Δεν γίνεται να μη θυμίσω σήμερα την κατάληψη της Νομικής Σχολής από 5.000 φοιτητές στις 21 Φεβρουαρίου του 1973, εδώ και 40 χρόνια.
Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
Υπήρξε, η σπουδαιότερη και ΓΝΗΣΙΟΤΕΡΗ αντιστασιακή ενέργεια κατά της χούντας. Και πολλοί από τους σημερινούς εξηντάρηδες που πρωτοστάτησαν (ανάμεσά τους και η Ολγα Τρέμη, αν δεν κάνω λάθος) θα τη θυμούνται με ποικίλες σκέψεις…
Ημουν τότε διευθυντής του περιοδικού «Επίκαιρα», με συνεργάτες τον Φρέντυ Γερμανό, τον ΚΥΡ ,τον Γιώργο Λιάνη, τον Νίκο Μαστοράκη, τον Κώστα Καβαθά, τον Γιάννη Μαρή, τη Σοφία Μαλτέζου ,τον Αντώνη Σαμαράκη και άλλους εκλεκτούς φίλους. Ενώ όλες οι εφημερίδες έπνιξαν το θέμα εμείς τολμήσαμε να βγάλουμε παράρτημα, με οκτώ σελίδες αφιερωμένες στην κατάληψη...
Το περιοδικό έκανε θραύση!.. Η χούντα έγινε θηρίο. Μας άρπαξαν και μας πήγαν στην ΕΣΑ. Ηλθαν στον «Πάπυρο» και επέβαλαν εξοντωτικό πρόστιμο στον ιδιοκτήτη Γιάννη Πουρνάρα. Η χούντα όμως του Παπαδόπουλου δεν είχε πια ζωή. Τον ίδιο χρόνο, αμέσως μετά το Πολυτεχνείο, τα ξένα αφεντικά έβαλαν τον Ιωαννίδη να ρίξει τον Παπαδόπουλο για να ξεμπερδέψουν και με τον Μακάριο…
Ξένα αφεντικά όριζαν και τότε τη μοίρα της δόλιας πατρίδας και της Κύπρου, ξένα αφεντικά την ορίζουν και τώρα. Μόνο που σήμερα η αντίσταση δεν έχει ακόμη ούτε τη μαζικότητα ούτε την περιφρόνηση προς το θάνατο εκείνης της εποχής. Ούτε και τα σημερινά μέσα δημοσιότητας τολμάνε να στηρίξουν τέτοιες αποκοτιές….
Τι λέτε όμως και εσείς; Μήπως υπερβάλλω δοξολογώντας το παρελθόν;
Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
Υπήρξε, η σπουδαιότερη και ΓΝΗΣΙΟΤΕΡΗ αντιστασιακή ενέργεια κατά της χούντας. Και πολλοί από τους σημερινούς εξηντάρηδες που πρωτοστάτησαν (ανάμεσά τους και η Ολγα Τρέμη, αν δεν κάνω λάθος) θα τη θυμούνται με ποικίλες σκέψεις…
Ημουν τότε διευθυντής του περιοδικού «Επίκαιρα», με συνεργάτες τον Φρέντυ Γερμανό, τον ΚΥΡ ,τον Γιώργο Λιάνη, τον Νίκο Μαστοράκη, τον Κώστα Καβαθά, τον Γιάννη Μαρή, τη Σοφία Μαλτέζου ,τον Αντώνη Σαμαράκη και άλλους εκλεκτούς φίλους. Ενώ όλες οι εφημερίδες έπνιξαν το θέμα εμείς τολμήσαμε να βγάλουμε παράρτημα, με οκτώ σελίδες αφιερωμένες στην κατάληψη...
Το περιοδικό έκανε θραύση!.. Η χούντα έγινε θηρίο. Μας άρπαξαν και μας πήγαν στην ΕΣΑ. Ηλθαν στον «Πάπυρο» και επέβαλαν εξοντωτικό πρόστιμο στον ιδιοκτήτη Γιάννη Πουρνάρα. Η χούντα όμως του Παπαδόπουλου δεν είχε πια ζωή. Τον ίδιο χρόνο, αμέσως μετά το Πολυτεχνείο, τα ξένα αφεντικά έβαλαν τον Ιωαννίδη να ρίξει τον Παπαδόπουλο για να ξεμπερδέψουν και με τον Μακάριο…
Ξένα αφεντικά όριζαν και τότε τη μοίρα της δόλιας πατρίδας και της Κύπρου, ξένα αφεντικά την ορίζουν και τώρα. Μόνο που σήμερα η αντίσταση δεν έχει ακόμη ούτε τη μαζικότητα ούτε την περιφρόνηση προς το θάνατο εκείνης της εποχής. Ούτε και τα σημερινά μέσα δημοσιότητας τολμάνε να στηρίξουν τέτοιες αποκοτιές….
Τι λέτε όμως και εσείς; Μήπως υπερβάλλω δοξολογώντας το παρελθόν;
0 σχόλια :