Ε, όχι και η κυρία Αγγελοπούλου...πρωθυπουργός! Οχι, αυτό πια παραπάει!

Πυκνώνουν τα σημάδια που θέλουν την Γιάννα Αγγελοπούλου να ετοιμάζει την απόλυτη επιστροφή στην ελληνική πολιτική ζωή!

Γράφει η Ιόλη Πιερίδη

Μετά την αγγλική έκδοση του βιβλίου της My Greek Drama, είχαμε πριν από μερικές μέρες ακόμη μια βράβευση στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου (AHC) της Καλιφόρνια. Αυτή τη φορά το βραβείο «Αριστείο 2013» της AHC, επέδωσε στην “Lady G” ο Μάικλ Δουκάκης, σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Omni στο κέντρο του Λος Άντζελες, όπως απεκάλυψε ο Lykavitos.gr

Όλο αυτό το διάστημα σχεδίαζε μεθοδικά τις κινήσεις της με “έδρα” το Χάρβαρντ αλλά και το Ίδρυμα του Μπιλ Κλίντον.

Με τους Κλίντον, η οικογένεια Αγγελοπούλου διατηρεί πολύ στενή σχέση πράγμα που της εξασφαλίζει πρόσβαση σε ένα πολύ ισχυρό λόμπυ του αμερικανικού κατεστημένου. Καρπός αυτής της σχέσης και το Global Public Leaders Program, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παγκόσμιο πρόγραμμα υποστήριξης εκλεγμένων ηγετών, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να προσφέρουν και μετά την αποχώρηση από το αξίωμα τους.

Σε δηλώσεις που είχε κάνει από κοινού με τον Μπιλ Κλίντον, η κυρία Αγγελοπούλου υπογράμμισε «την ανάγκη αξιοποίησης του πολιτικού και διανοητικού κεφαλαίου ανθρώπων, που έχουν ασκήσει ηγεσία στον τόπο τους και έχουν με τη στάση και το έργο τους, τη δράση και τα αποτελέσματά της, σημαντικά προσφέρει. Με πολλούς τρόπους, επισήμανε το κεφάλαιο αυτό είναι πολυτιμότερο από τα χρήματα. Είναι ένα πρόγραμμα, σημείωσε «προκειμένου εκλεγμένοι ηγέτες με σημαντική προσωπικότητα να έχουν τη δυνατότητα να υπηρετούν το κοινό καλό από άλλες θέσεις».

Αναπόσπαστο μέρος του προγράμματος είναι η δυνατότητα που τους παρέχεται να συνδεθούν με το δίκτυο του Clinton Global Initiative, και σε αντάλλαγμα να αναπτύξουν τα δικά τους προγράμματα στο πλαίσιό του. Αυτό διασφαλίζει ότι το πρόγραμμα θα αποκτήσει πολλαπλασιαστική δράση. Σ΄ αυτό το πρόγραμμα λοιπόν εντάχθησαν και οι περίφημες ομιλίες του Γ. Παπανδρέου, την πολύτιμη εμπειρία του οποίου επιχειρεί να αξιοποιήσει η κ. Αγγελοπούλου. Άλλωστε δεν είναι και λίγο να έχεις οδηγήσει τη χώρα σου στο ΔΝΤ και όλο αυτό το βίωμα να μείνει απλά στο κεφάλι του ΓΑΠ, δίχως η διαδικασία να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή.



Η Γιάννα ποτέ δεν έκρυψε τις πολιτικές της φιλοδοξίες, αλλά και την αδυναμία της στο παγκόσμιο power game. Ο συνδυασμός αυτού τους πάθους με την διάθεση του Θόδωρου Αγγελόπουλου για προσφορά γέννησαν το «Αθήνα 2004».

Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Γιάννα είχε να αντιμετωπίσει κάθε άλλο παρά αμελητέους αντιπάλους, με πρώτη από όλους την ελληνική κακοδαιμονία. Ήταν αυτή που θα μετέτρεπε τα έργα της Ολυμπιάδας σε σκελετούς και ερείπια του πρόσφατου ένδοξου παρελθόντος σε συνδυασμό με μια έντονη οσμή σκανδαλολογίας. Ο έτερος αντίπαλος θα ήταν πιο προσωπικός και αφορά την νικηφόρα μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.

Τέσσερις μήνες μετά τους Ολυμπιακούς και ενώ βρίσκεται με την οικογένειά της στο σπίτι της στο Γκστάαντ, η σιδηρά Γιάννα είναι για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τη θνητότητά της. Κάποια δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για «ολυμπιακή υπερκόπωση», η ίδια όμως επιβεβαιώνει στο ΒΗmagazino τη σοβαρή περιπέτεια υγείας της: «Τότε για πρώτη φορά σκέφτηκα: “Μπόρεσες και τα έβγαλες όλα πέρα και τώρα κινδυνεύεις να φύγεις...». Πάλεψε με την ασθένεια, «όπως παλεύουν κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι», τη νίκησε, αλλά δεν την άφησε πίσω της: «Θέλω να το θυμάμαι και με πονάει να το θυμάμαι» λέει, σε μια βαθιά εξομολογητική στιγμή της.

Η σιδηρά κυρία “κλείστηκε” στην οικογένειά της και αφοσιώθηκε στο μεγάλωμα των παιδιών της για τα οποία έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανη. Ο νεαρός Παναγιώτης Αγγελόπουλος, πήρε το πτυχίο του από την Σχολή Οικονομικών Σπουδών του Χάρβαρντ, παρουσία των ευτυχισμένων γονιών του οι οποίοι καμάρωναν έναν φλογερό “επαναστάτη” και όχι ένα μαμόθρευτο.

Ο “κόκκινος Πάνος” πρόλαβε να αναπτύξει τον πολιτικό του λόγο, επηρεασμένος από τη μελέτη των μεγάλων θεωρητικών του Μαρξισμού, συμμετείχε ενεργά στο κίνημα των Αγανακτισμένων της Βοστώνης, το Occupy Boston, ενώ λίγο πριν αναχωρήσει για το Ελ Σαλβαδόρ όπου βρέθηκε εκεί για να χτίσει σπίτια για τους άστεγους, ενώ πρωταγωνίστησε και στην πρώτη στα χρονικά κατάληψη του Χάρβαρντ.

Ο νεαρός Αγγελόπουλος, δημοσίευσε αρκετά κείμενα σε ελληνικά και ξένα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ όπου έδωσε το στίγμα της πολιτικής φιλοσοφίας του, ενώ ήρθε στην Ελλάδα για ψηφίσει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, συμμετέχοντας και στην κεντρική προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Ομόνοια. Με άρθρο του εξάλλου είχε εκφράσει τη σύμπνοια απόψεών του με τον Γιάννη Μηλιό και τον Γιάννη Βαρουφάκη.

Μόνο που η ταύτιση της Γιάννα με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν την έκανε διόλου ευτυχή και απαντώντας με επιστολή στην εφημερίδα “Δημοκρατία” η οποία αναπαρήγε σχετικό άρθρο του Κασιμάτη στην “Καθημερινή” σημείωνε: «Διαβάζοντας το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας σας, η μόνη σκέψη που μου έρχεται, είναι ότι ίσως για τα ευφάνταστα σενάρια φταίει ο καύσωνας. Εύχομαι πάντως καλή πορεία στο εκδοτικό εγχείρημα όλων σας»,

Στο μεταξύ η ίδια ποτέ δεν έκυψε την αγωνία της για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. «Μελαγχολώ με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα...» επαναλάμβανε στους συνομιλητές της στη διάρκεια των 3 τελευταίων μνημονιακών ετών. Και να που όπως όλα δείχνουν πλησιάζει η ώρα για την μεγάλη επιστροφή.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Κουρδιστού Πορτοκαλιού» οι Αμερικανοί βλέπουν στο πρόσωπο της Γιάννας τον δικό τους άνθρωπο που θα μπορούσε να ανατρέψει την γερμανική διείσδυση στην Ελλάδα. Κι αυτό καθώς το αμερικανικό κατεστημένο είναι έντονα προβληματισμένο με όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και την επιρροή της γερμανικής ισχύος σε πολιτικά και επιχειρηματικά τζάκια.

Οι Αμερικανοί δεν είναι διατεθειμένοι σε μια χώρα στην οποία υπάρχει η φημολογία για πλούσια κοιτάσματα μαύρου χρυσού να αφήσουν μόνους τους Γερμανούς να κάνουν παιγνίδι. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικές οι αντιγερμανικές-αντιναζί αναφορές της Γιάννας Αγγελοπούλου στο πρόσφατο άρθρο της στην Huffington Post: "Το 1940, τα στρατεύματα του Μουσολίνι εισέβαλαν στην Ελλάδα. Οι πολίτες επιστρατεύτηκαν απέκρουσαν τους Ιταλούς και τους ανάγκασαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, εξαπολύοντας μια πρωτοφανή αντεπίθεση.
Τον Απρίλιο του 1941, η Αθήνα έπεσε τελικά στις δυνάμεις του Άξονα, μετά από πολύμηνες μάχες. Η ιδιαίτερη πατρίδα μου, η Κρήτη ωστόσο, δεν έπεσε. Όταν Γερμανοί αλεξιπτωτιστές προσγειώθηκαν στην Κρήτη, οι γενναίοι υπερασπιστές του νησιού αμύνθηκαν με ό, τι μέσο είχαν στη διάθεσή τους. Και ήταν ελάχιστα, σε στρατιωτικό επίπεδο. Έλληνες κάτοικοι της Κρήτης, όπως ο πατέρας μου, πολέμησαν μαζί με Βρετανούς, Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς, προκαλώντας σημαντικές απώλειες στις δυνάμεις του Άξονα, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να εξαπολύσουν για πρώτη φορά τόσο εκτεταμένες αεροπορικές επιδρομές.
Η μάχη της Κρήτης ήταν τελικά ήττα, με στρατιωτικούς όρους. Αποτελεί όμως ένα φωτεινό παράδειγμα των καλύτερων στιγμών της Ελλάδας. Πολίτες που ενώθηκαν και συνασπίστηκαν, έδωσαν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν το σπίτι τους."

H Γιάννα έπειτα από πολύωρες συζητήσεις με τους Κλίντον και μετά και από παροτρύνσεις του ζεύγους του πρώην πλανητάρχη και της Χίλαρυ, είναι αποφασισμένη να επιστρέψει δυναμικά στην πολιτική ζωή του τόπου με την δημιουργία πολιτικού φορέα. Μάλιστα ιδέα του Κλίντον είναι να ονομάσει το κόμμα της «Οι Δημοκρατικοί»-αντίστοιχο με το αμερικανικό. Πότε θα γίνει η αναγγελία του νέου κόμματος; Κάποιοι έλεγαν για τον Μάρτιο. Ο Μάρτιος όμως πέρασε, περνάει κι ο Απρίλιος. Επειδή όμως τυχαίνει να έχουν πλυθήνει τα δημοσιεύματα που θέλουν την τρικομματική να καταρρέει μέσα στον Ιούνιο, δεν αποκλείεται η Γιάννα να...προβεί στη κίνησή της μέχρι τα τέλη Μαίου. Ιδωμεν.