Αναγνώρισε ότι υπάρχει αυτή φωνή μέσα σου που διαμαρτύρεται. Και αποδέξου την ύπαρξή της!
Γράφει ο
Πόσος χρόνος σου έμεινε ακόμη;
Πόσοι από τους συνοδοιπόρους που ήλθαν στον κόσμο μαζί σου έχουν ήδη αναχωρήσει;
Μη χάνεις χρόνο. Η ώρα είναι τώρα. Ξύπνα!
Σκότωσε ό,τι σε σκοτώνει.
Σκότωσε αυτό που σε ελαττώνει, αυτό που σε εμποδίζει να προχωρήσεις, να φτάσεις στον προορισμό σου.
Αν δε μπορείς, αποδέξου το ελάττωμα που δε μπορείς να σκοτώσεις.
Αν ακόμα δε μπορείς να το αποδεχθείς, αποδέξου ότι δε μπορείς να το αποδεχθείς.
Αν όμως δε μπορείς ούτε να αποδεχθείς ότι δε μπορείς να αποδεχθείς, αν η γνωστή φωνή μέσα σου ακόμη συνεχίζει να διαμαρτύρεται και να μην παραδίνεται, τότε τι μπορείς να κάνεις;
Αναγνώρισε ότι υπάρχει αυτή φωνή μέσα σου που διαμαρτύρεται. Και αποδέξου την ύπαρξή της! Αυτή η παρατήρηση και αναγνώριση της φωνής είναι αρκετή τις περισσότερες φορές γιατί δημιουργεί μια απόσταση ασφαλείας από την ίδια τη φωνή. Έτσι κατανοείς ότι δεν είσαι εσύ η φωνή που διαμαρτύρεται. Δημιουργώντας απόσταση αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι πολύ περισσότερα από όλα αυτά τα επαναλαμβανόμενα νοητικά και συναισθηματικά πρότυπα που για τόσο καιρό καταφέρνουν να υποκρίνονται ότι είσαι εσύ.
Πάντα θα βρίσκεται εδώ, σε κάθε ζωντανό τώρα, σε κάθε στιγμούλα που θα κατορθώνεις να μη την συνθλίβεις ανάμεσα στις αναμνήσεις και τις προσδοκίες σου, η ευκαιρία να παρατηρείς την εσωτερική σου κατάσταση, να μεταμορφώνεις ότι δε σου αρέσει και έχεις τη δύναμη να αλλάξεις, ή να αποδέχεσαι ό,τι δε μπορείς να αλλάξεις.
Πηγή
 |
| Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό... |
Γράφει ο
Πόσος χρόνος σου έμεινε ακόμη;
Πόσοι από τους συνοδοιπόρους που ήλθαν στον κόσμο μαζί σου έχουν ήδη αναχωρήσει;
Μη χάνεις χρόνο. Η ώρα είναι τώρα. Ξύπνα!
Σκότωσε ό,τι σε σκοτώνει.
Σκότωσε αυτό που σε ελαττώνει, αυτό που σε εμποδίζει να προχωρήσεις, να φτάσεις στον προορισμό σου.
Αν δε μπορείς, αποδέξου το ελάττωμα που δε μπορείς να σκοτώσεις.
Αν ακόμα δε μπορείς να το αποδεχθείς, αποδέξου ότι δε μπορείς να το αποδεχθείς.
Αν όμως δε μπορείς ούτε να αποδεχθείς ότι δε μπορείς να αποδεχθείς, αν η γνωστή φωνή μέσα σου ακόμη συνεχίζει να διαμαρτύρεται και να μην παραδίνεται, τότε τι μπορείς να κάνεις;
Αναγνώρισε ότι υπάρχει αυτή φωνή μέσα σου που διαμαρτύρεται. Και αποδέξου την ύπαρξή της! Αυτή η παρατήρηση και αναγνώριση της φωνής είναι αρκετή τις περισσότερες φορές γιατί δημιουργεί μια απόσταση ασφαλείας από την ίδια τη φωνή. Έτσι κατανοείς ότι δεν είσαι εσύ η φωνή που διαμαρτύρεται. Δημιουργώντας απόσταση αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι πολύ περισσότερα από όλα αυτά τα επαναλαμβανόμενα νοητικά και συναισθηματικά πρότυπα που για τόσο καιρό καταφέρνουν να υποκρίνονται ότι είσαι εσύ.
Πάντα θα βρίσκεται εδώ, σε κάθε ζωντανό τώρα, σε κάθε στιγμούλα που θα κατορθώνεις να μη την συνθλίβεις ανάμεσα στις αναμνήσεις και τις προσδοκίες σου, η ευκαιρία να παρατηρείς την εσωτερική σου κατάσταση, να μεταμορφώνεις ότι δε σου αρέσει και έχεις τη δύναμη να αλλάξεις, ή να αποδέχεσαι ό,τι δε μπορείς να αλλάξεις.
Πηγή
0 σχόλια :