισονομίας, ισηγορίας και ισοπολιτείας. Και στην οικονομία, επιβάλλεται να ισχύουν αυτές οι αρχές ώστε να μην δημιουργείται υπέρμετρο οικονομικό προβάδισμα σε κάποιους με το οποίο να ανατρέπεται η ισοπολιτεία.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ & Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ
Ο κάθε Δήμος κληροδοτείται με πλήρη αυτονομία και αυτοδιάθεση, προγραμματίζει και συντονίζει την απαραίτητη οικονομική δραστηριότητα, καλύπτοντας τις βιοποριστικές ανάγκες όλων ώστε, να μπορούν να είναι ενεργοί πολίτες όλοι και όχι μόνο όσοι έχουν την οικονομική ευχέρεια. Αδιαμφισβήτητα, ο εθνικός πλούτος ανήκει σε όλους και αξιοποιείται προς όφελος όλων. Αντιθέτως σήμερα μεθοδεύεται η μονοπώληση του εθνικού πλούτου από ελάχιστα άτομα και αυτό με τις ευλογίες της «πολιτείας».

Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ
Η δράση του ατόμου και η ιδιωτική πρωτοβουλία ενθαρρύνεται, αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια του συλλογικού συμφέροντος. Οι άξιοι κρίνονται κυρίως μέσα από την προσφορά τους στην κοινωνία, και όχι από την περιουσία τους. Η συσσώρευση πλούτου, διέπεται από τους ίδιους περιορισμούς που περιορίζουν το δικαίωμα στην ελευθερία ενός, στο σημείο από το οποίο ξεκινούν τα δικαιώματα ελευθερίας των άλλων.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Κεντρικός στόχος είναι η αποκατάσταση της έννοιας της δημοκρατίας, την συγκρότηση τοπικών Δήμων αποτελούμενων από ενεργούς Πολίτες και την πληροφόρηση και συντονισμό των Ελλήνων για οργανωμένη και μεθοδική δράση.

ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ ΣΗΜΕΡΑ
Ξεκινάμε σήμερα το χτίσιμο των Δημοκρατικών Θεσμών που θα λειτουργήσουν αύριο όταν αποκατασταθεί η Δημοκρατία και εκπαιδεύουμε τους σημερινούς ψηφοφόρους στο πώς να λειτουργούν ως πολίτες ώστε να είναι σε θέση άξια να διαχειρίζονται τα της Πολιτείας τους.


ΤΑ ΒΑΛΑΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΟΜΠΟΝΙ! ΜΠ@ΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ!

Ο Κύριος που βλέπετε στη φωτογραφία να είναι πεσμένος στην άκρη του δρόμου, είναι άνεργος και άστεγος. Έπαιζε τρομπόνι και έδινε μια όμορφη νότα στους άθλιους πλέον δρόμους της Αθήνας.


Επιμέλεια ανάρτησης: Χρυσαλία

28-6-2013, οδός Ερμού, κέντρο της Αθήνας, ώρα 12 και κάτι το μεσημέρι.

Ο Κύριος που βλέπετε στη φωτογραφία να είναι πεσμένος στην άκρη του δρόμου, είναι άνεργος και άστεγος. Έπαιζε Τρομπόνι και έδινε μια όμορφη νότα στους άθλιους πλέον δρόμους της Αθήνας.

Μετά από καταγγελία καταστημάτων παρενέβησαν οι "κύριοι" αστυνομικοί και προσπάθησαν να τον πάρουν μέσα (στο τμήμα). Ο άνθρωπος, άστεγος ξανά λέω, αρνήθηκε να πάει μαζί τους φωνάζοντας με όσο δύναμη είχε: "Πεινάω, δεν το καταλαβαίνετε, είναι το μόνο που μπορώ να κάνω για να πάρω μια τυρόπιτα να φάω, ΠΕΙΝΑΩ."  

Ακολούθησε τράβηγμα από τον ώμο και κατάσχεση των πραγμάτων του (απαράδεκτο)!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: 
Ο κύριος έπεσε στο πάτωμα αναίσθητος για 10 λεπτά τουλάχιστον και φυσικά ασθενοφόρο δεν εμφανίστηκε ποτέ (τουλάχιστον όση ώρα ήμουν εκεί). O άνθρωπος που βλέπετε με την μπλούζα του ΕΚΑΒ ήταν μόνος του, η μηχανή φαίνεται και στην φωτογραφία, δεν μπορούσε να κάνει και πολλά.

Το μόνο καλό σε όλη αυτή την ιστορία, ότι ο κόσμος που περνούσε από εκεί έμεινε για να υπερασπιστεί αυτόν τον άνθρωπο και δεν του γύρισε τη πλάτη.

Δεν ήξερα ότι πρέπει να είσαι ασφαλισμένος για να παίζεις μουσική στον δρόμο, συγνώμη!!!!!!!!!!

ΓΕΝΙΚΟ "ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ": 
ΑN ΠΕΙΝΑΤΕ, ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΡΩΤΑ ΕΝΑΡΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΒΓΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΝΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ! ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΕΜΒΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ! ΕΝΤΑΞΕΙ...; 

Το γεγονός και η φωτογραφία δημοσίευσε η συμπολίτης και χρήστρια του κοινωνικού δικτύου facebook (το όνομά της αναγράφεται με λατινικούς χαρακτήρες) "Rinama Thomopoulou Papi"

Για τα παιδιά με νοιάζει.


Φοβάμαι μήπως μαζί με το άρωμα του αγνού λαδιού, τη γεύση του αγνού μελιού, και το άρωμα από θυμάρι, μήπως χάθηκαν οι πόλεμοι τους κι οι γέννες τους. Μήπως ζήσουν σ΄ενα κόσμο που η γέννα κι ο θάνατος θα έχουν μετατραπεί σε μια ακόμα μεταλλαγμένη εμπειρία.



Που γεννιούνται μαθαίνοντας πως ο ήλιος είναι θανατηφόρος

Που γεύονται σάρκες μεταλλαγμένες

Που βουτάνε τη μπουκιά τους σε παλιόλαδα

Που μασάνε τους καρπούς της γης ποτισμένους με δηλητήρια

Που πίνουν βρώμικα νερά

Που κολυμπάνε σε μολυσμένες θάλασσες

Που ανασαίνουν αέρα δηλητήριο.

Που ζουν μέσα στο τσιμέντο και δεν ένιωσαν ποτέ τη μυρουδιά της φύσης

Που δεν κοιμήθηκαν κάτω από δέντρο με τη δροσιά από τα φύλλα να στάζει στο πρωινό ξύπνημα.

Που δεν σκαρφάλωσαν ποτέ να ξετρυπώσουν μια φωλιά

Που δεν είδαν ποτέ ένα αγρίμι

Για τα παιδιά με νοιάζει

Γιατί ακόμα και μέχρι εμένα , μέχρι τη δική μου γενιά υπάρχουν μνήμες, γεύσεις, μυρουδιές, αγγίγματα, αισθήσεις κοιμισμένες που κάποτε υπήρξαν.

Ήπια αγνό γάλα, έφαγα βερίκοκα που μοσχοβόλαγαν, μύρισα ψωμί ζυμωτό που μοσχοβόλαγε στο ξεφούρνισμα, ζαλίστηκα με τη μυρουδιά απ΄τις πορτοκαλιές, μάζεψα θυμάρι και χόρτα, είδα τη ρίγανη να ξεραίνεται στον ήλιο και τη φρέσκια ντομάτα να γεμίζει μοσχοβολιές το κυριακάτικο τραπέζι.

Έτρεχα στο κυρ-Λεωνίδα να μου δώσει το φρέσκο αυγό κάθε πρωί και με χαιρέταγε φωνάζοντας «γεια σου μόρτη!»

Ακολουθούσα σαν υπνωτισμένη τη μυρουδιά δυόσμου απ΄τα κεφτεδάκια της γειτόνισσας , κι εκείνη με περίμενε πάντα μ΄ενα πιατάκι γεμάτο και δυο φέτες ψωμί ψημένες στη σχάρα.

Έμαθα συνταγές απ΄τη γιαγιά, προσπάθησα να πλέξω, να κεντήσω. Μου διάβασαν παραμύθια. Μάτωσα τα γόνατα στις αυλές απ΄τα χαλίκια. Τσακώθηκα για τους βόλους. Κράτησα την ισορροπία μου στα στρατιωτάκια ακούνητα αμίλητα κι αγέλαστα.

Με είδα σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες ντυμένη σουλιώτισσα.

Κοιμήθηκα στην αγκαλιά της μάνας μου στο συνοικιακό ταβερνάκι χαζεύοντας το βαρέλι με το κοκκινέλι και τη θαυματουργή βρυσούλα του

Με είδα να κοκκινίζω στο πρώτο φλερτ , στο πρώτο πάρτυ.

Χόρεψα μπλουζ που διαρκούσαν δέκα λεπτά κι όλο κάποιος έβαζε το βινύλιο ξανά από την αρχή μέχρι να καταφέρει να πάρει την υπόσχεση από τη Σούλα.

Κάπνισα κρυφά το πρώτο τσιγάρο, άφιλτρο, κι ένοιωθα ότι ήμουν όλη μια αμαρτία.

Τσουρούφλισα την άκρη των μαλλιών σε κάποια ανάσταση.

Φύλαγα σ΄ενα μικρό ημερολόγιο ένα κλαράκι βάγια

Για τα παιδιά με νοιάζει.

Με είδα στην ανθρώπινη διάστασή μου ανακατεμένη με γέλιο και δάκρυ.

Αποκοιμήθηκα στη καρέκλα ενός νοσοκομείου προσμένοντας με λαχτάρα τα καλά νέα, ξενύχτησα σε σπίτι που πενθούσε πίνοντας καφέ ελληνικό , κι έβγαλα από μέσα μου 2 παιδιά . Ένα πιθανό στρατιώτη και μια πιθανή μάνα.

Χωρίς να ξέρω αν θα πολεμήσουν , αν θα γεννήσουν.

Φοβάμαι μήπως μαζί με το άρωμα του αγνού λαδιού, τη γεύση του αγνού μελιού, και το άρωμα από θυμάρι, μήπως χάθηκαν οι πόλεμοι τους κι οι γέννες τους.

Μήπως ζήσουν σ΄ενα κόσμο που η γέννα κι ο θάνατος θα έχουν μετατραπεί σε μια ακόμα μεταλλαγμένη εμπειρία.

Για τα παιδιά με νοιάζει.

Να πολεμήσουν και να γεννήσουν ένα νέο κόσμο.

Που να μιλάει με όλες τις αισθήσεις.
Που να έχει βρει ξανά από την αρχή τα πολύτιμα.

O Bορίδης, ο Βενιζέλος και ο...κακός καιρός της Ν.Δ.

Επιταχύνει τις εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, η επίθεση του Μάκη Βορίδη στα κυβερνητικά πεπραγμένα του ιδρυτή του, του Ανδρέα Παπανδρέου

Την περασμένη εβδομάδα, στο μνημόσυνο στη μνήμη του Ανδρέα εκτός από τη Δήμητρα Παπανδρέου και τον αρχιμανδρίτη Τιμόθεο Ηλιάκη όλοι απουσίαζαν. Ούτε οι γιοί του, ούτε η ηγεσία του «σημερινού ΠΑΣΟΚ» έδωσαν «σημεία ζωής». Αν δεν έβγαζε ανακοίνωση ο επικεφαλής της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» κ. Γιώργος Παναγιωτακόπουλος η ηγεσία του κόμματος θα ήταν ακόμα απασχολημένη με τα θέματα διανομής της εξουσίας σε θώκους αντιπροεδρίας και προεδρίας της Ε.Ε. ενώ ο κ. Γιώργος Παπανδρέου προκάλεσε αρνητικά σχόλια για τη λήθη που επέδειξε.

Σήμερα, η επίθεση Βορίδη στον Ανδρέα Παπανδρέου από το βήμα του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, ξύπνησε τα αντανακλαστικά των γνήσιων Παπανδρεϊκών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι θεωρούν τον Βενιζέλο υπαίτιο για το σημερινό κατάντημα του κόμματος. 

Το λάκτισμα των αντιδράσεων έδωσε ο κ. Μιχάλης Καρχιμάκης με τη σκληρή δήλωση που έγραψε για να απαντήσει στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. κ. Μάκη Βορίδη. Συνέχισε ο κ. Γιώργος Παναγιωτακόπουλος ο οποίος ετοιμάζεται να αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ μαζί με όσους αποτελούν την «Αριστερή Πρωτοβουλία» και παραμένουν στο «σημερινό ΠΑΣΟΚ».

Με διαφορά απάντησε ο υπεύθυνος Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Καρύδης, ο οποίος έγραψε: «Συμπεριφέρθηκε ως γνήσιος νοσταλγός του χουντικού παρελθόντος του για να καλύψει το φτύσιμο από τον Σαμαρά». 

Στο ίδιο μήκος κύματος η κ. Αφροδίτη Αλ Σάλεχ σχολίασε παραφράζοντας φίλερ που παίζεται στην ΕΡΤ: «Δείτε το με τα μάτια του Βορίδη: Για όλους τους χουντικούς, ο Ανδρέας Παπανδρέου "κατέστρεψε" την Ελλάδα ...των ονείρων των συνταγματαρχών». Λίγο αργότερα, ο πρώην γραμματέας κ. Κώστας Σκανδαλίδης δήλωσε ότι ο κ. Βορίδης εκφράζει όσους πολεμούν τη Δημοκρατία, την οποία αγωνίσθηκε για να την εγκαθιδρύσει, όπως έκανε ο Ανδρέας.

Στις αντιδράσεις προστέθηκε και η αντίδραση του κ. Χάρη Τσιόκα, ο οποίος άφησε σαφέστατη αιχμή προς την «συγκυβέρνηση» και την πολιτική επιλογή του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου. «Το ερώτημα είναι ποια κυβερνητική πολιτική δημιουργεί τους υβριστές των κοινωνικών κατακτήσεων που είχαν σφραγίδα Ανδρέα Παπανδρέου», δήλωσε. Αυτή ήταν και η αφορμή για απίστευτες αντιδράσεις από παλαιούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ.

Έξαλλοι με τον Βενιζέλο

Ήδη από το μεσημέρι, εκατοντάδες είναι τα τηλέφωνα παπανδρεϊκών ψηφορόρων του Κινήματος, οι οποίοι «τα χώνουν» στον Βενιζέλο για το γεγονός ότι- όπως λένε- αφήνει αναπάντητες τέτοιες επιθέσεις που θεωρούν ότι θίγουν ευθέως την ιδεολογικοπολιτική υποθήκη του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δηλώσεις Βορίδη αναμένεται να ρίξουν και νέο λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης μεταξύ Παπανδρέου - Βενιζέλου. Στο περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου θεωρούν «αιτία πολέμου» τις δηλώσεις Βορίδη και σίγουρα δεν πρόκειται να τις αφήσουν ανεκμετάλλευτες για να ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά των παπανδρεϊκών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, στους οποίους δεν αρέσει το θέαμα της συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία. 

Εκτιμάται ότι πολύ σύντομα, ο Γιώργος Παπανδρέου θα ρίξει το γάντι στον Ευάγγελο Βενιζέλο με το επιχείρημα ότι «δεν προασπίζεται την κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου, όπως θα έπρεπε, απέναντι στις αήθεις επιθέσεις που δέχεται από τους εκφραστές της Δεξιάς».

Αυτή ακριβώς θα είναι η ακριβής φρασεολογία της επιχειρηματολογίας του Γιώργου Παπανδρέου.

Ο Βορίδης άνοιξε σήμερα πολλές πληγές σε όσους θεωρούν την συγκυβέρνηση με τη ΝΔ ως «πλήγμα για το ΠΑΣΟΚ», ενώ αναμένεται να ενδυναμώσει το σκεπτικό του Γιώργου Παπανδρέου που λέει ότι "κάποιος πρέπει να διαφυλάξει την κληρονομιά του Ανδρέα", αφήνοντας ως υπονοούμενο ότι αυτό είναι κάτι που δεν πράττει ο νυν Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος.


Πού πήγαν τα πακέτα της Τρόικα σύνολο (μέχρι στιγμής) 219 δις ευρώ; Πίσω... σε τράπεζες και δανειστές!

"Από κει που ήρθαν" (όπως λέει και η γνωστή ρήση) πήγαν τα 211 από τα 219 δις συνολικά ευρώ που έχει λάβει το Ελληνικό Κράτος από ΔΝΤ και EFS. Πίσω δηλαδή στις τράπεζες και τους δανειστές! Ότι περίσσεψε (7.6 δις) σε μισθούς και συντάξεις...


Αναρτά η Χρυσαλία

Από το ΔΝΤ και EFSF πήραμε συνολικά 219 δις ευρώ.

Από αυτά:
- Tα 48.2 δις πήγαν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
- Tα 11,3 δις στην επαναγορά χρέους (buy back)
- Tα 29,7 δις στο PSI
   Και...
- Tα 122,2 δις σε κατόχους ομολόγων που έληγαν, (δηλαδή σε ιδιώτες, που πλέον μετά το PSI
   είναι ελάχιστοι, και κυρίως στην ΕΚΤ).

Από τα 219 δις, δηλαδή, μόνο τα 7,6 δις πήγαν σε μισθούς και συντάξεις και γενικά στον προϋπολογισμό, καλύπτοντας ελλείμματα περίπου 2 δις ετησίως, ήτοι κατά μέσο όρο 1% του ΑΕΠ.

Ενώ:  
Με αυτά πληρώσαμε για τόκους 48.171 δις και για χρεολύσια 74.056 δις.  
Όταν οι τόκοι κοντεύουν να φτάσουν τα χρεολύσια, δικαιούμαστε να μιλάμε για τοκογλυφία; 
Ω! Πόσο ωραία αφεθήκαμε και αφηνόμαστε στο δούλεμα!


Τα στοιχεία προερχονται από το έγκυρο οικονομικό site http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1784860

Απλήρωτοι οι εργαζόμενοι των ελληνικών εκδόσεων του National Geographic

Άλλη μια ιστορικότατη εταιρεία, που έχει χτίσει σχέσεις και με την Ελλάδα, σβήνει. Δυστυχώς δεν είναι μόνο οι σκληρές και άδικες επιπτώσεις στους εγαζομένους αυτού ή όποιου άλλου οργανισμού. Είναι και η υπόσταση αυτού του ίδιου του οργανισμού...


Γράφει η Χρυσαλία

Η ανακοίνωση των εργαζομένων:

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Είμαστε εργαζόμενοι της 4π Ειδικές Εκδόσεις ΑΕ, η οποία εξέδιδε τα περιοδικά RAM και HiTECH και τις έντυπες εκδόσεις του National Geographic στην ελληνική γλώσσα. Είμαστε απλήρωτοι επί σειρά μηνών, όπως απλήρωτοι παραμένουν δεκάδες εξωτερικοί συνεργάτες. Ο εργοδότης μας, μαζί με τον Εκδότη και τον Διευθυντή του National Geographic, έχουν μετακομίσει σε άλλη εταιρεία (ΣΕΛΕΝΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ των αδελφών Φιλιππάκη) όπου συνεχίζουν την εκδοτική τους δραστηριότητα. Στις 11 Ιουνίου τους απευθύναμε ενυπόγραφη ανοιχτή επιστολή, με κοινοποίηση στη National Geographic Community USA, στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή Ένωση Δημοσιογράφων (EFJ & IFJ), καθώς και στις δημοσιογραφικές Ενώσεις ΕΣΠΗΤ και ΕΣΗΕΑ.

Το βράδυ της ίδιας μέρας, ώρα Ελλάδας, ο Δ/νων Σύμβουλος της 4π, Θ. Σπίνουλας, απάντησε στους απλήρωτους εργαζόμενους της 4π, με δισέλιδο γράμμα και με το χαρακτηριστικό τίτλο 4pi Epilogue. Το απηύθυνε προς εμάς και προς όσους είχε κοινοποιηθεί η δική μας αρχική επιστολή (National Geographic, IFJ, EFJ). Παραδέχεται ότι η 4π χρωστάει χρήματα σε πολύ κόσμο, περιγράφει την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και την πτωτική πορεία των εκδόσεων. Αξίζει όμως να σταθούμε στο γεγονός ότι αναφέρεται στην 4π ως ήδη χρεοκοπημένη εταιρεία, καθώς και στις παραγράφους 6 και 7, όπου αναφέρει τα εξής:

«6. Τον Οκτώβριο του 2012, και ενώ το χρέος προς τους εργαζόμενους ήταν μισθοί αρκετών μηνών, η εταιρεία τούς πρόσφερε ένα «πακέτο» (υπογραφή συμφωνητικού) σύμφωνα με το οποίο θα αποχωρούσαν από την εταιρεία και θα έπαιρναν όλους τους χρωστούμενους μισθούς συν το 20% της αποζημίωσης. Το ποσό θα το κάλυπτε άλλη μεγάλη και υγιής επιχείρηση η οποία θα απέδιδε τα χρωστούμενα από μελλοντικές πωλήσεις. Από τους 63 περίπου εργαζόμενους της 4π, οι 42 δέχτηκαν να υπογράψουν ή να φύγουν από την εταιρεία με άλλο τρόπο (παρέχονται λεπτομέρειες εάν ζητηθούν), ενώ 21 επέλεξαν τη δικαστική διαμάχη, διεκδικώντας όλο το χρωστούμενο ποσό. Η 4π προσέφερε επανειλημμένως σε αυτούς τους 21 την επιλογή να πάρουν τα χρωστούμενα από τρίτους (να μεταφερθούν σε αυτούς τα δικαιώματα από μελλοντικές πωλήσεις) χωρίς να χάσουν κανένα από τα δικαιώματά τους. Την πρώτη βδομάδα του Ιουνίου υποτίθεται ότι θα υπέγραφαν τη συγκεκριμένη «μεταφορά δικαιωμάτων» προς αυτούς, ωστόσο οι 15 από τους 21 επέλεξαν να γράψουν την επιστολή που λάβατε.

7. Η συμφωνία του National Geographic με την 4π έληξε στις 30 Νοεμβρίου. Από την 1η Δεκεμβρίου η εταιρεία Σελένα Εκδοτική ΑΕ απέκτησε τα δικαιώματα για την έκδοση του περιοδικού, βιβλίων και παρελκομένων. Η Σελένα Εκδοτική ΑΕ δεν σχετίζεται στο παραμικρό με την 4π ούτε ως εταιρεία ούτε ως ΔΣ. Με βάση τις ανάγκες της, η Σελένα προσέλαβε 15 άτομα από την 4π. Ο Θεόδωρος Σπίνουλας, συνιδιοκτήτης της 4π, εργάζεται επίσης στη Σελένα ως σύμβουλος. Δεν είναι ούτε μέτοχος ούτε μέλος του ΔΣ».

Η ύπουλη Κατοχή και οι Αόρατοι κατεχόμενοι...

Η Ελλάδα της "ιστορίας επιτυχίας" έχει σκεπαστεί από φόβο. Φόβο στις ψυχές των ανθρώπων. Τι θα απογίνουν. Άνθρωποι που εκπαιδεύονται να νοιώσουν προνομιούχοι ακόμα κι αν καταφέρουν να τσακώσουν τρία κατοστάρικα για μισθό. Άνθρωποι που θα ευγνωμονούν τη τύχη τους αν δεν πεινάνε, αν δεν ζητιανεύουν, αν δεν κοιμούνται στα παγκάκια.

Η φίλη στη δουλειά με συμβούλευε φοβισμένη.

"Στο λέω για το καλό σου, μη κάνεις του κεφαλιού σου, θα χάσεις τη δουλειά σου. Σε έχουν βάλει στο μάτι. Όλοι αυτή τη στιγμή κάνουμε τα στραβά μάτια, ότι μας ζητάνε, και θα κάνουμε κι άλλα. Τι να κάνουμε; Να χάσουμε τη δουλειά μας; Θα τη κρατήσουμε ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ. Να κάνεις το ίδιο. Να σωπαίνεις και να κάνεις ότι σου ζητάνε"

Η Ελλάδα της "ιστορίας επιτυχίας" έχει σκεπαστεί από φόβο. Φόβο στις ψυχές των ανθρώπων. Τι θα απογίνουν. Άνθρωποι που εκπαιδεύονται να νοιώσουν προνομιούχοι ακόμα κι αν καταφέρουν να τσακώσουν τρία κατοστάρικα για μισθό. Άνθρωποι που θα ευγνωμονούν τη τύχη τους αν δεν πεινάνε, αν δεν ζητιανεύουν, αν δεν κοιμούνται στα παγκάκια.

Γραπωμένοι από κάθε είδους δαγκάνες, το σπίτι που θα το χάσουν αν δεν είναι εντάξει τα χαράτσια, η εφορία, η οφειλή στη τράπεζα, η δουλειά που γίνεται σπάνια και θα τη χάνουν ακόμα κι αν κουνήσουν λίγο το δαχτυλάκι χωρίς να το επιτρέπει το αφεντικό...

Η μπάρα των απαιτήσεων έχει μηδενιστεί. Δεν υπάρχουν ούτε απαιτήσεις ούτε δικαιώματα πλέον. Μόνο υποχρεώσεις. Υποχρεώσεις που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να καλυφθούν. Η μάνα μου με κοίταξε με θλίψη και μου είπε:

"Ξέρεις εγώ έζησα τη κατοχή..νομίζεις πως είμαστε καλύτερα τώρα; Χειρότερα είμαστε παιδί μου. Ξέρω εγώ τι σου λέω. Στη κατοχή δεν είχαμε να πληρώνουμε ρεύμα. Τα νοίκια είχαν παγώσει. Όλοι οι άνθρωποι ζούσαν σε ρυθμούς πολέμου το ήξεραν. Κι οι απαιτήσεις από το κράτος ήταν μηδενικές. Η έννοια μας να βρούμε φαΐ και τέλος. Δεν απαιτούσε κανείς να πληρώσουμε τίποτα. Τώρα ένας άνεργος ζει το δικό του πόλεμο όπως τότε. Δεν έχει τίποτα κι είναι όλα εχθρικά. Κανείς δεν νοιάζεται αν θα ζήσει ή θα πεθάνει αυτός και τα παιδιά του, κι όμως του ζητάνε να πληρώσει και το ρεύμα, και τα χαράτσια, και τα δάνεια και τον απειλούν συνέχεια. Η πιο μεγάλη κατοχή δεν είναι αυτό;"

Συνειδητοποίησα όλη τη φρίκη κάτω από αυτές τις κουβέντες. Η ιστορία επιτυχίας που γίνεται παράλληλα με τη σφαγή χιλιάδων ανθρώπων, δεν θεωρείται έγκλημα πολέμου. Δεν υπάρχει πόλεμος. Δεν υπάρχει κατοχή φωνάζουν. Είναι λόγια ανεύθυνων πολιτών που δεν βλέπουν τη μάχη που δίνει η κυβέρνηση να καταφέρει να διασώσει.... τις τράπεζες....τα λεφτά των τοκογλύφων. Τη μάχη που δίνει με τους εμπόρους που θα πουλήσει τη πραμάτεια της στο μεγάλο παζάρι.

Όντως δεν είναι πόλεμος για αυτούς. Όμως δίπλα στο παζάρι της επιτυχίας, σέρνονται (στη κυριολεξία σέρνονται πια) εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες τρομοκρατημένοι, τι θα απογίνουν. Με τα νοίκια τους να τρέχουν, με τους φόρους να μετατρέπονται σε απειλή, με τους εκβιαστές να τους ξεγυμνώνουν σιγά σιγά από οποιαδήποτε δικλείδα ασφαλείας. Τη πρώτη κατοικία, το μισθό, τη σύνταξη, την ασφάλιση. Με μια μοναδική εντολή.

Μην τους δείχνετε όλους αυτούς στα κανάλια. Μην δείχνετε όσους πια δεν περπατάνε αλλά σέρνονται. Ομερτά. Όποιος μιλήσει καρατομήθηκε. Δεν πρέπει κανείς να δει τους άθλιους των Αθηνών και πάσης Ελλάδος δίπλα στα μεγάλα γκαλά των Βερσαλιών. Δεν υπάρχουν όλοι αυτοί. Δεν τους ξέρουμε.....

Το μόνο που ξέρουμε είναι πως από το ζουμί τους την ώρα που βράζουν φτιάχνουμε σούπα. Να τη προσφέρουμε στους Σάυλωκ που έχουν κηρύξει ήδη τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, με το υπερόπλο τους. Το χρέος. Βομβαρδίζουν ανελέητα πάνω στους άμαχους πληθυσμούς, συνέχεια, χωρίς έλεος.

Μα τι είναι όλα αυτά που λέω. Τι φαντασία... Είναι δυνατόν να είναι έτσι? Δεν είναι. Γιατί δεν το είπε η τηλεόραση.

Φανταστείτε πως είναι πράξη αδιανόητη πλέον να φύγεις στη ώρα σου από τη δουλειά, να απαντήσεις σε κάποιον που θα σε λέει μ@λάκα, να περάσει σαν σκέψη από το μυαλό σου να διαμαρτυρηθείς...

Σκέψου τι βαθμός κακουργήματος είναι να μην πληρώσεις.... Οι "δεν έχω να πληρώσω" δεν είναι η αλήθεια χιλιάδων ανθρώπων που τρελαίνονται σιγά σιγά, είναι ασέβεια και ύβρις προς το σύστημα. Γιατί πολύ απλά αν δεν έχεις να πληρώσεις καλύτερα να εξαφανιστείς από το χάρτη.

ΠΕΡΙΣΕΥΕΙΣ. Το μόνο που μπορεί να χρησιμεύσεις, είναι αν σου συμβεί κάτι να μαζεψουν τα όργανά σου. Τίποτα περισσότερο.

Τους κοιτάζω να περιφέρουν το θράσος τους στα κανάλια και σκέφτομαι, είναι λογικό... Τι μπορεί να καταλάβει αυτό το ανθρωπάκι που ζει σε παράλληλο σύμπαν με τους υπόλοιπους. Πως να συνειδητοποιήσει σε τι έγκλημα συμπράττει μέσα στη μωροδοξία του.

Εχει μπροστά του ένα χαρτί που γράφει οδηγίες. Αριθμούς. Πλάνα με χρονοδιαγράμματα που πρέπει να πετύχει. Στατιστικές. Δεν υπάρχει κανένα ονοματεπώνυμο αυτοκτονημένου εκεί μέσα. Κανένα ονοματεπώνυμο άνεργου που δεν έχει ούτε να δώσει φαί στο παιδί του, άρρωστου που παλεύει χωρίς φάρμακα, χωρίς ελπίδα, νέου που τα όνειρά του είναι ένα συνεχές κενό, ζητιάνου που στέκεται στην ουρά για ένα πιάτο φαί, τρελαμένου που δεν έχει ύπνο πια ούτε γαλήνη πουθενά.... Δεν υπάρχουν όλα αυτά.

Είναι αόρατα.


 Πηγή

Η Fitch ξεβρακώνει Σαμαρά και αποκαλύπτει το φιάσκο του ΤΑΡ!

Στριπ-τιζ στην κυβέρνηση για τον ΤΑΡ από την Fitch: "Πολύ μικρός, πολύ λίγος"...

Με μία μελέτη που αποδομεί πλήρως την κυβερνητική θριαμβολογία για τον ΤΑΡ και βάζει τα πράγματα στην σωστή τους διάσταση, ο οίκος Fitch διατυπώνει την εκτίμηση ότι η επιλογή του Trans Adriatic Pipeline (TAP) για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Κασπία στην Ευρώπη δεν θα επιφέρει καμία πτώση των τιμών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τον πολύ απλό λόγο ότι αντιστοιχεί μόλις στο 2% της πανευρωπαϊκής κατανάλωσης το ... "τεράστιο έργο" που λέει και ο Α.Σαμαράς.

Ένα "τεράστιο έργο" που το μόνο που κάνει είναι να ... απαλλοτριώνει χωράφια στην Βόρειο Ελλάδα, αφού ούτε καν πρόβλεψη υπάρχει για να αγοράζεται φυσικό αέριο σε προνομιακές τιμές ενώ δεν θα πληρώνονται καν τέλη διέλευσης στην Ελλάδα!

«Η απόφαση που ελήφθη την Παρασκευή να μεταφέρεται το φυσικό αέριο από την Κασπία στην Ευρώπη με τον Trans Adriatic Pipeline μέσω Ελλάδας και Ιταλίας σημαίνει ότι οι νέες προμήθειες δεν θα ασκήσουν πίεση προς τα κάτω στις τιμές του φυσικού αερίου» στην Ε.Ε.», αναφέρει η Fitch Ratings σε ανακοίνωσή της.

Εκτιμά δε ότι ο εναλλακτικός αγωγός Nabucco West, που απορρίφθηκε και περνούσε από την Ανατολική Ευρώπη, θα μπορούσε να επιφέρει μια μέτρια πτώση των τιμών λόγω της μεγαλύτερης δυναμικότητάς του και διότι θα συνέβαλε στην διαφοροποίηση των προμηθευτών στις χώρες που εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από το ρωσικό αέριο.

Άρα επιβεβαιώνεται απόλυτα αυτό που γράψαμε ότι η Ρωσία είναι από τους μεγάλους ευνοημένους της επιλογής του ΤΑΡ και ότι υπήρξε μια ας πούμε "ενεργειακή συμφωνία στιλ Γιάλτας"

«Ο αγωγός που επελέγη από την κοινοπραξία Shah Deniz II της οποίας ηγείται η BP και η οποία επιχειρεί στο Αζερμπαϊτζάν, θα έχει ετήσια δυναμικότητα 10 δισ. κυβικών μέτρων, ίση με περίπου το 2% της ευρωπαϊκής κατανάλωσης αερίου. Αυτό είναι απίθανο να αρκέσει για να επηρεάσει τις τιμές», υποστηρίζει η Fitch.

Όπως εξηγεί, ο αγωγός θα καταλήξει στην Ιταλία, η οποία ήδη διαθέτει άφθονες προμήθειες φυσικού αερίου από πηγές όπως η Ρωσία, η Αλγερία και η Λιβύη. Σύμφωνα με τη Fitch, αυτό σημαίνει πως διαθέτει την υποδομή για να καταστήσει δυνατή την διανομή αερίου από την Κασπία στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά είναι απίθανο να έχει κάποιο σημαντικό όφελος (σ.σ. η ίδια η Ιταλία) από την περαιτέρω διαφοροποίηση των προμηθευτών της.

«Ο απορριφθείς εναλλακτικός αγωγός, γνωστός ως Nabucco West, είχε δυναμικότητα μεταφοράς έως και 23 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου στην Ευρώπη κάθε χρόνο, αν συμπεριλαμβάνονταν δυνητικά κοιτάσματα στη Ρουμανία. Αν και αυτός θα είχε περισσότερες πιθανότητες να επηρεάσει τις τιμές, οι ενδεχόμενες επιπτώσεις του είχαν ήδη σημαντικά μειωθεί λόγω της προηγούμενης απόφασης να μειωθεί η προτεινόμενη χωρητικότητά του από τα 31 δισ. κυβικά μέτρα», επισημαίνει ο οίκος.

Εκτιμά, ωστόσο, πως υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να συμβάλουν να μειωθούν περαιτέρω οι τιμές, περιλαμβανομένων των συνεπειών από την εκρηκτική ανάπτυξη των κοιτασμάτων σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ, την έμφαση που δίνεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις αναιμικές προοπτικές ανάπτυξης στην Ευρώπη.

Η απόφαση χαρακτηρίζεται από τη Fitch «θετική για το πιστοληπτικό προφίλ της ρωσικής Gazpom (σ.σ: ότι ακριβώς έγραφε το defencenet.gr σήμερα εδώ), καθώς ο Nabucco West θα συνεπαγόταν πιο σκληρό ανταγωνισμό για τον αγωγό South Stream, δυναμικότητας 63 δισ. κυβικών μέτρων, που κατασκευάζεται από τον Δεκέμβριο του 2012» και «αρνητική για την OMV, μια από τις βασικές μετόχους του Nabucco West, αν και οι συνέπειες της (σ.σ. της απόρριψης του σχεδίου) θα είναι περιορισμένες, διότι το φυσικό αέριο αντιστοιχεί σε ένα μικρό κλάσμα των εσόδων της».

Στην ανακοίνωσή του ο οίκος καταλήγει ότι τα σχέδια για τον Nabucco West δεν έχουν εγκαταλειφθεί, καθώς θα μπορούσε να ανασχεδιαστεί για να μεταφέρει φυσικό αέριο από την Μαύρη Θάλασσα στην Ευρώπη. Όμως, σύμφωνα με τη Fitch, είναι ασαφές εάν τα αποθέματα φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα είναι επαρκή για να δικαιολογήσουν ακόμα και την κατασκευή μιας μικρότερης εκδοχής του.


Λεηλατούν ό,τι απέμεινε απο την αμυντική μας βιομηχανία! Ανίκανοι ή προδότες;

Μεταξύ "ξαφνικού" και "αργού θανάτου" αλλά θανάτου σε οποιαδήποτε περίπτωση κινείται η κθβέρνηση για τις τρεις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες της χώρας αφού βέβαια επί 32 χρόνια από τα 38 της ύπαρξής τους τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ της κατάφεραν απανωτά καίρια πλήγματα.

Σε μία "κανονική" χώρα η οποία βιώνει δεδομένη και καθαρή εξωτερική απειλή, το γεγονός ότι ελήφθη η απόφαση να κλείσουν ή στην καλύτερα περίπτωση να συρρικνωθούν μέχρι σημείου εξαφανίσεως, οι αμυντικές βιομηχανίες θα αρκούσε για να διατυπωθούν ερωτήματα περί "εθνικής μειοδοσίας".
Στην Ελλάδα του 2013 απλά το ανακοινώνουν και ουδείς αντιδρά: Το μεν υπουργείο Οικονομικών, το οποίο ελέγχει τις δύο από τις τρεις αμυντικές βιομηχανίες, την ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ, προτείνει τον «ξαφνικό» θάνατο με την άμεση διακοπή λειτουργίας, την απόλυση των εργαζομένων και την πώληση των περιουσιακών τους στοιχείων.
Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας που έχει την αρμοδιότητα των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, η αρμόδια αναπληρωτής υπουργός Φώφη Γεννηματά προτείνει "αργό θάνατο": Εκκαθάριση εν λειτουργία των κρατικά ελεγχόμενων εταιριών με ταυτόχρονη αναδιάρθρωσή τους.
Οπερ έστι, απόλυση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και πώληση της περιουσίας τους.
Για τον πρωτοετή της νομικής και της λογιστικής είναι γνωστό ότι "εκκαθάριση εταιρείας" σημαίνει κλείσιμο.
Ειδικά για τα ΕΑΣ υπάρχει και ένα άλλο φιλέτο πέρα από την τεράστιας αξίας ακίνητη περιουσίαΗ οφειλή από το Ιράκ ύψους 126 εκατ. ευρώ.
Κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ είχαν φτιάξει γραμμή παραγωγής ... πυρομαχικών στην ΕΒΟ, (παρά το γεγονός ότι υπήρχε η επίσης κρατικοποιημένη ΠΥΡΚΑΛ που κατασκεύαζε πυρομαχικά και επίσης πουλούσε στο Ιράκ και δεύτερη εταιρεία κατασκευής πυρομαχικών δεν χωρούσε η Ελλάδα) και τα πωλούσαν στο φιλικό καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν καθ'όλη την διάρκεια του περσοϊρακινού πολέμου της δεκαετίας του '80.
Μια μπίζνα που ελάχιστοι ξέρουν γι'αυτή, αλλά που άφησε κάποιους στα ηγετικά κλιμάκια του Κινήματος, με τεράστιους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία.
Αλλά άφησε και την τεράστια έκρηξη στην αποθήκη πυρομαχικών της Μαλακάσας τα Χριστούγεννα του 1987 που κατά ορισμένους καλά γνωρίζοντες εξαφάνισε πολλά στοιχεία της υπόθεσης "πώληση πυρομαχικών στο Ιράκ"...
Και μόνο από αυτό γίνεται αντιληπτό πως ακόμα και η πολεμική βιομηχανία της χώρας είχε τεθεί στην υπηρεσία του κόμματος...
Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν 126 εκατ. ευρώ τα οποία είναι "ζεστό χρήμα" έστω και αν έχουν διακανονιστεί: Aπό τις οφειλές  συνολικού ύψους 259 εκατ. δολαρίων προβλέπει ως εναπομένουσα οφειλή το συνολικό ποσό των περίπου 126 εκατ. δολαρίων που θα αποπληρωθεί σε 44 εξαμηνιαίες, ίσες και διαδοχικές δόσεις αρχίζοντας από την 1η Μαρτίου 2019..
Αυτό το ποσό μπορεί να αποφέρει μέσω τραπεζικής εκχώρησης κάπου 80 εκατ. ευρώ. Αυτό το ποσό φτάνει και περισσεύει για την αναδιάρθωση και των τριών κρατικών εταιρειών. Αλλά άλλαι αι βουλαί της τρόικα που θέλει ακόμα και αυτά τα λεφτά στα ταμεία της...
Το ερώτημα είναι γιατί μέσα από περισότερους από 600.000 δημοσίους υπαλλήλους οι απολύσεις ξεκινούν από τις αμυντικές βιομηχανίες.
Είναι αλήθεια ότι οι αποφάσεις για την κρατικά ελεγχόμενη αμυντική βιομηχανία έχουν καθυστερήσει ακριβώς 23 χρόνια. Από το 1990, όταν διαγνώστηκε ότι οι πολεμικές βιομηχανίες είχαν νοσήσει βαριά από τον "πασοκικό καρκίνο", έπρεπε να είχε γίνει εγχείρηση αφαίρεσης του όγκου.
Ένας από τους πολιτικούς σκελετούς στο ντουλάπι του ΠΑΣΟΚ (κατά κύριο λόγο) έχει ταυτότητα που γράφει "αμυντική βιομηχανία". Βρίσκεται δίπλα στους άλλους σκελετούς που γράφουν "Ολυμπιακή Αεροπορία", "ΕΡΤ", "Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων" κλπ κλπ
Ειδικά για την αμυντική βιομηχανία, το γεγονός ότι διαλύθηκαν εργοστάσια, χάθηκαν πανάκριβες τεχνογνωσίες και δημιουργήθηκαν μαγαζάκια των αντιπροσώπων ξένου αμυντικού υλικού μέσα στα εργοστάσια με την πρωτοβουλία και την πρωτοκαθεδρία των συνδικαλιστών, δυστυχώς αποτέλεσαν και αποτελούν τον κανόνα..
Αλλο όμως αυτό και άλλο το κλείσιμό τους.
Το κλείσιμο δείχνει πολιτική δειλία και ανικανότητα.
Η αναδιάθρωση βάσει ενός Εθνικού Σχεδίου Παραγωγής σε σύνδεση με τις ανάγκες και τα προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων και η αξιοποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων για να υπάρξει χρηματοδότηση του εν λόγω προγράμματος, είναι αυτονόητα πράγματα για όποιον πολιτικό αγαπά την πατρίδα του, έστω και σε εποχές ήσσονος εθνικής κυριαρχίας.
Δεν μπορεί να είναι τόσο ανίκανοι  για να καταρτίσουν και να εφαρμόσουν ένα σχέδιο ακόμα και για την εργοστασιακή συντήρηση των συστημάτων των ΕΔ οικονομικότερου ή σχεδόν ίσου κόστους σε σχέση με το κόστος της οργανικής συντήρησης.
Οι πασοκικές πονηριές του στιλ "εκκαθάριση εν λειτουργία", δηλαδή δεν τις κλείνουμε άμεσα, αλλά ... στα τέλη Ιουλίου για να δώσουμε στον Μινώταυρο της τρόικα το αίμα που θέλει και εν συνεχεία να ξεπουλήσουμε μια τεράστια ακίνητη περιουσία υπέρ φίλων και ... συνεταίρων δεν θα περάσουν αβρόχοις ποσί.
Και αν νιώθουν ανίκανοι να καταστρώσουν και να εκτελέσουν ένα εθνικό σχέδιο παραγωγής και συντήρησης αμυντικού υλικού, ας τις πουλήσουν. Προτάσεις υπάρχουν. Θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν, έστω και με ελαφρά λιγότερο προσωπικό, αλλά θα είναι ζωντανές.
Το ότι θέλουν να τις κλείσουν ή να τις "εκκαθαρίσουν" αποτελεί όνειδος για την χώρα. Όνειδος γιατί εκτός από ανίκανοι και λαμόγια - γιατί μόνο ανίκανοι και λαμόγια θα έφερναν τις αμυντικές βιομηχανίες μιας χώρας με τεράστιες αμυντικές ανάγκες σε τέτοιο σημείο παρακμής - είναι και εθνικά επικίνδυνοι...


Ο Σαμαράς, το συνέδριο και ο..κακός του ο καιρός!

Οι «βαρόνοι», ο Καραμανλής και η… βουβή ενόχληση! Τι θα πει ο πρώην πρωθυπουργός, ποια η στάση της Ντόρας και οι κινήσεις των «κορυφαίων»

Μεθοδικές κινήσεις ώστε το 9ο συνέδριο της ΝΔ να αποτελέσει σημείο αναφοράς και επανεκκίνησης της ιστορίας του κόμματος πραγματοποιούν τα «γαλάζια» στελέχη.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός εκτιμά ότι ήρθε η ώρα για την ουσιαστική επανίδρυση της πολιτικής φυσιογνωμίας του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974, κάτι το οποίο επαναλαμβάνει συνεχώς σε στενούς του συνεργάτες.

Εδώ και αρκετούς μήνες τα στελέχη της ΝΔ επιδίδονται σε έναν αγώνα ώστε να περάσουν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ισχυροί συμβολισμοί και να δοθεί ξανά το στίγμα ενός ισχυρού κόμματος και ισχυρού ηγέτη.

Ο κ. Σαμαράς είχε δώσει σαφείς εντολές για τον χαρακτήρα που πρέπει να έχει το συνέδριο καθώς και για τις κινήσεις που έπρεπε να προηγηθούν, έτσι ώστε το συγκεκριμένο συνέδριο να σηματοδοτήσει την επόμενη μέρα στο κόμμα.

Άλλωστε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε ξεκαθαρίσει πως το συνέδριο δεν πρέπει να είναι μια απλή κομματική διαδικασία, αλλά ένα γεγονός που θα γυρίζει και επισήμως τη σελίδα στη φιλελεύθερη παράταξη.

Ο ανασχηματισμός και η επανεμφάνιση των βαρόνων

Το έργο του Α. Σαμαρά στο 9ο συνέδριο θα ήταν εύκολο αν δεν μεσολαβούσε ο ανασχηματισμός της Δευτέρας που προκάλεσε αναταράξεις στη Συγγρού και επιδείνωσε το κλίμα δυσφορίας εναντίον του Α. Σαμαρά και των συνεργατών του.

Από το βράδυ της Δευτέρας οι εντάσεις στο εσωτερικό του κόμματος έχουν αυξηθεί, εξαιτίας της συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ αλλά και της πικρίας στελεχών για τη μεταχείρισή τους κατά τον ανασχηματισμό.

Παράλληλα, οι "βαρόνοι" επανέρχονται στο προσκήνιο της ΝΔ στέλνοντας "μηνύματα κηδεμονίας". Τα παλιά στελέχη της φιλελεύθερης παράταξης είχαν τεθεί στο περιθώριο μετά την εκλογή Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, εντούτοις οι ίδιοι πάντα περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να βρεθούν και πάλι στο κέντρο των αποφάσεων και να καθορίσουν τις εξελίξεις στην «γαλάζια» παράταξη.

Μην ξεχνάμε ότι οι περίφημοι «βαρόνοι» προώθησαν τον Κ. Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ το 1997 αλλά στη συνέχεια ο ίδιος με μεθοδικές κινήσεις τους έθεσε στο περιθώριο.

Οι ίδιοι, με την υπόθεση της ΕΡΤ, έδωσαν το στίγμα των προθέσεών τους εκφράζοντας την αντίθεσή τους για το «λουκέτο» και αφήνοντας μάλιστα αιχμές για την πολιτική που ασκεί ο κ. Σαμαράς.

Ο πρωθυπουργός ωστόσο δεν αναμένεται να υψώσει τους τόνους στο εσωτερικό της ΝΔ και σύμφωνα με συνεργάτες του, ακόμα και αν προκληθεί από ορισμένους δεν πρόκειται να «σηκώσει το γάντι» φοβούμενος ότι ενδεχόμενη αναταραχή στο εσωτερικό της ΝΔ θα προκαλέσει τριγμούς στη δικομματική κυβέρνηση.

Άλλωστε ο κ. Σαμαράς έχει δώσει σαφείς εντολές να μην «χτυπηθεί» το ΠΑΣΟΚ στις ομιλίες των συνέδρων. Συνεργάτες του πρωθυπουργού υποστηρίζουν πως οι εντάσεις θα περιορισθούν στους συνήθεις θορυβοποιούς όπως οι Νικ. Κακλαμάνης και Γερ. Γιακουμάτος, κάτι το οποίο φάνηκε και από τις χθεσινές δηλώσεις του κ. Κακλαμάνη που ζήτησε ευθέως από τον κ. Σαμαρά να πει γιατί δεν πήγε σε εκλογές.

Ο Δήμας, η Ντόρα και ο Καραμανλής

Η διοργάνωση του Συνεδρίου αναμένεται να επιβεβαιώσει τη ρήξη στις σχέσεις Αντώνη Σαμαρά και Σταύρου Δήμα.

Ο τύποις αντιπρόεδρος της ΝΔ δεν πρόκειται να δώσει το παρών στο στάδιο του Τάε Κβο Ντο, επιβεβαιώνοντας την οριστική ρήξη στις σχέσεις με τον άλλοτε φίλο του Α. Σαμαρά.

Το δρόμο της… σιωπής θα κρατήσουν σύμφωνα με πληροφορίες η Ντόρα Μπακογιάννη και, φυσικά, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο οποίος ωστόσο θα δώσει κανονικά το παρών.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο Κώστας Καραμανλής είτε με δηλώσεις του, λακωνικές αλλά ουσιαστικές, όπως κάνει συνήθως, είτε μέσω διαρροών, αλλά και με τη στάση του σε όλο το τριήμερο του συνεδρίου αναμένεται να στείλει μήνυμα ενότητας στη ΝΔ αλλά και εμπιστοσύνης ως προς το πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά.

Η χειραψεία που είχαν χθες το βράδυ στο γήπεδο του Ταε Κβο Ντο ήταν ιδιαιτέρως θερμή και έστειλε ουσιαστικά μήνυμα ενότητας στη φιλελεύθερη παράταξη.

Ο πρωθυπουργός άλλωστε στο προσυνέδριο της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη είχε φροντίσει να πλέξει το εγκώμιο της κυβέρνησης Καραμανλή στις προσπάθειές για να αντιμετωπίσει εγκαίρως η διαφαινόμενη οικονομική κρίση συνάπτοντας διεθνείς συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας. Δεν παρέλειψε όμως και χθες να τονίσει τη δικαίωση του Κώστα Καραμανλή που ζητούσε από το 2009 μέτρα.

«Η COSCO αποτελεί θετικό προηγούμενο το οποίο δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς» δήλωσε ο κ. Σαμαράς προσθέτοντας ότι δικαιώθηκε πανηγυρικά η στρατηγική Καραμανλή.

Όσον αφορά τη Ντόρα Μπακογιάννη, όλοι αναμένουν μία δήλωση, η οποία ενδεχομένως να μην περιέχει τη λέξη «στηρίζω» αλλά «εμπιστεύομαι», στο πλαίσιο της μυστικής συμφωνίας για να διαδεχθεί η πρώην υπουργός την κ. Δαμανάκη στη θέση της επιτρόπου.

Οι κινήσεις των «κορυφαίων»

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένονται οι κινήσεις και οι ομιλίες των κορυφαίων στελεχών της ΝΔ.

Ο έτερος αντιπρόεδρος, Δημήτρης Αβραμόπουλος, προγραμματίζεται να μιλήσει σήμερα Σάββατο.

Παρά την προφανή του πικρία για την απομάκρυνσή του από το υπουργείο Εξωτερικών και τις αντιρρήσεις του για το ποσοστό συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο υπουργός Άμυνας δεν αναμένεται να υψώσει τους τόνους και θα στείλει μήνυμα ενότητας στη φιλελεύθερη παράταξη.

Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης δεν πρόκειται να μιλήσει, ώστε να μην εκληφθεί τίποτε από αυτά που θα πει ως πικρία. Το στίγμα του έδωσε ήδη κατά την παράδοση-παραλαβή, λέγοντας ότι δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις με την κοινωνία απέναντι.

Το μόνο στέλεχος που φαίνεται να έχει καθαρά «δικούς του» συνέδρους είναι ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος επηρεάζει 80 συνέδρους της νεολαίας συν ορισμένους αιρετούς. Δεν θα κινηθούν όμως με λογική ομάδας και άλλωστε είναι μικρό ποσοστό του συνεδρίου.

Οι αποπεμφθέντες από την κυβέρνηση Ανδρέας Λυκουρέντζος και Μάριος Σαλμάς «έχουν βγει στα κάγκελα», ωστόσο δεν έχουν ξεκαθαρίσει προς το παρόν τις προθέσεις τους και αν χρησιμοποιήσουν το συνέδριο για να επιτεθούν στον Α. Σαμαρά.


Συγκλονισμένη από το άκουσμα μιας ακόμη αυτοκτονίας, η Κατερίνα γράφει...

Καταφεύγοντας προς το τέλος στον Κωνσταντίνο Καβάφη...


Γράφει η Κατερίνα Μαγκούλια

Σκέφτομαι....
Ποιοι να είναι οι τραγικότεροι που προκύπτουν από αυτές τις αυτοκτονίες.

Τα παιδιά τους, που θα αποτελέσουν την επόμενη γενιά;

Η δική μας γενιά, που διακατέχεται από τόση απάθεια, αποξένωση, θλίψη και απομόνωση, ώστε κάποιοι άνθρωποι να νιώθουν τόσο μόνοι ώστε να προτιμούν το θάνατο; Μια γενιά χαμένη;

Ή οι γονείς τους; Αυτοί που μετά από τόσες κατοχές, τώρα βλέπουν τα παιδιά τους να πηδούν από τις πολυκατοικίες;

Τι θα μείνει τελικά από όλες αυτές τις ανθρωποθυσίες;  

"Η ψυχές των γερόντων
Μες στα παληά τα σώματά των τα φθαρμένα
κάθονται των γερόντων η ψυχές.
Τι θλιβερές που είναι η πτωχές
και πως βαρυούνται την ζωή την άθλια που τραβούνε.
Πώς τρέμουν μην την χάσουνε και πώς την αγαπούνε
η σαστισμένες κι αντιφατικές
ψυχές, που κάθονται -κωμικοτραγικές-
μες στα παληά των τα πετσιά τ' αφανισμένα."


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης


Ρέκβιεμ Για Μια Επανάσταση

«Σοφός δεν είναι όποιος δεν θυμώνει. Σοφός είναι όποιος θυμώνει τη σωστή στιγμή, στο σωστό βαθμό και με το σωστό στόχο.»
Αριστοτέλης



Γράφει ο Γελωτοποιός

Εδώ και τρία χρόνια διαβάζω στα μπλοκ και στα social media για τα ελικόπτερα που έρχονται. Τα ελικόπτερα που θα πάρουν τους προδότες.
Όλο διαβάζω ότι έρχονται κρεμάλες κι ότι έρχονται Γουδιά και ότι η οργή των πολιτών έχει φτάσει στο απροχώρητο και ότι η επανάσταση όπου να ‘ναι αρχίζει και ότι…

Κι επειδή είμαι αφελής κι αιθεροβάμων τα πιστεύω και βάζω στη διαπασών τις Βαλκυρίες και τον Ξυλούρη.
Έτσι και τις προάλλες, καθώς πηγαίναμε στην ΕΡΤ3 για να πάρουμε μέρος στην επανάσταση («i had to start it somewhere, so i started there») φανταζόμουν σκηνές όπως η Παρισινή Κομμούνα.
Μετά από λίγα λεπτά στο δρόμο οι αυταπάτες μου διαλύθηκαν. Οι ταβέρνες ήταν γεμάτες, στα καφέ και στα μπαρ συνωστισμός -που σε τίποτα δεν έμοιαζε με εκείνον στην προβλήτα της Σμύρνης.
«Έχει λεφτά ακόμα ο κόσμος», μου είπε το έτερον ήμισυ.

Στην ΕΡΤ3 βρίσκονταν λίγο περισσότεροι διαδηλωτές από το επιτρεπτό όριο. Έτσι νομίζω τουλάχιστον, δεν μας μέτρησα για να δω αν ήμασταν 200. Πάντως υπήρχαν αρκετές καντίνες με «βρώμικα» για να ταΐσουν πολύ περισσότερους και αρκετές μπύρες για να μεθύσουν όλους τους χίπηδες του Γούντστοκ.
Ήμασταν μαζεμένοι οι «γραφικοί» της πόλης. Αντιεξουσιαστές, λ-μ και μ-λ, αριστεροί των Herb-at-Woodstock συνιστωσών, οι επιζήσαντες από την ανταρσία του Μπάουντι, ολίγον από Σπίθα, φοιτητές που γελούσαν, μεσήλικες και γέροι που έσφιγγαν τα δόντια, ποδηλάτες και σκυλιά, γελωτοποιοί και λοιποί μπλόγκερ.

Ωραία πρόσωπα όλοι τους, καθαρά, τόσο που τους κοίταγα και σκεφτόμουν να τους πάρω και να πάμε να φτιάξουμε μια καινούρια πόλη, ίσως και χώρα, σε κάποιο μέρος όπου δεν θα υπάρχουν ελικόπτερα και προδότες.

Ο γιος μου γρήγορα βαρέθηκε. Είχε απογοητευτεί μάλλον, γιατί περίμενε κάτι περισσότερο από τη περίφημη «διαμαρτυρία», για την οποία τόσα είχε ακούσει. Μπορεί απλά να είχε κουραστεί από τη ζέστη.
Ακούσαμε τα βιολοντσέλα να παίζουν ένα αντάτζιο του Μπαχ, που ακουγόταν σαν ρέκβιεμ για την επανάσταση και φύγαμε.
Στο γυρισμό είδαμε ακόμα περισσότερο κόσμο στα μπαρ και τις ταβέρνες –ή μπορεί να μας φανήκαν περισσότεροι.
«Έχει ακόμα λεφτά ο κόσμος», παραδέχτηκα κι εγώ.

Αλλά δεν είναι θέμα χρημάτων, όχι απόλυτα, είναι περισσότερο θέμα θυμού. Οι Έλληνες δεν είμαστε σοφοί, όχι γιατί δεν θυμώνουμε, αλλά γιατί θυμώνουμε με λάθος τρόπο.

Καταρχήν είναι η στιγμή. Η σωστή στιγμή για να θυμώσεις δεν είναι χθες, πριν τρία χρόνια, όταν θα τελειώσουν τα λεφτά, όταν θα σου έρθει το εκκαθαριστικό. Η σωστή στιγμή είναι πάντα τώρα.
Το παρελθόν είναι μόνο αναμνήσεις, καταγεγραμμένες στα κύτταρα του σώματος μας ή στα βιβλία.
Το μέλλον είναι αβέβαιο and the end is always near, όπως έλεγε ο Τζίμης ο Μόρισον.

Μόνο το παρόν υπάρχει.

Δικαστικό φρένο στο Μνημόνιο ΙΙΙ

Φραγμό στις ισοπεδωτικές μειώσεις μισθών που επιφέρει το Μνημόνιο ΙΙΙ με τη συλλήβδην υπαγωγή εργαζομένων του λοιπού δημόσιου τομέα στο ενιαίο μισθολόγιο βάζουν τρεις πρωτοποριακές δικαστικές αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κοζάνης.


Της Κατερίνας Κατή
Εφημερίδα των Συντακτών

Το δικαστήριο, με τις υπ’ αριθμ. 371-373/2013 αποφάσεις του, φέρνει στο προσκήνιο μια εντελώς νέα οπτική όσον αφορά τις αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών που επιβλήθηκαν τα τελευταία έτη, συνεπεία των δεσμεύσεων των μνημονίων, καθώς έκρινε ότι δεν μπορεί ο νομοθέτης να παρεμβαίνει ακόμα και στις συλλογικές συμβάσεις εργαζομένων σε επιχειρήσεις που δεν γίνεται να υπαχθούν στην έννοια του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Οι πιλοτικές αυτές αποφάσεις, με τις οποίες σαφώς οριοθετούνται οι κατηγορίες εργαζομένων που εξαιρούνται από τις μειώσεις μισθών (λόγω ενιαίου μισθολογίου) του 3ου Μνημονίου, εκδόθηκαν μετά από αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν οι εργαζόμενοι της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης και Αποχέτευσης Κοζάνης και της Δημοτικής Επιχείρησης Τηλεθέρμανσης Πτολεμαΐδας «ΔΕΤΗΠ», οι οποίοι με το 3ο Μνημόνιο υπήχθησαν στο ενιαίο μισθολόγιο. Αυτό σήμαινε ότι οι συνολικές μειώσεις των μισθών τους θα ξεπερνούσαν πλέον κατά μέσο όρο το 45%!

Στις αιτήσεις τους οι εργαζόμενοι χαρακτήριζαν παράνομη και αυθαίρετη την εφαρμογή επί της μισθοδοσίας τους του νόμου 4093/2012 (για τον λοιπό δημόσιο τομέα), γεγονός που θα συνεπάγεται περαιτέρω μειώσεις επί των μηνιαίων αποδοχών τους, και επικαλούμενοι επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο ζητούσαν ως ασφαλιστικό μέτρο να υποχρεωθούν οι Δημοτικές Επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται να αποδέχονται προσωρινά τις υπηρεσίες τους με την καταβολή των αποδοχών τους όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί πριν από τη θέση σε ισχύ του περιβόητου μνημονιακού νόμου.

Ο πρόεδρος Πρωτοδικών Κοζάνης, Παναγιώτης Μολυβδάς, που δίκασε τις αιτήσεις, έκανε δεκτές τις αιτιάσεις των εργαζομένων καθώς έκρινε ότι:

■ Ο νομοθέτης δεν μπορεί να παρεμβαίνει στις συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που καλύπτουν εξ ολοκλήρου τα έξοδά τους από τις δραστηριότητές τους και δεν εντάσσονται υπό οποιοδήποτε πρίσμα στους φορείς της Γενικής κυβέρνησης.

■ Οι επιχειρήσεις αυτές δεν μπορούν να υπαχθούν στον δημόσιο τομέα ούτε με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία ούτε και με βάση το εθνικό δίκαιο. Ούτε μπορεί ο νομοθέτης να παρεμβαίνει στους μισθούς των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που δεν καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων τους με επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Στις επιχειρήσεις τις οποίες ο νόμος οργανώνει ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, εφόσον απαιτείται να μειωθεί το μισθολογικό τους κόστος, αυτό θα πρέπει να γίνεται με τα μέσα του ιδιωτικού δικαίου, χωρίς παρεμβάσεις του νομοθέτη.

Τέτοιες επιχειρήσεις είναι μεταξύ άλλων και οι ΔΕΥΑ, οι οποίες σύμφωνα με τον νόμο είναι δημοτικές επιχειρήσεις που έχουν δική τους περιουσία, διοικητική αυτοτέλεια και δική τους επιχειρηματική δραστηριότητα, καλύπτοντας με τον τρόπο αυτό τα έξοδά τους.

Οι δικηγόροι που χειρίστηκαν την υπόθεση, Σπύρος Μπαλατσούκας και Χρήστος Νικολουτσόπουλος, δήλωσαν ότι «όταν η Δικαιοσύνη δρα ανεξάρτητα και ανεπηρέαστα από την εκτελεστική εξουσία, τότε μπορεί να σταθεί στο ύψος της. Οσοι αποφασίζουν με τόση ευκολία την ισοπεδωτική και αυθαίρετη μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων ας γνωρίζουν ότι η κοινωνία δεν θα παραμείνει αδρανής αλλά θα χρησιμοποιεί κάθε δυνατότητα που έχει στη διάθεσή της για να τους αντιμετωπίσει».

Ανεξόφλητος

Όσο κι αν θέλεις να βρεις μία στάλα ελπίδας μέσα στον σωρό με τα σκατά που έχουμε πέσει, ξέρεις ότι είναι ανώφελο. Στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων οι ζωές και οι θάνατοι μας. Δεν αφορούν κανέναν. Ο Ζορμπάς εκτελέστηκε και το κηδειόχαρτό του καρφώθηκε στις κολώνες της ΔΕΗ.  Στεκόμαστε σαν χαμένοι μπροστά στην ανακοίνωση θανάτου και κάθε μέρα βλέπουμε ότι η κηδεία αλλάζει ημερομηνίες. Κάθε μέρα και μία καινούργια.



































Γράφει ο Simple Man

 Έχουμε  ξεχάσει  τα  ονόματα των  φίλων. Έχουν όλα εκτοπιστεί από ονόματα υπουργών, πρωθυπουργών, βουλευτών και άλλων αλητήριων. Μάθαμε ευρωπαϊκές γλώσσες τόσο γρήγορα μέσα από τα ονόματα βαρβάρων που σουλατσάρουν με παχιά γράμματα σε τίτλους ειδήσεων. Μπλέκεται η γλώσσα μας από το συνονθύλευμα συμφώνων στις λέξεις τους και εμείς εκεί να επιμένουμε να τα προφέρουμε σαν να κουβαλάμε μέσα στο στόμα μας χαλίκια.

Έχουμε να ακουμπήσουμε βιβλίο μήνες ολόκληρους. Έχουν αλληθωρίσει τα μάτια μας διαβάζοντας νόμους παρανόμους που χαρακτηρίζουν την ζωή μας σαν δημόσια περιουσία προς εκποίηση. Κλείστηκε η ζωή μας στο γραμματοκιβώτιο της εξώπορτας. Η αξία της αναπνοής μας σε φακέλους λογαριασμών με ημερομηνία λήξεως λίγων ημερών.  

Ακούμε μέσα στο μυαλό μας «την Δευτέρα ξοφλάς», «την Τρίτη διαμαρτύρεσαι», «την Τετάρτη κατάσχεσαι», «την Πέμπτη φυλακίζεσαι», «την Παρασκευή απολογείσαι» και μένει μόνο το Σαββατοκύριακο να χτυπάς από τοίχο σε τοίχο μέσα στο σπίτι-κλουβί για να περιμένεις τις επόμενες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου των μεγαλύτερων εγκληματιών που έχει γεννήσει ποτέ ο πλανήτης.

Ανεβαίνεις στα βουνά, βουτάς στην θάλασσα, περπατάς στις πεδιάδες και κάθε βόλτα είναι σαν αποχαιρετισμός. Και να πάρει ο διάολος δεν χωράνε όλα αυτά σε μια τελευταία αγκαλιά. Κατάντησες σαν τουρίστας να τραβάς φωτογραφίες από τις τελευταίες στιγμές στο ταξίδι Ελευθερίας σου στην χώρα που σε γέννησε: «Εγώ δίπλα στο τελευταίο ακρογιάλι λίγο πριν πουληθεί», «Εγώ μέσα στο δάσος πριν εκχερσωθεί», «Εγώ δίπλα στην τελευταία πηγή πριν ιδιωτικοποιηθεί», «Εγώ δίπλα στην Ελένη πριν αυτοκτονήσει»…. Το άλμπουμ δεν θα χωρέσει όλα τα αποχαιρετιστήρια κλικ στο τελευταίο ταξίδι στην πατρίδα.

Ο μόνος δίκαιος λογαριασμός που είχαμε ήταν αυτός απέναντι στην πατρίδα. Γράψε: "Ανεξόφλητος".

"Meet the World in Greece" - Ο γύρος του κόσμου στην Ελλάδα!

H διαφημιστική καμπάνια για την Ελλάδα και την τουριστική της αξία "Meet the World in Greece" ("Γνωρίστε τον κόσμο στην Ελλάδα"), που σαν Όαση εν μέσω Μνημονίου(ων) ξεκίνησε να κυκλοφορεί πριν από λίγο καιρό στο διαδίκτυο, δεν γινόταν να μη δημιουργήσει αμέσως την απορία: "Ποιος το σκέφτηκε αυτό;" Και ακόμη περισσότερο: "Ποιος το πραγματοποίησε τόσο καλά;" Η κυριότερη αιτία της απορίας ήταν βέβαια το... "γεγονός" ότι είχε ανέβει τόσο ψηλά ο πήχυς από τις καμπάνιες του υπουργείου Τουρισμού ειδικά κατά τον τελευταίο χρόνο, που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε κάτι... καλύτερο!


Γράφει η Χρυσαλία

Μετά τις περσινές εκλογές και την άνοδο της τρικομματικής (σήμερα δικομματικής) συγκυβέρνησης στην εξουσία με πρωθυπουργό τον κ. Σαμαρά, βλέπουμε την υπουργό Τουρισμού του, Όλγα Κεφαλογιάννη, να προβάλλεται κάθε τόσο μέσα από τις τηλεοπτικές μας οθόνες. Για τη σκληρή δουλειά που ρίχνει στο Υπουργείο Τουρισμού. Σκληρή δουλειά και "εξαντλητικά" ταξίδια για να προωθήσει τις ελληνικές... δημόσιες σχέσεις. Σκληρή δουλειά που συνοδεύεται από "καινοτόμες" διαφημιστικές καμπάνιες, που απολύτως καμία διαφορά δεν είχαν από τις... προηγούμενες και που δυστυχώς δεν διέφεραν ούτε καν στη διαδικασία του... υπερ-προϋπολογισμού. Με το ξεκίνημα λοιπόν της καλοκαιρινής σεζόν, σαν επιστέγασμα όλων αυτών, ακούσαμε τον κ. Σαμαρά να μας υποδεικνύει να "καλοδεχτούμε" τους τουρίστες, που η κυβέρνηση φρόντισε φέτος να είναι πολλοί, λες και χωρίς τις υποδείξεις του κ. Σαμαρά οι Έλληνες δεν είμαστε καθόλου... φιλόξενοι!

Κατά τη διάρκεια του Ιουνίου και σε ανύποπτη στιγμή ξεκίνησε να κυκλοφορεί στο διαδίκτυο η παραπάνω αφίσα. Ήταν φυσικό να δημιουργεί αμέσως την εξής απορία "Από πού... προέρχεται;" Ποιος ανέλαβε ένα τέτοιο πρότζεκτ; Ποιος το συνέλαβε και κυρίως ποιος το εκτέλεσε; Δε χρειάζεται βέβαια να αναφέρουμε πως είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του τι μπορεί πραγματικά να παράγει η Ελλάδα και οι Έλληνες. Αρκεί σε ευρύτερο επίπεδο να μην καταργούνται ή/και σαμποτάρονται οι δυνατότητές της αυτές, με αποτέλεσμα τέτοιες δουλειές να είναι... "σαν τη μύγα μες στο γάλα". 

Η δουλειά αυτή τελικά είναι του φωτογράφου και μουσικού Άρη Καλογερόπουλου. Εκείνος συνέλαβε την ιδέα να παρομοιάσει την Ελλάδα όχι απλά με μέρη και περιοχές της υπόλοιπης γης αλλά και του υπόλοιπου... σύμπαντος! Παρομοίωση που δεν έμεινε στη θεωρία αλλά αποτυπώθηκε πλήρως μέσω του φωτογραφικού του φακού του και της γραφιστικής σύνθεσης που στη συνέχεια δημιούργησε. Συνοδεύτηκε και από "αποδεικτικά στοιχεία" δηλαδή...!


"Αποδεικτικά στοιχεία", για τα οποία κατά την εξέλιξη του πρότζεκτ δε χρησιμοποιούνται πλέον μόνο φωτογραφίες του ίδιου του κ. Καλογερόπουλου αλλά και άλλων φωτογράφων από το διαδίκτυο, τους οποίους και παραπέμπει μέσα από την fb σελίδα του πρότζεκτ να στείλουν τα στοιχεία τους έτσι ώστεω να αναγραφεί το όνομά τους όπου αυτές χρησιμοποιούνται. Αποδεικτικά στοιχεία που δεν εξαντλούνται πλεόν μόνο στο θέμα του χώρου (γήινου ή πλανητικού) αλλά και του χρόνου αφού οι συνθέσεις του πρότζεκτ περιλαμβάνουν πλέον και αποτυπώσεις διαφόρων ιστορικών και πολιτισμικών περιόδων ανά την Υφήλιο.

Ο γύρος του κόσμου όχι σε 80 ημέρες λοιπόν. Αλλά στην Ελλάδα! Και για όσες ημέρες ο καθένας επιθυμεί!

Ως καταλληλότερος τρόπος για το κλείσιμο του άρθρου αυτού επιλέχθηκε το παρακάτω πολύ συγκινητικό απόσπασμα, το οποίο έχει αναδημοσιευθεί σε ανάρτηση σχετική με το "Meet the World in Greece" η οποία "ταξίδεψε" σε πολλά ιστολόγια τις τελευταίες ημέρες. Απόσπασμα που "αιτιολογεί" με απόλυτη σαφήνεια την (κυριολεκτική και μεταφορική) ξελιγωμένη διάθεση των σύγχρονων μνηστήρων της Ελλάδας, της οποίας η κατάσταση δεν μπορεί δυστυχώς πια να περιοριστεί στον συμβολισμό της Πηνελόπης.

"Ζούμε στην ομορφότερη γωνιά, και ταυτοχρόνως στο ακριβότερο οικόπεδο του πλανήτη. Στο χέρι μας είναι να μην αφήσουμε κανέναν να μας το αρπάξει. Στο παρελθόν, κερδίσαμε και χάσαμε εδάφη. Εδάφη που απωλέσθηκαν και ξανακερδίθηκαν μέσα στην πορεία των αιώνων. Τώρα είμαστε εδώ σε αυτά τα όρια κυριαρχίας που καθορίστηκαν από την Συνθήκη των Παρισίων του 1947 και πρέπει να μείνουμε εδώ. Ούτε βήμα πίσω..."

Περισσότερες συνθέσεις τους πρότζεκτ "Meet the World in Greece" μπορείτε να δείτε στην επίσημη facebook σελίδα του: https://www.facebook.com/MeetTheWorldInGreece?fref=ts

Blogger Template by Clairvo