Mετά τους Ισραηλινούς και οι γερμανικές υπηρεσίες πληροφοριών (BND) αναθωρούν τις προβλέψεις τους σε ότι αφορά την έκβαση υπέρ των ισλαμιστών ανταρτών του εμφυλίου στην Συρία και παραδέχονται οι αναλύσεις τους για επικράτηση της αντιπολίτυσης του 2012 ήταν αποτυχημένες!
Βέβαια, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, το σύνολο των αναλύσεων των δυτικών προέβλεπαν μια σύντομη επικράτηση των αντιπολιτευόμενων στην Συρία και την ανατροπή του μπααθικού καθεστώτος.
Απέτυχαν για έναν πολύ απλό λόγο: Είχαν προβλέψει τον παράγοντα "Ρωσία", αλλά δεν είχαν προβλέψει τον παράγοντα "Ιράν" και πόσο θα μπορούσε να επηρεάσει την έκβαση της σύγκρουσης.
Εν πάση περιπτώσεις σε έκθεσή τους που παρουσίασε το Spiegel oι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες χαρακτηρίζουν τις ένοπλες δυνάμεις του συριακού καθεστώτος "πιο ισχυρές από ποτέ και ικανές να ανακτήσουν μέρος του χαμένου εδάφους".
Αυτά βασίζονται στην έκθεση και στον προφορικό σχολιασμό της από τον επικεφαλής της BND Γκέρχαρντ Σίντλερ σε μυστική συνάντηση που είχε με πολιτικούς αξιωματούχους της γερμναικής κυβέρνησης, υπεύθυνους για θέματα ασφαλείας.
Υπενθυμίζεται ότι η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών, παρακολουθεί "πολύ στενά" την συριακή κρίση και ένα σκάφος συλλογής πληροφοριών του γερμανικού υπουργείου Άμυνας βρίσκεται πάντα στα ανοικτά των συριακών ακτών.
Στην έκθεση της BND σημειώνεται ότι "Το καθεστώς του Άσαντ, που πέρυσι βρισκόταν σε επισφαλή θέση όσον αφορά την επιμελητειακή υποστήριξη, έχει και πάλι οδική πρόσβαση ώστε να ανεφοδιάζει τα άρματα και τα αεροπλάνα του σε καύσιμα και τους στρατιώτες με όπλα".
Στη συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών, ο Σίντλερ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο "οι ένοπλες δυνάμεις του Άσαντ να συνεχίσουν τις επιτυχίες τους μέχρι τελικής εξόντωσης των ανταρτών"!
Το 2012 ο ίδιος αξιωματούχος εκτιμούσε σχολιάζοντας ανάλογη έκθεση ότι "το καθεστώς του Άσαντ επρόκειτο να πέσει στις αρχές του 2013".
Η εκτίμηση αυτή βασιζόταν στην κατάσταση της επιμελητείας του Στρατού και στον αυξανόμενο αριθμό των λιποτακτών, κυρίως δε, στην αποστασία υψηλόβαθμων αξιωματικών.
Από τότε όμως, πολλά αλλαξαν. Οι θηριωδίες των ισλαμιστών μισθοφόρων, η επικράτηση οργανώσεων ελεγχόμενων από την αλ Κάϊντα μεταξύ των δυνάμεων της αντιπολίτευσης και η συμμετοχή πολλών Σύρων σαλαφιστών (οι οποίοι απασχολούν ιδιαίτερα τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες) στις επιχειρήσεις, άλλαξε το κλίμα τόσο στο εσωτερικό της Συρίας μεταξύ των πολιτών που ήταν δυσαρεστημένοι από το καθεστώς, αλλά έβλεπαν ότι αυτό που έρχεται ήταν απείρως χειρότερο, όσο στην Δύση σε ότι αφορά την προοπτική άρσης της απαγόρευσης παράδοσης βαρέως οπλισμού στους αντάρτες.
Από εκεί και πέρα η συμμετοχή του Ιράν και τη Χεζμπολάχ στην σύγκρουση, έδωσε "νέο αίμα" στις δυνάμεις του καθεστώτος και κατέστη σαφές ότι Λίβανος και Συρία θα γινότνουσαν "παρανάλωμα του πυρός" αν οι δυτικοί επενέβαιναν στην Συρία.
Υπήρχε όμως και ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που διέσωσε, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, το μπααθικό καθεστώς: Το Ιράκ. Η σιιτική κυβέρνηση του Ιράκ με την ανοχή που επέδειξε στις ιρανικές αποστολές όπλων και προσωπικού στην Συρία κατέδειξε ότι είναι ένας εξαιρετικά ασταθής παράγοντας για την Δύση και ότι θα μπορούσε να κυλίσει σε μία κατάσταση τόσο αρνητική για τα δυτικά συμφέροντα που έκανε ακόμα και τις ΗΠΑ να σκεφθούν δύο και τρεις φορές τυχόν επέμβαση στην Συρία.
Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, η στάση της Ρωσίας δεν ήταν καθοριστική, όσο αυτή του Ιράν. Ακόμα και η Ρωσία σε ενα ποσοστό "σύρθηκε" στο να υποστηρίξει αναγκαστικά το καθεστώς από την στιγμή που το Ιράν, η Χεζμπολάχ και η σιιτική κυβέρνηση του Ιράκ είχαν σχηματίσει "κλοιό" ασφαλείας γύρω πό τον Άσαντ.
Η γερμανική εκθεση καταλήγει ότι "Επί του παρόντος ο συριακός Στρατός, χάρη στην Αεροπορία του και τις ενισχύσεις που δέχτηκε από τη Χεζμπολάχ, υπερισχύει των ανταρτών που δεν διαθέτουν ισάξιο εξοπλισμό".
0 σχόλια :