Και σιωπηλοί σουβλιστήκαμε...
Σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», ο Γιάννης Στουρνάρας δήλωσε: «Είναι οδυνηρό, διότι κατά την διάρκεια της διαδικασίας μετάβασης, δημιουργείται ανεργία και δεν έχουμε χρήματα για να δημιουργήσουμε κοινωνικό δίκτυο. Αλλά οι Έλληνες είναι υπομονετικοί.... Υπάρχουν μόνο διαμαρτυρίες από τον δημόσιο τομέα. Οι προβλέψεις ότι θα καιγόταν η Αθήνα στις διαδηλώσεις δεν επιβεβαιώθηκαν. Οι άνθρωποι έχουν γίνει σιωπηλοί γιατί βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ».
Ποιος μπορεί να τον διαψεύσει; Δεν αποδείχθηκαν υπομονετικοί οι Έλληνες; Δεν είναι σιωπηλοί οι Έλληνες; Είναι! Κι από τη στιγμή που αποδείχθηκαν υπομονετικοί και είναι σιωπηλοί, ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ακόμη κι αν ο Στουρνάρας έλεγε ότι οι Έλληνες είναι ευχαριστημένοι από τα μέτρα των Μνημονίων, ποιος θα μπορούσε να τον διαψεύσει; Τι θα μπορούσε να τον διαψεύσει;
Σουβλίσαμε, σκάσαμε στο φαγητό, ρευόμασταν και πίναμε σόδες ένα ολόκληρο απόγευμα για να χωνέψουμε, ενώ τα κάτουρά μας θα βρωμάνε αρνίλα και κατσικίλα για καμιά εβδομάδα. Ναι, ξέρω το αντεπιχείρημα. «Και τι θα έπρεπε να κάνουμε δηλαδή; Να μη γιορτάσουμε και να μη γελάσουμε; Να μιζεριάσουμε;». Όχι, μωρέ, εντάξει μια χαρά όλα. Δεν υπάρχει πλέον λόγος να συγχυζόμαστε και να διαφωνούμε.
Το ότι ο Στουρνάρας λέει ψέματα όταν δηλώνει πως «Εφόσον ως το τέλος του έτους έχουμε αποπληρώσει το συνολικό ποσό των 8,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, αυτό θα σημαίνει από μόνο του 1% ανάπτυξη», διότι εν τω μεταξύ θα έχουν συσσωρευτεί νέα χρέη, δεν αποτελεί πρόβλημα. Το ότι από τις 15 Μαΐου αλλάζουν –προς το χειρότερο – όλα τα εργασιακά στον ιδιωτικό τομέα, δεν αποτελεί πρόβλημα. Είμαστε υπομονετικοί οι Έλληνες. Και σιωπηλοί.
Το ότι μας δουλεύει ακόμη και η Κομισιόν δηλώνοντας από τη μια ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις της, η ύφεση στην Ελλάδα τελειώνει το 2013 ενώ από την άλλη προβλέπει ότι το 2014 η οποιαδήποτε υποψία ανάπτυξης σε όλη την ευρωζώνη δε θα επιφέρει ούτε μία νέα θέση εργασίας δεν φαίνεται να ανησυχεί κανέναν. Το ότι από τη μια η Κομισιόν προβλέπει μείωση της ανεργίας στην Ελλάδας από το 27% σε 26%, ενώ ταυτόχρονα τονίζει ότι προβλέπεται αύξηση της ανεργίας σε ολόκληρη την ευρωζώνη, δεν κάνει κανέναν να ντρέπεται για την κοροϊδία.
Τσαλαπατηθήκαμε και φωνή δε βγάλαμε. Αποφασίσαμε επιτέλους ότι η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ είναι τσιράκια του συστήματος, αλλά κάτι νέο δε δημιουργήσαμε. Πιστέψαμε, μάλλον, γι’ ακόμη μια φορά ότι δε χρειάζεται να γίνει κάτι. Το έζησα φέτος το Πάσχα. Πολλή χαρά, βρε παιδί μου. Πολύ γλέντι. Σαν όλα να τελείωσαν όπως θέλαμε. Αν αυτό θέλαμε, εντάξει.
Ας καταπιούμε και την αναμμένη λαμπάδα που μας ευχήθηκε ο Σαμαράς να έχουμε μέσα μας «για να συμβολίζει την ανάσταση της πατρίδας μας και την αισιοδοξία για το μέλλον του ελληνικού λαού». Ας καταπιούμε και τις ασυνάρτητες ευχές Παπούλια. Ούτως ή άλλως, οι… λοιποί αποδείχθηκαν ελάχιστοι για να ξεκινήσουν έναν αγώνα σωτηρίας. Πετάνε βόμβες νομιμότητας εντός Βουλής. Τους αρκεί. Μας αρκεί.
Ως υπομονετικοί και σιωπηλοί σουβλιστήκαμε αδιαμαρτύρητα. Δείξαμε τον τσαμπουκά μας στα αρνιά και τα κατσίκια. Λεβέντες. Τους αρκεί. Και μας αξίζουν.
Ποιος μπορεί να τον διαψεύσει; Δεν αποδείχθηκαν υπομονετικοί οι Έλληνες; Δεν είναι σιωπηλοί οι Έλληνες; Είναι! Κι από τη στιγμή που αποδείχθηκαν υπομονετικοί και είναι σιωπηλοί, ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ακόμη κι αν ο Στουρνάρας έλεγε ότι οι Έλληνες είναι ευχαριστημένοι από τα μέτρα των Μνημονίων, ποιος θα μπορούσε να τον διαψεύσει; Τι θα μπορούσε να τον διαψεύσει;
Σουβλίσαμε, σκάσαμε στο φαγητό, ρευόμασταν και πίναμε σόδες ένα ολόκληρο απόγευμα για να χωνέψουμε, ενώ τα κάτουρά μας θα βρωμάνε αρνίλα και κατσικίλα για καμιά εβδομάδα. Ναι, ξέρω το αντεπιχείρημα. «Και τι θα έπρεπε να κάνουμε δηλαδή; Να μη γιορτάσουμε και να μη γελάσουμε; Να μιζεριάσουμε;». Όχι, μωρέ, εντάξει μια χαρά όλα. Δεν υπάρχει πλέον λόγος να συγχυζόμαστε και να διαφωνούμε.
Το ότι ο Στουρνάρας λέει ψέματα όταν δηλώνει πως «Εφόσον ως το τέλος του έτους έχουμε αποπληρώσει το συνολικό ποσό των 8,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, αυτό θα σημαίνει από μόνο του 1% ανάπτυξη», διότι εν τω μεταξύ θα έχουν συσσωρευτεί νέα χρέη, δεν αποτελεί πρόβλημα. Το ότι από τις 15 Μαΐου αλλάζουν –προς το χειρότερο – όλα τα εργασιακά στον ιδιωτικό τομέα, δεν αποτελεί πρόβλημα. Είμαστε υπομονετικοί οι Έλληνες. Και σιωπηλοί.
Το ότι μας δουλεύει ακόμη και η Κομισιόν δηλώνοντας από τη μια ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις της, η ύφεση στην Ελλάδα τελειώνει το 2013 ενώ από την άλλη προβλέπει ότι το 2014 η οποιαδήποτε υποψία ανάπτυξης σε όλη την ευρωζώνη δε θα επιφέρει ούτε μία νέα θέση εργασίας δεν φαίνεται να ανησυχεί κανέναν. Το ότι από τη μια η Κομισιόν προβλέπει μείωση της ανεργίας στην Ελλάδας από το 27% σε 26%, ενώ ταυτόχρονα τονίζει ότι προβλέπεται αύξηση της ανεργίας σε ολόκληρη την ευρωζώνη, δεν κάνει κανέναν να ντρέπεται για την κοροϊδία.
Τσαλαπατηθήκαμε και φωνή δε βγάλαμε. Αποφασίσαμε επιτέλους ότι η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ είναι τσιράκια του συστήματος, αλλά κάτι νέο δε δημιουργήσαμε. Πιστέψαμε, μάλλον, γι’ ακόμη μια φορά ότι δε χρειάζεται να γίνει κάτι. Το έζησα φέτος το Πάσχα. Πολλή χαρά, βρε παιδί μου. Πολύ γλέντι. Σαν όλα να τελείωσαν όπως θέλαμε. Αν αυτό θέλαμε, εντάξει.
Ας καταπιούμε και την αναμμένη λαμπάδα που μας ευχήθηκε ο Σαμαράς να έχουμε μέσα μας «για να συμβολίζει την ανάσταση της πατρίδας μας και την αισιοδοξία για το μέλλον του ελληνικού λαού». Ας καταπιούμε και τις ασυνάρτητες ευχές Παπούλια. Ούτως ή άλλως, οι… λοιποί αποδείχθηκαν ελάχιστοι για να ξεκινήσουν έναν αγώνα σωτηρίας. Πετάνε βόμβες νομιμότητας εντός Βουλής. Τους αρκεί. Μας αρκεί.
Ως υπομονετικοί και σιωπηλοί σουβλιστήκαμε αδιαμαρτύρητα. Δείξαμε τον τσαμπουκά μας στα αρνιά και τα κατσίκια. Λεβέντες. Τους αρκεί. Και μας αξίζουν.
0 σχόλια :