Μια «καλή μέρα» για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις…και μια κακή για τη πατρίδα μας!
Γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου
Πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε τελικά, η “πολυαναμενόμενη” επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, συνοδευόμενου από πληθώρα υπουργών, στην γειτονική Τουρκία. Καθ' όλη την διάρκεια της χτεσινής ημέρας Έλληνες και Τούρκοι αξιωματούχοι, με πρώτους τους δύο υπουργούς είχαν συνεχείς συζητήσεις προκειμένου να υπογράψουν μία σειρά από – οικονομικές κυρίως – συμφωνίες.
Το ζουμί όμως του πολιτικού ενδιαφέροντος βρισκόταν όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο στην κοινή – παραδοσιακή – συνέντευξη τύπου που έδωσαν οι δύο πρωθυπουργοί. Και όπου ο Αντώνης Σαμαράς, χρησιμοποίησε την φράση «σήμερα είναι μια καλή μέρα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις» για να ξεκινήσει τις δηλώσεις του στα Μέσα Ενημέρωσης.
Ανέκαθεν οι διαφορές των εντός ΝΔ και του πατριωτικού χώρου βρίσκονταν σε ένα θέμα. Στο ποιά ακριβώς είναι η “σχέση” μεταξύ οικονομίας και πατρίδος και ποιά από τις δύο έννοιες βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο. Από τα όσα διημείφθησαν μεταξύ του Ταγίπ Ερντογάν και του Αντώνη Σαμαρά, μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί υπήρχε πάντα αυτή η “διάσταση” μεταξύ της κεντροδεξιάς και του πατριωτισμού.
Την ίδια στιγμή που ο Τούρκους Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν κατά την διάρκεια των δηλώσεών του έθιξε μία σειρά από “εθνικά θέματα”, ο Αντώνης Σαμαράς προτίμησε να αναφερθεί αποκλειστικά σε οικονομικά ζητήματα, ακόμη και όταν ερωτήθη περί διαφορετικών θεμάτων από δημοσιογράφους.
Αντίθετα λοιπόν με τον Τούρκο πρωθυπουργό ο Α. Σαμαράς έβαλε στο επίκεντρο του δικού του λόγου την ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων, την αύξηση του τουρισμού, τον σεβασμό και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης,, την οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ούτω καθ' εξής. Ενώ ο ίδιος πρόσθεσε ότι «χτίζουμε εμπιστοσύνη, δημιουργούμε αμοιβαία συμφέροντα, φέρνουμε πιο κοντά τους πολίτες των δύο χωρών».
Όταν, δε, αναφέρθηκε στην Υφαλοκρηπίδα, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αλλά και για την θέση του σχετικά με την Θεολογική Σχολή της Χάλκης απέφυγε να δώσει μια σαφή απάντηση. Στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποίησε για μία ακόμη φορά την μέθοδο της αναβλητικότητας, καθώς σχετικά με την υφαλοκρηπίδα σημείωσε πως «ζητήματα τα οποία άπτονται των διερευνητικών επαφών, τα παρακολουθούμε προσηλωμένοι στο διεθνές δίκαιο», ενώ απαντώντας στη συνέχεια σε ερώτηση για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), αφού σημείωσε πως δεν είναι η στιγμή «για να πούμε συγκεκριμένες λεπτομέρειες», επισήμανε πως «το δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο υπάρχει πάντοτε για την ΑΟΖ».
Ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλι δηλαδή, με απλά λόγια.
Ενώ στην ερώτηση σχετικά με την Χάλκη, αρκέστηκε απλά να πεί ότι είναι γνωστή η ελληνική θέση. Δεν ήθελε από ό,τι φαίνεται να... ταλαιπωρήσει τους Τούρκους επαναλαμβάνοντάς την, προκειμένου να ακουστεί από ελληνικά χείλη μέσα στην Τουρκία.
Αντίθετα ο κ. Ερντογάν χρησιμοποίησε το ζήτημα της (ανύπαρκτης σχεδόν πλέον μετά από τόσες δεκαετίες διωγμών - ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη την οποία χαρακτήρισε «γέφυρα» μεταξύ των δύο χωρών, για να αναδείξει το ζήτημα των “ομοεθνών” του στην Θράκη. Χαρακτήρισε δηλαδή ενώπιον του Έλληνα πρωθυπουργού "Τούρκους" και "ομοεθνείς" του τους μουσουλμάνους της Θράκης κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάνης και ζήτησε περισσότερα φυσικά δικαιώματα γι' αυτούς.
Ενώ φυσικά δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο ζήτημα της ΑΟΖ κάνοντας λόγο για «αμοιβαία επωφελή λύση». Φυσικά “αμοιβαία επωφελή λύση” σημαίνει συνεκμετάλλευση του ο,τιδήποτε υπάρχει στην Μεσόγειο. Τόσο απλά, βάζουμε “συνεταίρους”. Και μπορεί ηλιθιότητες για το πλαίσιο της εξωτερικής πολιτική όπως “αμοιβαία επωφελή λύση” να ενθουσιάζουν τους διάφορους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ η αλήθεια είναι όμως πώς το να παραχωρείς την περιουσία που μπορείς να μεταβιβάσεις τα παιδιά σου σε έναν επιθετικό γείτονα δεν είναι επωφελής.
Δεν είναι επωφελές όσο δεν είναι επωφελές για τις πόρνες να έχουν “προαγωγούς”. Και οι δύο βγάζουν λεφτά, άλλος όμως κάνει την “δουλειά” και ο άλλος “προστατεύει”. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση με την ΑΟΖ η Τουρκία προσπαθεί να λειτουργήσει ως “νταβατζής”.
Και το χειρότερο ίσως από την χθεσινή επίσκεψη του Α. Σαμαρά στην Τουρκία ήταν αυτό. Ότι όταν είναι παρών ο Έλληνας πρωθυπουργός σε τέτοιες δηλώσεις και δεν αντιδρά, έχει επί της ουσίας σύρει την χώρα σε έναν “διάλογο” με τους Τούρκους σχετικά με το ζήτημα της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας.
Για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας
Όσο όμως ουσιαστικά κακό ήταν αυτό με την ΑΟΖ τόσο εθνικά ταπεινωτικό για την χώρα μας, ήταν το κομμάτι που αφορά την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Η Χώρα μας που περισσότερο από κάθε ευρωπαϊκό λαό έχει υποφέρει από τους Τούρκους και που επί χιλιετίες έχει αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος της φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων από αυτούς, έχει μεταβληθεί για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας σε... υπερασπιστή της ανύπαρκτης Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας.
Αναφερόμενος σε αυτήν, o κ. Σαμαράς επανέλαβε τη στήριξη της Αθήνας, εξηγώντας ότι η ευρωπαϊκή Τουρκία θα είναι καλύτερος γείτονας για την Ελλάδα, ενώ ξεκαθάρισε ότι η επίλυση του Κυπριακού θα δώσει νέα πορεία στην ευρωπαϊκή πορεία. «Η Ελλάδα στήριξε και θα εξακολουθεί να στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Επί της πρωθυπουργίας του κ. Ερντογάν η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας έχει γίνει η ατμομηχανή στις σχέσεις μας» είπε.
Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις Αγκυρας-Βρυξελλών, ο κ. Ερντογάν υπογράμμισε ότι η Αθήνα υποστηρίζει σθεναρά την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας του. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν έσπασε καμία από τις συνήθειες των επισκέψεων των Ελλήνων πρωθυπουργών στην Τουρκία. Προσπάθησε να είναι χαμηλών τόνων, να μην θίξει με κανέναν τρόπο τα “μεγάλα” και “Σημαντικά” ζητήματα, ακόμη και εάν αυτό σήμαινε το να ακούει τον Τούρκο πρωθυπουργό να τα θίγει μονομερώς από την σκοπιά της Τουρκίας.
Η μόνη διαφορά – και την οποία πρέπει να σημειώσουμε για να είμαστε δίκαιοι – είναι ότι η ελληνική πλευρά αυτή την φορά είχε φροντίσει να “υποβιβάσει” την επίσκεψη. Αρχικά η συμφωνία ανάμεσα στις δυο χώρες προέβλεπε πως η επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού θα ήταν για δυο ημέρες, στις 4 και 5 Μαρτίου - οι πρωθυπουργοί της Ελλάδος και της Τουρκίας θα είχαν συνάντηση στην Άγκυρα.
Αργότερα θα συμμετείχαν και στο ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό φόρουμ της Κωνσταντινούπολης. Όμως το ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά «υποβαθμίστηκε» και όλη η επίσκεψη αποφασίστηκε να γίνει στην Κωνσταντινούπολη σαν… εκδρομή, με τον έλληνα πρωθυπουργό να μην διανυκτερεύει καν στην Τουρκία.
Πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε τελικά, η “πολυαναμενόμενη” επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, συνοδευόμενου από πληθώρα υπουργών, στην γειτονική Τουρκία. Καθ' όλη την διάρκεια της χτεσινής ημέρας Έλληνες και Τούρκοι αξιωματούχοι, με πρώτους τους δύο υπουργούς είχαν συνεχείς συζητήσεις προκειμένου να υπογράψουν μία σειρά από – οικονομικές κυρίως – συμφωνίες.
Το ζουμί όμως του πολιτικού ενδιαφέροντος βρισκόταν όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο στην κοινή – παραδοσιακή – συνέντευξη τύπου που έδωσαν οι δύο πρωθυπουργοί. Και όπου ο Αντώνης Σαμαράς, χρησιμοποίησε την φράση «σήμερα είναι μια καλή μέρα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις» για να ξεκινήσει τις δηλώσεις του στα Μέσα Ενημέρωσης.
Ανέκαθεν οι διαφορές των εντός ΝΔ και του πατριωτικού χώρου βρίσκονταν σε ένα θέμα. Στο ποιά ακριβώς είναι η “σχέση” μεταξύ οικονομίας και πατρίδος και ποιά από τις δύο έννοιες βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο. Από τα όσα διημείφθησαν μεταξύ του Ταγίπ Ερντογάν και του Αντώνη Σαμαρά, μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί υπήρχε πάντα αυτή η “διάσταση” μεταξύ της κεντροδεξιάς και του πατριωτισμού.
Την ίδια στιγμή που ο Τούρκους Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν κατά την διάρκεια των δηλώσεών του έθιξε μία σειρά από “εθνικά θέματα”, ο Αντώνης Σαμαράς προτίμησε να αναφερθεί αποκλειστικά σε οικονομικά ζητήματα, ακόμη και όταν ερωτήθη περί διαφορετικών θεμάτων από δημοσιογράφους.
Αντίθετα λοιπόν με τον Τούρκο πρωθυπουργό ο Α. Σαμαράς έβαλε στο επίκεντρο του δικού του λόγου την ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων, την αύξηση του τουρισμού, τον σεβασμό και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης,, την οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ούτω καθ' εξής. Ενώ ο ίδιος πρόσθεσε ότι «χτίζουμε εμπιστοσύνη, δημιουργούμε αμοιβαία συμφέροντα, φέρνουμε πιο κοντά τους πολίτες των δύο χωρών».
Όταν, δε, αναφέρθηκε στην Υφαλοκρηπίδα, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αλλά και για την θέση του σχετικά με την Θεολογική Σχολή της Χάλκης απέφυγε να δώσει μια σαφή απάντηση. Στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποίησε για μία ακόμη φορά την μέθοδο της αναβλητικότητας, καθώς σχετικά με την υφαλοκρηπίδα σημείωσε πως «ζητήματα τα οποία άπτονται των διερευνητικών επαφών, τα παρακολουθούμε προσηλωμένοι στο διεθνές δίκαιο», ενώ απαντώντας στη συνέχεια σε ερώτηση για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), αφού σημείωσε πως δεν είναι η στιγμή «για να πούμε συγκεκριμένες λεπτομέρειες», επισήμανε πως «το δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο υπάρχει πάντοτε για την ΑΟΖ».
Ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλι δηλαδή, με απλά λόγια.
Ενώ στην ερώτηση σχετικά με την Χάλκη, αρκέστηκε απλά να πεί ότι είναι γνωστή η ελληνική θέση. Δεν ήθελε από ό,τι φαίνεται να... ταλαιπωρήσει τους Τούρκους επαναλαμβάνοντάς την, προκειμένου να ακουστεί από ελληνικά χείλη μέσα στην Τουρκία.
Αντίθετα ο κ. Ερντογάν χρησιμοποίησε το ζήτημα της (ανύπαρκτης σχεδόν πλέον μετά από τόσες δεκαετίες διωγμών - ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη την οποία χαρακτήρισε «γέφυρα» μεταξύ των δύο χωρών, για να αναδείξει το ζήτημα των “ομοεθνών” του στην Θράκη. Χαρακτήρισε δηλαδή ενώπιον του Έλληνα πρωθυπουργού "Τούρκους" και "ομοεθνείς" του τους μουσουλμάνους της Θράκης κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάνης και ζήτησε περισσότερα φυσικά δικαιώματα γι' αυτούς.
Ενώ φυσικά δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο ζήτημα της ΑΟΖ κάνοντας λόγο για «αμοιβαία επωφελή λύση». Φυσικά “αμοιβαία επωφελή λύση” σημαίνει συνεκμετάλλευση του ο,τιδήποτε υπάρχει στην Μεσόγειο. Τόσο απλά, βάζουμε “συνεταίρους”. Και μπορεί ηλιθιότητες για το πλαίσιο της εξωτερικής πολιτική όπως “αμοιβαία επωφελή λύση” να ενθουσιάζουν τους διάφορους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ η αλήθεια είναι όμως πώς το να παραχωρείς την περιουσία που μπορείς να μεταβιβάσεις τα παιδιά σου σε έναν επιθετικό γείτονα δεν είναι επωφελής.
Δεν είναι επωφελές όσο δεν είναι επωφελές για τις πόρνες να έχουν “προαγωγούς”. Και οι δύο βγάζουν λεφτά, άλλος όμως κάνει την “δουλειά” και ο άλλος “προστατεύει”. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση με την ΑΟΖ η Τουρκία προσπαθεί να λειτουργήσει ως “νταβατζής”.
Και το χειρότερο ίσως από την χθεσινή επίσκεψη του Α. Σαμαρά στην Τουρκία ήταν αυτό. Ότι όταν είναι παρών ο Έλληνας πρωθυπουργός σε τέτοιες δηλώσεις και δεν αντιδρά, έχει επί της ουσίας σύρει την χώρα σε έναν “διάλογο” με τους Τούρκους σχετικά με το ζήτημα της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας.
Για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας
Όσο όμως ουσιαστικά κακό ήταν αυτό με την ΑΟΖ τόσο εθνικά ταπεινωτικό για την χώρα μας, ήταν το κομμάτι που αφορά την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Η Χώρα μας που περισσότερο από κάθε ευρωπαϊκό λαό έχει υποφέρει από τους Τούρκους και που επί χιλιετίες έχει αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος της φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων από αυτούς, έχει μεταβληθεί για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας σε... υπερασπιστή της ανύπαρκτης Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας.
Αναφερόμενος σε αυτήν, o κ. Σαμαράς επανέλαβε τη στήριξη της Αθήνας, εξηγώντας ότι η ευρωπαϊκή Τουρκία θα είναι καλύτερος γείτονας για την Ελλάδα, ενώ ξεκαθάρισε ότι η επίλυση του Κυπριακού θα δώσει νέα πορεία στην ευρωπαϊκή πορεία. «Η Ελλάδα στήριξε και θα εξακολουθεί να στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Επί της πρωθυπουργίας του κ. Ερντογάν η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας έχει γίνει η ατμομηχανή στις σχέσεις μας» είπε.
Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις Αγκυρας-Βρυξελλών, ο κ. Ερντογάν υπογράμμισε ότι η Αθήνα υποστηρίζει σθεναρά την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας του. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν έσπασε καμία από τις συνήθειες των επισκέψεων των Ελλήνων πρωθυπουργών στην Τουρκία. Προσπάθησε να είναι χαμηλών τόνων, να μην θίξει με κανέναν τρόπο τα “μεγάλα” και “Σημαντικά” ζητήματα, ακόμη και εάν αυτό σήμαινε το να ακούει τον Τούρκο πρωθυπουργό να τα θίγει μονομερώς από την σκοπιά της Τουρκίας.
Η μόνη διαφορά – και την οποία πρέπει να σημειώσουμε για να είμαστε δίκαιοι – είναι ότι η ελληνική πλευρά αυτή την φορά είχε φροντίσει να “υποβιβάσει” την επίσκεψη. Αρχικά η συμφωνία ανάμεσα στις δυο χώρες προέβλεπε πως η επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού θα ήταν για δυο ημέρες, στις 4 και 5 Μαρτίου - οι πρωθυπουργοί της Ελλάδος και της Τουρκίας θα είχαν συνάντηση στην Άγκυρα.
Αργότερα θα συμμετείχαν και στο ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό φόρουμ της Κωνσταντινούπολης. Όμως το ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά «υποβαθμίστηκε» και όλη η επίσκεψη αποφασίστηκε να γίνει στην Κωνσταντινούπολη σαν… εκδρομή, με τον έλληνα πρωθυπουργό να μην διανυκτερεύει καν στην Τουρκία.
0 σχόλια :