Στο μέλλον η πιο πετυχημένη πράξη του κ. Στουρνάρα θα είναι ίσως η συγγραφή ενός βιβλίου που θα μας εξηγεί για ποιόν λόγο έχασε μια μοναδική ιστορική ευκαιρία να αλλάξει πολλά πράγματα στο κράτος και πως χάθηκε στην μετάφραση του μνημονίου...
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν έγινε καν μετάφραση και αναφέρουν χαρακτηριστικά τον νέο κώδικα φορολογίας εισοδήματος. Κατευθείαν από τα αγγλικά στα... αγγλοελληνικά.
Δεν τους πιστεύουμε...Κακεντρεχείς του ...κιτρίνου τύπου!
Κάποιος από τους συμβούλους του κ. Παπανδρέου που πήδηξε έγκαιρα από το καράβι, είχε δηλώσει ότι ο στενός κύκλος του ΓΑΠ ομιλούσε μόνο την αγγλική.
Θα ήταν προτιμότερο για τον κ. Παπανδρέου να τον είχε κτυπήσει σκορπιός παρά αυτό το δηλητηριώδες σχόλιο του πρώην συνεργάτη του. Το τσίμπημα του σκορπιού θα είχε πονέσει για λίγο περισσότερο, αλλά θα είχε περάσει...
Κατά τον ίδιο τρόπο, κάποιοι στην κυβέρνηση, ακόμη και σήμερα, δείχνουν να αγοράζουν αμάσητη την τροφή που τους πουλάνε μεσαία στελέχη της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Δεν αμφιβάλουμε ότι και οι τελευταίοι μπορεί να έχουν τις καλύτερες των προθέσεων. Πλην όμως είναι τελείως διαφορετική η αγγλική ή η γερμανική πραγματικότητα από την ελληνική. Κι η αυτούσια μεταφορά της κείμενης νομοθεσίας τους στην ελληνική δεν είναι πάντοτε η καλύτερη συνταγή.
Η Ελλάδα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και ιδίως στο θέμα της φορολογίας. Την παραδοχή αυτή την έκανε ακόμη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο Έλληνας δεν γεννιέται φοροφυγάς, κλέφτης και απατεώνας, όπως θα ήθελαν οι λαϊκές γερμανικές φυλλάδες.
Το πρόβλημα της φοροδιαφυγής βρίσκεται στις δομές του ίδιου του κράτους.
Το να συμπεριφέρεσαι, λοιπόν, στον Έλληνα πολίτη σαν να ζει στο Βερολίνο, είναι τουλάχιστον άδικο και σίγουρα θα αποδειχτεί στο τέλος αναποτελεσματικό.
Διότι δεν ζει στο Βερολίνο! Πόσο δύσκολο, επιτέλους, είναι να το καταλάβουν;
Αλλάζουν τους κανόνες στην φορολογία για χιλιοστή φορά και θα χρειαστεί να τους αλλάζουν διαρκώς, μέχρι να θελήσουν να αντιμετωπίσουν την ουσία του προβλήματος.
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το ζόρι! Δεν είναι ότι δεν μπορούν. Είναι ότι δεν θέλουν.
Θα έχετε βαρεθεί ίσως να το ακούτε, αλλά δεν θα κουραστούμε να τους το λέμε. Είναι πιο βολική μία αυτούσια μεταφορά του αντίστοιχου κώδικα που ισχύει στην Ολλανδία ή στο Βέλγιο ή ένας συνδυασμός αυτών από το να μπουν στον κόπο να προσπαθήσουν να φτιάξουν ομελέτα.
Διότι στην ομελέτα θα χρειαστεί να σπάσουν αυγά, θα χρειαστεί να τα βάλουν με οργανωμένα συμφέροντα που χρόνια τώρα νέμονται όλο τον χώρο. Ενώ η αποδοχή των παροτρύνσεων των εκπροσώπων της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας τους επιτρέπει και να μην γίνουν δυσάρεστοι στις Βρυξέλλες και ταυτόχρονα να διατηρήσουν τα πράγματα ως έχουν στην Ελλάδα.
Έτσι είναι κύριε Στουρνάρα. Κερδίζετε χρόνο και τα εύσημα, αλλά αποτέλεσμα δεν έχετε. Και δεν πρόκειται να έχετε, όσο επιμένετε να θέλετε να κινείστε σε ήρεμα νερά.
Νομίζετε ότι είστε σε νηνεμία, αλλά στην πραγματικότητα έχετε πέσει σε βάλτο...
Δεν τους πιστεύουμε...Κακεντρεχείς του ...κιτρίνου τύπου!
Κάποιος από τους συμβούλους του κ. Παπανδρέου που πήδηξε έγκαιρα από το καράβι, είχε δηλώσει ότι ο στενός κύκλος του ΓΑΠ ομιλούσε μόνο την αγγλική.
Θα ήταν προτιμότερο για τον κ. Παπανδρέου να τον είχε κτυπήσει σκορπιός παρά αυτό το δηλητηριώδες σχόλιο του πρώην συνεργάτη του. Το τσίμπημα του σκορπιού θα είχε πονέσει για λίγο περισσότερο, αλλά θα είχε περάσει...
Κατά τον ίδιο τρόπο, κάποιοι στην κυβέρνηση, ακόμη και σήμερα, δείχνουν να αγοράζουν αμάσητη την τροφή που τους πουλάνε μεσαία στελέχη της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Δεν αμφιβάλουμε ότι και οι τελευταίοι μπορεί να έχουν τις καλύτερες των προθέσεων. Πλην όμως είναι τελείως διαφορετική η αγγλική ή η γερμανική πραγματικότητα από την ελληνική. Κι η αυτούσια μεταφορά της κείμενης νομοθεσίας τους στην ελληνική δεν είναι πάντοτε η καλύτερη συνταγή.
Η Ελλάδα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και ιδίως στο θέμα της φορολογίας. Την παραδοχή αυτή την έκανε ακόμη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο Έλληνας δεν γεννιέται φοροφυγάς, κλέφτης και απατεώνας, όπως θα ήθελαν οι λαϊκές γερμανικές φυλλάδες.
Το πρόβλημα της φοροδιαφυγής βρίσκεται στις δομές του ίδιου του κράτους.
Το να συμπεριφέρεσαι, λοιπόν, στον Έλληνα πολίτη σαν να ζει στο Βερολίνο, είναι τουλάχιστον άδικο και σίγουρα θα αποδειχτεί στο τέλος αναποτελεσματικό.
Διότι δεν ζει στο Βερολίνο! Πόσο δύσκολο, επιτέλους, είναι να το καταλάβουν;
Αλλάζουν τους κανόνες στην φορολογία για χιλιοστή φορά και θα χρειαστεί να τους αλλάζουν διαρκώς, μέχρι να θελήσουν να αντιμετωπίσουν την ουσία του προβλήματος.
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το ζόρι! Δεν είναι ότι δεν μπορούν. Είναι ότι δεν θέλουν.
Θα έχετε βαρεθεί ίσως να το ακούτε, αλλά δεν θα κουραστούμε να τους το λέμε. Είναι πιο βολική μία αυτούσια μεταφορά του αντίστοιχου κώδικα που ισχύει στην Ολλανδία ή στο Βέλγιο ή ένας συνδυασμός αυτών από το να μπουν στον κόπο να προσπαθήσουν να φτιάξουν ομελέτα.
Διότι στην ομελέτα θα χρειαστεί να σπάσουν αυγά, θα χρειαστεί να τα βάλουν με οργανωμένα συμφέροντα που χρόνια τώρα νέμονται όλο τον χώρο. Ενώ η αποδοχή των παροτρύνσεων των εκπροσώπων της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας τους επιτρέπει και να μην γίνουν δυσάρεστοι στις Βρυξέλλες και ταυτόχρονα να διατηρήσουν τα πράγματα ως έχουν στην Ελλάδα.
Έτσι είναι κύριε Στουρνάρα. Κερδίζετε χρόνο και τα εύσημα, αλλά αποτέλεσμα δεν έχετε. Και δεν πρόκειται να έχετε, όσο επιμένετε να θέλετε να κινείστε σε ήρεμα νερά.
Νομίζετε ότι είστε σε νηνεμία, αλλά στην πραγματικότητα έχετε πέσει σε βάλτο...
