Η αυριανή τακτική συνάντηση του G-20 έχει ένα κεντρικό θέμα συζήτησης: “Πως θα αυξηθεί η ζήτηση”! Και αυτός στον οποίο απευθύνεται το ερώτημα βασικά είναι η Ευρωζώνη και συγκεκριμένα το Βερολίνο.
Γράφει ο Γιάννης Αγγέλης
Ο κ. Draghi χθες, σαν για να στείλει ένα μήνυμα που να ξεκαθαρίζει την δική του θέση πριν από την συνάντηση της Πέμπτης, δήλωσε σε όλους τους δυνατούς τόνους ότι το πιο “ουσιώδες ζήτημα” αυτή την στιγμή είναι η ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας και της ανάκαμψης. Χωρίς αυτή, είπε, δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική πολιτική σταθερότητας τιμών... Και για να μην αφήσει περιθώρια παρεξηγήσεων διευκρίνισε ότι “δεν μπορεί η ΕΚΤ να κάνει τα πάντα για τον καθένα και κάθε στιγμή”. Για ποιόν μιλούσε; Για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και ειδικά την γερμανική Κυβέρνηση.
Μέχρι στιγμής, όποια πληροφορία έχει διαρρεύσει σε σχέση με τις προθέσεις των μελών του G-20 είναι ότι θα... "ριχτούν" στη Γερμανία και θα την κατηγορήσουν ότι εμποδίζει με την πολιτική της στην Ευρωζώνη, να αποδώσουν οι πολιτικές νομισματικής χαλάρωσης που εφαρμόζουν σε ΗΠΑ και Ιαπωνία.
Επικεφαλής αυτής της πίεσης είναι η κυβέρνηση Obama και αυτή την φορά όπως ακούγεται οι τόνοι θα είναι “υψηλοί”!
Ακόμα και το ΔΝΤ θα επιχειρήσει να «φορτώσει» στην Ευρωζώνη την αποτυχία των προβλέψεών του για ανάκαμψη τα προηγούμενα δύο χρόνια.
Τόσο το 2011 όσο και το 2012 στην ανοιξιάτικη σύνοδό του προέβλεπε ανάκαμψη το δεύτερο εξάμηνο. Και τις δύο φορές απέτυχε.
Το ίδιο κάνει και φέτος στην Έκθεσή του αλλά επειδή το κακό μπορεί να... τριτώσει, το ΔΝΤ και ιδιαίτερα ο επικεφαλής οικονομολόγος του κ. Blanchard μιλάει για το ενδεχόμενο αυτό με πολύ μεγάλη επιφύλαξη, λόγω της ανισορροπίας μεταξύ των πολιτικών που εφαρμόζουν οι οικονομίες του G-20, δηλαδή η Ευρωζώνη.
Όπως όλα δείχνουν η αυριανή συνάντηση δεν θα είναι ιδιαίτερα ήρεμη.
Γιατί η Γερμανία και ιδιαίτερα ο κ. Schaeuble έχει ήδη δείξει τα… «δόντια» του με πολύ επιθετικές δηλώσεις/απαντήσεις στις πιέσεις των ΗΠΑ για άμεση στροφή της οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη με στόχο την αύξηση της ευρωπαϊκής ζήτησης.
Όπως όλα δείχνουν στην πίεση αυτή το δολάριο θα είναι ένα από τα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν για να “πεισθεί” η Ευρώπη.
Το μεγάλο ερωτηματικό πάντως είναι το πως ακριβώς θα αντιδράσει η Ιαπωνία, η οποία έχει αποφασίσει και εφαρμόζει ένα πρωτοφανούς μεγέθους πρόγραμμα αύξησης της διαθέσιμης ρευστότητας, που έχει αρχίσει ήδη να ακουμπάει τις ακτές της Ευρωζώνης και των ΗΠΑ.
Ο κ. Draghi χθες, σαν για να στείλει ένα μήνυμα που να ξεκαθαρίζει την δική του θέση πριν από την συνάντηση της Πέμπτης, δήλωσε σε όλους τους δυνατούς τόνους ότι το πιο “ουσιώδες ζήτημα” αυτή την στιγμή είναι η ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας και της ανάκαμψης. Χωρίς αυτή, είπε, δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική πολιτική σταθερότητας τιμών... Και για να μην αφήσει περιθώρια παρεξηγήσεων διευκρίνισε ότι “δεν μπορεί η ΕΚΤ να κάνει τα πάντα για τον καθένα και κάθε στιγμή”. Για ποιόν μιλούσε; Για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και ειδικά την γερμανική Κυβέρνηση.
Μέχρι στιγμής, όποια πληροφορία έχει διαρρεύσει σε σχέση με τις προθέσεις των μελών του G-20 είναι ότι θα... "ριχτούν" στη Γερμανία και θα την κατηγορήσουν ότι εμποδίζει με την πολιτική της στην Ευρωζώνη, να αποδώσουν οι πολιτικές νομισματικής χαλάρωσης που εφαρμόζουν σε ΗΠΑ και Ιαπωνία.
Επικεφαλής αυτής της πίεσης είναι η κυβέρνηση Obama και αυτή την φορά όπως ακούγεται οι τόνοι θα είναι “υψηλοί”!
Ακόμα και το ΔΝΤ θα επιχειρήσει να «φορτώσει» στην Ευρωζώνη την αποτυχία των προβλέψεών του για ανάκαμψη τα προηγούμενα δύο χρόνια.
Τόσο το 2011 όσο και το 2012 στην ανοιξιάτικη σύνοδό του προέβλεπε ανάκαμψη το δεύτερο εξάμηνο. Και τις δύο φορές απέτυχε.
Το ίδιο κάνει και φέτος στην Έκθεσή του αλλά επειδή το κακό μπορεί να... τριτώσει, το ΔΝΤ και ιδιαίτερα ο επικεφαλής οικονομολόγος του κ. Blanchard μιλάει για το ενδεχόμενο αυτό με πολύ μεγάλη επιφύλαξη, λόγω της ανισορροπίας μεταξύ των πολιτικών που εφαρμόζουν οι οικονομίες του G-20, δηλαδή η Ευρωζώνη.
Όπως όλα δείχνουν η αυριανή συνάντηση δεν θα είναι ιδιαίτερα ήρεμη.
Γιατί η Γερμανία και ιδιαίτερα ο κ. Schaeuble έχει ήδη δείξει τα… «δόντια» του με πολύ επιθετικές δηλώσεις/απαντήσεις στις πιέσεις των ΗΠΑ για άμεση στροφή της οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη με στόχο την αύξηση της ευρωπαϊκής ζήτησης.
Όπως όλα δείχνουν στην πίεση αυτή το δολάριο θα είναι ένα από τα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν για να “πεισθεί” η Ευρώπη.
Το μεγάλο ερωτηματικό πάντως είναι το πως ακριβώς θα αντιδράσει η Ιαπωνία, η οποία έχει αποφασίσει και εφαρμόζει ένα πρωτοφανούς μεγέθους πρόγραμμα αύξησης της διαθέσιμης ρευστότητας, που έχει αρχίσει ήδη να ακουμπάει τις ακτές της Ευρωζώνης και των ΗΠΑ.
0 σχόλια :