Η πεμπτουσία της Δημοκρατίας για κάποιους… οι εκλογές.
Γράφει ο Κατερίνα Μαγκούλια
Ο πιο περήφανος λαός του κόσμου, βρίσκεται υπό την ομηρία ενός συστήματος, που διεκδικεί ως λάφυρο την ελευθερία μας. Η Δημοκρατία έγινε ''πολιτικό παιχνίδι'', στο οποίο η κάθε ''αυθεντία'' έρχεται να εκμεταλλευτεί τους πολίτες και να ορίσει ποιος θα είναι ο ρόλος μας. Ο οποίος κατά τα άλλα, παραμένει σταθερά ο ίδιος ανά τους αιώνες. Με μικρές παραλλαγές... Ψηφοφόροι, Υπήκοοι, Πελάτες. Η πολιτική ασκείται διά της χειραγώγησης. Περιμένουμε από τους αντιπροσώπους μας, να κάνουν πράξη τα θέλω μας, να μας παραχωρήσουν εξουσίες.
Ας πάψουμε να διαχωρίζουμε τα πολιτικά μας δικαιώματα από τα κοινωνικά.
Συμμετοχή στην πολιτική, σημαίνει συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, σημαίνει διαμορφώνω εγώ τη ζωή μου. Σημαίνει συλλογικότητα, αποφάσεις, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ας αποστρέψουμε τους οφθαλμούς μας, από εκεί που θέλουν να τους έχουμε. Η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου θα έρθει όταν εμείς οι ίδιοι θα παίρνουμε τις αποφάσεις, όταν εμείς θα έχουμε τον έλεγχο. Ποιον έλεγχο περιμένουμε, από ποια δικαιοσύνη; Αντί να είμαστε τα θύματα στο παιχνίδι της διαμεσολάβησης των σωτήρων, ας αποκτήσουμε την πολιτική βούληση που αρμόζει σε έναν λαό με την πιο πλούσια ιστορία στον κόσμο. Στο λαό του Μέγα Αλέξανδρου, του Αριστοτέλη, του Ιπποκράτη, του Ηρόδοτου, του Κολοκοτρώνη και τόσων άλλων, που τώρα έγινε ο λαός των ''τεμπέληδων'', των ''ακαμάτηδων'', των αυτοκτονούντων...
Η Εξουσία δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να περάσει στους πολίτες, εάν οι πολίτες συνεχίσουν να περιμένουν κάποιον να τους την παραχωρήσει.
Ελευθερία δεν είναι να μαζεύεις υπογραφές για να σε ακούσουν. Ελευθερία δεν είναι να μαζεύεις υπογραφές για να ακυρώσεις μια απόφαση που δεν συμφωνείς. Ελευθερία σημαίνει να αποφασίζεις εσύ ο ίδιος!
Γράφει ο Κατερίνα Μαγκούλια
Ο πιο περήφανος λαός του κόσμου, βρίσκεται υπό την ομηρία ενός συστήματος, που διεκδικεί ως λάφυρο την ελευθερία μας. Η Δημοκρατία έγινε ''πολιτικό παιχνίδι'', στο οποίο η κάθε ''αυθεντία'' έρχεται να εκμεταλλευτεί τους πολίτες και να ορίσει ποιος θα είναι ο ρόλος μας. Ο οποίος κατά τα άλλα, παραμένει σταθερά ο ίδιος ανά τους αιώνες. Με μικρές παραλλαγές... Ψηφοφόροι, Υπήκοοι, Πελάτες. Η πολιτική ασκείται διά της χειραγώγησης. Περιμένουμε από τους αντιπροσώπους μας, να κάνουν πράξη τα θέλω μας, να μας παραχωρήσουν εξουσίες.
Ας πάψουμε να διαχωρίζουμε τα πολιτικά μας δικαιώματα από τα κοινωνικά.
Συμμετοχή στην πολιτική, σημαίνει συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, σημαίνει διαμορφώνω εγώ τη ζωή μου. Σημαίνει συλλογικότητα, αποφάσεις, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ας αποστρέψουμε τους οφθαλμούς μας, από εκεί που θέλουν να τους έχουμε. Η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου θα έρθει όταν εμείς οι ίδιοι θα παίρνουμε τις αποφάσεις, όταν εμείς θα έχουμε τον έλεγχο. Ποιον έλεγχο περιμένουμε, από ποια δικαιοσύνη; Αντί να είμαστε τα θύματα στο παιχνίδι της διαμεσολάβησης των σωτήρων, ας αποκτήσουμε την πολιτική βούληση που αρμόζει σε έναν λαό με την πιο πλούσια ιστορία στον κόσμο. Στο λαό του Μέγα Αλέξανδρου, του Αριστοτέλη, του Ιπποκράτη, του Ηρόδοτου, του Κολοκοτρώνη και τόσων άλλων, που τώρα έγινε ο λαός των ''τεμπέληδων'', των ''ακαμάτηδων'', των αυτοκτονούντων...
Η Εξουσία δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να περάσει στους πολίτες, εάν οι πολίτες συνεχίσουν να περιμένουν κάποιον να τους την παραχωρήσει.
Ελευθερία δεν είναι να μαζεύεις υπογραφές για να σε ακούσουν. Ελευθερία δεν είναι να μαζεύεις υπογραφές για να ακυρώσεις μια απόφαση που δεν συμφωνείς. Ελευθερία σημαίνει να αποφασίζεις εσύ ο ίδιος!
