Ο γερο-Παίσιος έλεγε και ξανάλεγε οτι "Οι Τούρκοι τα κόλλυβα τα χουν δεμένα στο ζωνάρι τους"! Και πράγματι έτσι φαίνεται να είναι, μιας και ο δημοσιογράφος Ενγκιν Αρντιτς υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του να μην πανηγυρίζουν και πολύ (για την Αλωση της Πόλης) γιατί...δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει!
Το ρεπορτάζ είναι παλιό, έχει ηλικία περίπου ενός χρόνου και κρατά απο την προβολή της ταινίας "Αλωση 1453", της περσινής υπερπαραγωγής που έσπασε ταμεία στη Τουρκία. Κάποιοι στο διαδίκτυο όμως την...αναβίωσαν και μιας και είναι το θέμα της επίκαιρο, την αναρτούμε κι εμείς ως ιστολόγιο.
Σφοδρή κριτική ασκεί στους ομοεθνείς του ο Τούρκος δημοσιογράφος Engin Ardiç με άρθρο του στην εφημερίδα Sabah, στο οποίο διατυπώνονται (για τους Τούρκους) σκληρές αλήθειες για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλης. Παράλληλα στην «Hurriyet», με αφορμή την ταινία "Άλωση 1453" που έχει σπάσει ταμεία στην Τουρκία, ο δημοσιογράφος Μπουράκ Μπεντίλ έθεσε το ρητορικό ερώτημα: Να γιόρταζαν οι Βρετανοί την «άλωση του Λονδίνου» ή οι Γερμανοί την «άλωση του Βερολίνου»;
«Μήπως πρέπει να περιμένουμε να ακολουθήσουν ταινίες όπως "'Αλωση 1974" (για την Κύπρο) ή "Αφανισμός 1915" (για τους Αρμένιους)»;
«ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέμα : «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»...
ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη... (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)
ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω...
ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης... ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)
ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά Σταυρό....
ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε;
Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα.
Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες ;
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, (µ΄ αυτές τις γιορτές πού κάνετε) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι:
«Αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη βία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων; Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω;
Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.
Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατομμυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν.
Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.
Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε;
Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ;
Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν.
Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη...
Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µάνα, dolu=γεµάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη "η Ανατολή".
Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi* «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».
Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια... (σ.ιστολ. Εδώ μάλλον κολλάει η φράση του γερο-Παίσιου για τα κόλλυβα...)
Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες»....
* Ο Ebliya Celebi ήταν ένας Τούρκος περιηγητής, ο οποίος έζησε τον 15ο Αιώνα και ταξίδεψε για 40 χρόνια περίπου κάνοντας τον γύρο της Μικράς Ασίας και σχεδόν όλη τη κατακτημένη απο τους Οθωμανούς περιοχή της Μέσης Ανατολής, προσπαθώντας να βρεί στοιχεία που να πιστοποιούν αναγκαιότητα των κατακτήσεων αυτών απο τους συμπατριώτες του. Επίσης προσπάθησε να βρεί κάποια σχέση της τουρκικής γλώσσας με τις διαφορες ονομασίες των τοπίων και των πόλεων που είχαν κατακτηθεί, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να...τραβήξει τις λέξεις κυριολεκτικά απ τα μαλλιά, ισχυριζόμενος οτι οι λέξεις αυτές που παραθέτονταν ως ονομασίες, ήσαν τουρκικής προέλευσης. Ο Κεμάλ Ατατούρκ, όταν και πήρε την απόφαση να διαστρεβλώσει εντελώς την επίσημη Ιστορία, γράφοντας τα συγγράμματα "Τουρκική Ιστορία I,II, III, και IV" (με τη βοήθεια αρκετών Τούρκων καθηγητών που δίδασκαν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού), για να αιτιολογήσει και να εδραιώσει την εθνική υπόσταση των Τούρκων, επικαλέστηκε πολλές φορές τον Celebi και τους ανεκδιήγητους ισχυρισμούς του περι τουρκικής προέλευσης των τοπονυμίων και των πόλεων που είχαν κατακτηθεί απ τους Οθωμανούς, οι οποίες έφταναν στο σημείο να ...ισοπεδώσουν καθαρές ελληνικές ονομασίες, όπως "Ανατολή" (τουρκ. Anadolu) ή το "Εις την Πόλιν" (τουρκ. Istanbul), το "Σμύρνη" (τουρκ. Ismir) ή το "Σαμψούς" (τουρκ. Samsun), παραφράζοντας ή τραβώντας τις λέξεις έτσι ώστε να συμπίπτουν αυτές με ...αντίστοιχες τουρκικές που σημαίνουν κάτι. Ετσι δημιουργήθηκε η κεμαλική προπαγάνδα με την οποία είναι γαλουχημένη όλη η γενιά των νεο-Τούρκων, απο το 1930 ως σήμερα...
Σφοδρή κριτική ασκεί στους ομοεθνείς του ο Τούρκος δημοσιογράφος Engin Ardiç με άρθρο του στην εφημερίδα Sabah, στο οποίο διατυπώνονται (για τους Τούρκους) σκληρές αλήθειες για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλης. Παράλληλα στην «Hurriyet», με αφορμή την ταινία "Άλωση 1453" που έχει σπάσει ταμεία στην Τουρκία, ο δημοσιογράφος Μπουράκ Μπεντίλ έθεσε το ρητορικό ερώτημα: Να γιόρταζαν οι Βρετανοί την «άλωση του Λονδίνου» ή οι Γερμανοί την «άλωση του Βερολίνου»;
«Μήπως πρέπει να περιμένουμε να ακολουθήσουν ταινίες όπως "'Αλωση 1974" (για την Κύπρο) ή "Αφανισμός 1915" (για τους Αρμένιους)»;
«ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέμα : «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»...
ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη... (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)
ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω...
ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης... ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)
ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά Σταυρό....
ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε;
Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα.
Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες ;
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, (µ΄ αυτές τις γιορτές πού κάνετε) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι:
«Αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη βία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων; Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω;
Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.
Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατομμυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν.
Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.
Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε;
Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ;
Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν.
Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη...
Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µάνα, dolu=γεµάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη "η Ανατολή".
Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi* «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».
Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια... (σ.ιστολ. Εδώ μάλλον κολλάει η φράση του γερο-Παίσιου για τα κόλλυβα...)
Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες»....
* Ο Ebliya Celebi ήταν ένας Τούρκος περιηγητής, ο οποίος έζησε τον 15ο Αιώνα και ταξίδεψε για 40 χρόνια περίπου κάνοντας τον γύρο της Μικράς Ασίας και σχεδόν όλη τη κατακτημένη απο τους Οθωμανούς περιοχή της Μέσης Ανατολής, προσπαθώντας να βρεί στοιχεία που να πιστοποιούν αναγκαιότητα των κατακτήσεων αυτών απο τους συμπατριώτες του. Επίσης προσπάθησε να βρεί κάποια σχέση της τουρκικής γλώσσας με τις διαφορες ονομασίες των τοπίων και των πόλεων που είχαν κατακτηθεί, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να...τραβήξει τις λέξεις κυριολεκτικά απ τα μαλλιά, ισχυριζόμενος οτι οι λέξεις αυτές που παραθέτονταν ως ονομασίες, ήσαν τουρκικής προέλευσης. Ο Κεμάλ Ατατούρκ, όταν και πήρε την απόφαση να διαστρεβλώσει εντελώς την επίσημη Ιστορία, γράφοντας τα συγγράμματα "Τουρκική Ιστορία I,II, III, και IV" (με τη βοήθεια αρκετών Τούρκων καθηγητών που δίδασκαν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού), για να αιτιολογήσει και να εδραιώσει την εθνική υπόσταση των Τούρκων, επικαλέστηκε πολλές φορές τον Celebi και τους ανεκδιήγητους ισχυρισμούς του περι τουρκικής προέλευσης των τοπονυμίων και των πόλεων που είχαν κατακτηθεί απ τους Οθωμανούς, οι οποίες έφταναν στο σημείο να ...ισοπεδώσουν καθαρές ελληνικές ονομασίες, όπως "Ανατολή" (τουρκ. Anadolu) ή το "Εις την Πόλιν" (τουρκ. Istanbul), το "Σμύρνη" (τουρκ. Ismir) ή το "Σαμψούς" (τουρκ. Samsun), παραφράζοντας ή τραβώντας τις λέξεις έτσι ώστε να συμπίπτουν αυτές με ...αντίστοιχες τουρκικές που σημαίνουν κάτι. Ετσι δημιουργήθηκε η κεμαλική προπαγάνδα με την οποία είναι γαλουχημένη όλη η γενιά των νεο-Τούρκων, απο το 1930 ως σήμερα...
0 σχόλια :