Aπό την ροή των ειδήσεων σχετικά με την φημολογούμενη νέα αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους μετά τις Γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013 μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οδεύουμε σε μία διεθνή οικονομική καταστροφή.
Οι Γερμανοί πολιτικοί όλων των πολιτικών αποχρώσεων την αποκλείουν με δηλώσεις τους προς τους ψηφοφόρους τους.
Το ΔΝΤ μέσω της προέδρου του CHRISTINE LAGARDE θυμίζει συνεχώς στους ευρωπαίους τις υποσχέσεις τους για χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας για τα έτη 2015 και 2016.
Ενώ ως τώρα αυτό που κυρίως γινόταν ήταν η ανακύκλωση ομολόγων ιδιωτών με κρατικό δανεισμό της Ελλάδας από το EFSF με την εγγύηση των ευρωπαικών κυβερνήσεων, τώρα φαίνεται ότι θα απαιτηθούν πραγματικά λεφτά που κανένας δεν φαίνεται διατεθειμένος να δώσει.
Η Ελλάδα με μία ανίκανη και διεφθαρμένη κυβέρνηση κατάφερε σε ένα μόνο χρόνο να επιβαρύνει το δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ κατά 24% σε σχέση με το χρέος πέρυσι.
Και το επίτευγμα αυτό βαφτίστηκε succes story και έγινε υπό τα άγρυπνα μάτια της τρόικας και με ευρωπαϊκή τεχνογνωσία και παραινέσεις για "μεταρρυθμίσεις".
Το χρηματοδοτικό άνοιγμα για τα έτη 2015 και 2016 υπολογίζεται ήδη από το ΔΝΤ σε περίπου 11 δις ευρώ.
Θυμίζουμε στο σημείο αυτό στους " λωτοφάγους" των Ελληνικών ΜΜΕ και στα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια ότι όταν ανέλαβε η συγκυβέρνηση της συμφοράς ( ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) αναζητούσε το ίδιο ποσό περίπου για τα έτη 2013 και 2014 και υποτίθεται ότι προγραμμάτισε και ψήφισε αντίστοιχα φορολογικά μέτρα ίσης αξίας και μάλιστα με εμπροσθοβαρή εφαρμογή για να αποδείξει ότι σέβεται τις δεσμεύσεις της προς την τρόικα.
Εκ του αποτελέσματος προέκυψε όμως ότι τα μέτρα δεν απέδωσαν.
Οι φόροι βεβαιώθηκαν στον προυπολογισμό, αλλά δεν εισπράχθηκαν.
Οι περικοπές δαπανών ψηφίστηκαν, αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν πραγματικές περικοπές δαπανών , αλλά μεθοδεύσεις να βαφτισθεί το έλλειμμα σε χρέος.
Μειώθηκαν συντάξεις , μισθοί και άλλες ανελαστικές δαπάνες με τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος για να στηριχθούν μία μερίδα κρατικοδίαιτων πελατών του πολιτικού συστήματος με πληρωμές οφειλών που με επιμέλεια κρύφθηκαν από την τρόικα .
Τα δημόσια λογιστικά φαίνεται ότι ακόμα και σήμερα δεν απεικονίζουν το υφιστάμενο και πραγματικό δημόσιο χρέος.
Και αυτό γίνεται δυστυχώς και σε άλλες ευρωπαικές χώρες με παρόμοιο ανάλγητο και αναποτελεσματικό τρόπο.
Γιατί όμως γίνεται αυτό; Θα θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια τις περιπέτειες του Σκρουτζ Μακ Ντακ και της οικογένειας του στην Λιμνούπολη.
Τηρουμένων όλων των αναλογιών ο Σκρουτζ Μακ Ντακ της Ευρώπης είναι η Μέρκελ και η παρέα της. Η Λιμνούπολη είναι η Ευρώπη.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να μαζέψει όλο τον πλούτο της Ευρώπης στο θησαυροφυλάκιο της η Γερμανία για να γίνει ο πλουσιότερος πολίτης της.
Τα λεφτά συσσωρεύονται με αφέλεια στο κεντρικό θησαυροφυλάκιο-τράπεζες της Γερμανίας-, για να τα προφυλάξουν από τους Μαύρους Λύκους, δηλαδή από τους "τεμπέληδες' 'Ελληνες, Ισπανούς, Πορτογάλους, Ιρλανδούς, Κύπριους,Σλοβένους, Ιταλούς και λοιπούς Νοτιοευρωπαίους.
Βέβαια το ότι οι λαοί αυτοί δεινοπαθούν, έχουν τεράστια ανεργία, δουλεύουν περισσότερο και με σχετικά μικρότερους μισθούς από τους Γερμανούς αντίστοιχους τους, αυτό για τις αγορές δεν έχει καμμία απολύτως σημασία.
Τα κεφάλαια συσσωρεύονται στην Γερμανία για να μην φαγωθούν από τους "λιμασμένους". Το ευρώ σαν νόμισμα πρέπει να παραμείνει ισχυρό στις χώρες που συμφωνούν με την πολιτική λιτότητας-εξαθλίωσης.
Και ο καλύτερος τρόπος είναι να φορολογούνται άγρια όλες οι χώρες- πρόβλημα της Ευρώπης για να μειώσουν τα ελλείμματα "ανταγωνιστικότητας" τους.
Το αν αυτό μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών και οδηγεί σε σπιράλ ύφεσης και ανεργίας δεν έχει σημασία.
Η συνταγή είναι απόλυτα σωστή και δεν πρέπει να παραβιάζεται από κανένα κράτος και καμμία κυβέρνηση (?).
Σκάστε και κολυμπείστε...
Το θησαυροφυλάκιο πρέπει να γεμίσει και ο Σκρουτζ πρέπει να κολυμπήσει μέσα στα πλούτη του..
Στο comics όμως υπάρχει μία ιδιορρυθμία.
'Ολα τα λεφτά έχουν υλική υπόσταση και είναι χρυσά νομίσματα και χαρτονομίσματα.
Ο Σκρουτζ μπορεί να ζει το όνειρο του , αλλά οι κάτοικοι της Λιμνούπολης μπορούν συγχρόνως να φάνε και να δουλεύουν.
Το συσσωρευμένο χρήμα του Σκρουτζ δεν μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα τους, γιατί μπορούν συνεχώς να τυπώνουν νέο χρήμα και να χρησιμοποιούν τον σχετικά διαθέσιμο χρυσό τους.
Comics είναι, ό τι θέλουν κάνουν....
Στον πραγματικό κόσμο της Ευρώπης όμως υπάρχει ο απαράβατος κανόνας ότι δεν τυπώνουμε χρήμα όπως οι άλλοι, ούτε επιτρέπεται να δανειζόμαστε μεταξύ μας πάνω από το 120% του ΑΕΠ μας.
Στην Λιμνούπολη δεν φαίνεται να υπάρχει Κεντρική Τράπεζα ή αν υπάρχει τυπώνει όσα χρήματα χρειάζεται η οικονομία για να λειτουργήσει.
'Όσο περισσότερα κυκλοφορούν , τόσο πιο πλούσιος γίνεται ο Σκρουτζ. Πρόκειται για γνήσιο καπιταλιστικό μοντέλο χωρίς ηθικούς ή ιδεολογικούς ενδοιασμούς.
Στην Ευρώπη υπάρχει η Ευρωπαικη Κεντρική Τράπεζα με ίδια καταβεβλημένα κεφάλαια μόνο 7,5 δις ευρώ.
Αν η τράπεζα αυτη βρισκόταν στην Αμερική θα διαχειριζόταν-τύπωνε σε πρώτη φάση μόλις 75 δις ευρώ μέσω του συστήματος του FEDERAL RESERVE.
Στη συνέχεια οι Τράπεζες θα δανείζονταν μεταξύ τους τόσο ,ώστε να λειτουργεί ικανοποιητικά η οικονομία με ελάχιστες παρεμβάσεις.
Στην Ευρώπη όμως με τις ακολουθούμενες ως σήμερα πολιτικές δανείζονταν αρχικά τα κράτη από τις τράπεζες και μετά οι τράπεζες μεταξύ τους ή από την Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα.
Με τα μνημόνια τύπου Ελλάδας απαγόρευσαν στα κράτη να δανείζονται μεταξύ τους με έκδοση ομολόγων με το να επιτρέψουν στις "αγορές" να ανεβάσουν το επιτόκιο δανεισμού σε απαγορευτικά επίπεδα.
Μετά κατέστρεψαν τις τράπεζες με αναδιαρθρώσεις μαιμού τύπου psi+, όπου οι τράπεζες υπό την πίεση της αντίστοιχης ανίκανης κυβέρνησης αναγκάστηκαν να διαγράψουν μόνο αυτές απαιτήσεις τους από ομόλογα της κεντρικής Κυβέρνησης, με επακόλουθο να μειωθούν επικίνδυνα τα ίδια κεφάλαια τους.
'Ετσι κατάφεραν να μεταφέρουν το πρόβλημα χρέους στις τράπεζες και να κλείσει η στρόφιγγα των δανείων και προς τους ιδιώτες και προς τα κράτη και προς τις άλλες τράπεζες.
Προέκυψε πιστωτική ασφυξία και τότε η τρόικα προσφέρθηκε να διευκολύνει τα κράτη με πιστώσεις μαιμού μέσω EFSF και ΔΝΤ , με υποχρέωση αντίστοιχα εισοδήματα να αφαιρεθούν από την οικονομία για την μείωση του "υπερβολικού" χρέους.
Η διαδικασία αυτή δεν παράγει πιστώσεις στην οικονομία. (α+β-β=α)
Το μόνο που καταφέρνει είναι να μετατρέπει το ιδιωτικό χρέος των τραπεζών (β) σε δημόσιο δανεισμό ανάμεσα στα κράτη και να μειώνει τα εισοδήματα των νοικοκυριών (-β) και την φοροδοτική τους ικανότητα.
Το αρχικό χρέος (α) αυξάνεται τότε μέσω της καταβολής τόκων, στην καλύτερη περίπτωση.
Έτσι ο κίνδυνος μεταφέρεται πλέον άμεσα στα κράτη και στις τράπεζες τους, που αντιμετωπίζουν επισφάλειες.
Στη συνέχεια το EUROGROUP αποφασίζει τις ζημιές των τραπεζών να τις καλύπτουν οι μέτοχοι τους, οι μεγάλοι καταθέτες τους και το κράτος.
Δηλαδή πάλι κοινωνικοποιούμε τις ζημιές και μειώνουμε εκτός από τα εισοδήματα και τις αποταμιεύσεις των πολιτών.
Το σύστημα αυτό δεν έχει καμμία απολύτως ομοιότητα με καπιταλισμό ή σοσιαλισμό.
Μοιάζει περισσότερο με παιχνίδι MONOPOLY.
Kαι όλοι γνωρίζουμε ότι τα χρήματα στη MONOPOLY είναι ψεύτικα και ο σκοπός του παιχνιδιού είναι τελικά η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας στους κατόχους του ψεύτικου χρήματος.
Με δεδομένο ότι το ψεύτικο χρήμα ανήκει τελικά στις κυβερνήσεις και τα χρέη στους πολίτες, είναιι νομοτελειακά καθορισμένο ότι σε κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον οι Μαύροι Λύκοι της Ευρώπης θα κάνουν ρεσάλτο στο θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ.
Ο καλύτερος τρόπος είναι είτε να πάψουν να πληρώνουν τα χρέη τους ως ιδιώτες, ως πολίτες και ως δανειζόμενοι, είτε να αλλάξουν τις κυβερνήσεις τους και οδηγηθούμε σε φασιστικού τύπου κυβερνήσεις, είτε σε σοσιαλιστικού τύπου διακυβέρνηση με εξαθλιωμένους πολίτες-υπηκόους.
Και στις τρεις περιπτώσεις το θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ θα αδειάσει...
Οι δε τραπεζίτες του σήμερα θα καταντήσουν οι νέοι εβραίοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τύπου ΑΟΥΣΒΙΤΣ...
Η ιστορία στην Ευρώπη δυστυχώς μάλλον πρόκειται να επαναληφθεί σύντομα...
Οι Γερμανοί πολιτικοί όλων των πολιτικών αποχρώσεων την αποκλείουν με δηλώσεις τους προς τους ψηφοφόρους τους.
Το ΔΝΤ μέσω της προέδρου του CHRISTINE LAGARDE θυμίζει συνεχώς στους ευρωπαίους τις υποσχέσεις τους για χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας για τα έτη 2015 και 2016.
Ενώ ως τώρα αυτό που κυρίως γινόταν ήταν η ανακύκλωση ομολόγων ιδιωτών με κρατικό δανεισμό της Ελλάδας από το EFSF με την εγγύηση των ευρωπαικών κυβερνήσεων, τώρα φαίνεται ότι θα απαιτηθούν πραγματικά λεφτά που κανένας δεν φαίνεται διατεθειμένος να δώσει.
Η Ελλάδα με μία ανίκανη και διεφθαρμένη κυβέρνηση κατάφερε σε ένα μόνο χρόνο να επιβαρύνει το δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ κατά 24% σε σχέση με το χρέος πέρυσι.
Και το επίτευγμα αυτό βαφτίστηκε succes story και έγινε υπό τα άγρυπνα μάτια της τρόικας και με ευρωπαϊκή τεχνογνωσία και παραινέσεις για "μεταρρυθμίσεις".
Το χρηματοδοτικό άνοιγμα για τα έτη 2015 και 2016 υπολογίζεται ήδη από το ΔΝΤ σε περίπου 11 δις ευρώ.
Θυμίζουμε στο σημείο αυτό στους " λωτοφάγους" των Ελληνικών ΜΜΕ και στα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια ότι όταν ανέλαβε η συγκυβέρνηση της συμφοράς ( ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) αναζητούσε το ίδιο ποσό περίπου για τα έτη 2013 και 2014 και υποτίθεται ότι προγραμμάτισε και ψήφισε αντίστοιχα φορολογικά μέτρα ίσης αξίας και μάλιστα με εμπροσθοβαρή εφαρμογή για να αποδείξει ότι σέβεται τις δεσμεύσεις της προς την τρόικα.
Εκ του αποτελέσματος προέκυψε όμως ότι τα μέτρα δεν απέδωσαν.
Οι φόροι βεβαιώθηκαν στον προυπολογισμό, αλλά δεν εισπράχθηκαν.
Οι περικοπές δαπανών ψηφίστηκαν, αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν πραγματικές περικοπές δαπανών , αλλά μεθοδεύσεις να βαφτισθεί το έλλειμμα σε χρέος.
Μειώθηκαν συντάξεις , μισθοί και άλλες ανελαστικές δαπάνες με τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος για να στηριχθούν μία μερίδα κρατικοδίαιτων πελατών του πολιτικού συστήματος με πληρωμές οφειλών που με επιμέλεια κρύφθηκαν από την τρόικα .
Τα δημόσια λογιστικά φαίνεται ότι ακόμα και σήμερα δεν απεικονίζουν το υφιστάμενο και πραγματικό δημόσιο χρέος.
Και αυτό γίνεται δυστυχώς και σε άλλες ευρωπαικές χώρες με παρόμοιο ανάλγητο και αναποτελεσματικό τρόπο.
Γιατί όμως γίνεται αυτό; Θα θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια τις περιπέτειες του Σκρουτζ Μακ Ντακ και της οικογένειας του στην Λιμνούπολη.
Τηρουμένων όλων των αναλογιών ο Σκρουτζ Μακ Ντακ της Ευρώπης είναι η Μέρκελ και η παρέα της. Η Λιμνούπολη είναι η Ευρώπη.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να μαζέψει όλο τον πλούτο της Ευρώπης στο θησαυροφυλάκιο της η Γερμανία για να γίνει ο πλουσιότερος πολίτης της.
Τα λεφτά συσσωρεύονται με αφέλεια στο κεντρικό θησαυροφυλάκιο-τράπεζες της Γερμανίας-, για να τα προφυλάξουν από τους Μαύρους Λύκους, δηλαδή από τους "τεμπέληδες' 'Ελληνες, Ισπανούς, Πορτογάλους, Ιρλανδούς, Κύπριους,Σλοβένους, Ιταλούς και λοιπούς Νοτιοευρωπαίους.
Βέβαια το ότι οι λαοί αυτοί δεινοπαθούν, έχουν τεράστια ανεργία, δουλεύουν περισσότερο και με σχετικά μικρότερους μισθούς από τους Γερμανούς αντίστοιχους τους, αυτό για τις αγορές δεν έχει καμμία απολύτως σημασία.
Τα κεφάλαια συσσωρεύονται στην Γερμανία για να μην φαγωθούν από τους "λιμασμένους". Το ευρώ σαν νόμισμα πρέπει να παραμείνει ισχυρό στις χώρες που συμφωνούν με την πολιτική λιτότητας-εξαθλίωσης.
Και ο καλύτερος τρόπος είναι να φορολογούνται άγρια όλες οι χώρες- πρόβλημα της Ευρώπης για να μειώσουν τα ελλείμματα "ανταγωνιστικότητας" τους.
Το αν αυτό μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών και οδηγεί σε σπιράλ ύφεσης και ανεργίας δεν έχει σημασία.
Η συνταγή είναι απόλυτα σωστή και δεν πρέπει να παραβιάζεται από κανένα κράτος και καμμία κυβέρνηση (?).
Σκάστε και κολυμπείστε...
Το θησαυροφυλάκιο πρέπει να γεμίσει και ο Σκρουτζ πρέπει να κολυμπήσει μέσα στα πλούτη του..
Στο comics όμως υπάρχει μία ιδιορρυθμία.
'Ολα τα λεφτά έχουν υλική υπόσταση και είναι χρυσά νομίσματα και χαρτονομίσματα.
Ο Σκρουτζ μπορεί να ζει το όνειρο του , αλλά οι κάτοικοι της Λιμνούπολης μπορούν συγχρόνως να φάνε και να δουλεύουν.
Το συσσωρευμένο χρήμα του Σκρουτζ δεν μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα τους, γιατί μπορούν συνεχώς να τυπώνουν νέο χρήμα και να χρησιμοποιούν τον σχετικά διαθέσιμο χρυσό τους.
Comics είναι, ό τι θέλουν κάνουν....
Στον πραγματικό κόσμο της Ευρώπης όμως υπάρχει ο απαράβατος κανόνας ότι δεν τυπώνουμε χρήμα όπως οι άλλοι, ούτε επιτρέπεται να δανειζόμαστε μεταξύ μας πάνω από το 120% του ΑΕΠ μας.
Στην Λιμνούπολη δεν φαίνεται να υπάρχει Κεντρική Τράπεζα ή αν υπάρχει τυπώνει όσα χρήματα χρειάζεται η οικονομία για να λειτουργήσει.
'Όσο περισσότερα κυκλοφορούν , τόσο πιο πλούσιος γίνεται ο Σκρουτζ. Πρόκειται για γνήσιο καπιταλιστικό μοντέλο χωρίς ηθικούς ή ιδεολογικούς ενδοιασμούς.
Στην Ευρώπη υπάρχει η Ευρωπαικη Κεντρική Τράπεζα με ίδια καταβεβλημένα κεφάλαια μόνο 7,5 δις ευρώ.
Αν η τράπεζα αυτη βρισκόταν στην Αμερική θα διαχειριζόταν-τύπωνε σε πρώτη φάση μόλις 75 δις ευρώ μέσω του συστήματος του FEDERAL RESERVE.
Στη συνέχεια οι Τράπεζες θα δανείζονταν μεταξύ τους τόσο ,ώστε να λειτουργεί ικανοποιητικά η οικονομία με ελάχιστες παρεμβάσεις.
Στην Ευρώπη όμως με τις ακολουθούμενες ως σήμερα πολιτικές δανείζονταν αρχικά τα κράτη από τις τράπεζες και μετά οι τράπεζες μεταξύ τους ή από την Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα.
Με τα μνημόνια τύπου Ελλάδας απαγόρευσαν στα κράτη να δανείζονται μεταξύ τους με έκδοση ομολόγων με το να επιτρέψουν στις "αγορές" να ανεβάσουν το επιτόκιο δανεισμού σε απαγορευτικά επίπεδα.
Μετά κατέστρεψαν τις τράπεζες με αναδιαρθρώσεις μαιμού τύπου psi+, όπου οι τράπεζες υπό την πίεση της αντίστοιχης ανίκανης κυβέρνησης αναγκάστηκαν να διαγράψουν μόνο αυτές απαιτήσεις τους από ομόλογα της κεντρικής Κυβέρνησης, με επακόλουθο να μειωθούν επικίνδυνα τα ίδια κεφάλαια τους.
'Ετσι κατάφεραν να μεταφέρουν το πρόβλημα χρέους στις τράπεζες και να κλείσει η στρόφιγγα των δανείων και προς τους ιδιώτες και προς τα κράτη και προς τις άλλες τράπεζες.
Προέκυψε πιστωτική ασφυξία και τότε η τρόικα προσφέρθηκε να διευκολύνει τα κράτη με πιστώσεις μαιμού μέσω EFSF και ΔΝΤ , με υποχρέωση αντίστοιχα εισοδήματα να αφαιρεθούν από την οικονομία για την μείωση του "υπερβολικού" χρέους.
Η διαδικασία αυτή δεν παράγει πιστώσεις στην οικονομία. (α+β-β=α)
Το μόνο που καταφέρνει είναι να μετατρέπει το ιδιωτικό χρέος των τραπεζών (β) σε δημόσιο δανεισμό ανάμεσα στα κράτη και να μειώνει τα εισοδήματα των νοικοκυριών (-β) και την φοροδοτική τους ικανότητα.
Το αρχικό χρέος (α) αυξάνεται τότε μέσω της καταβολής τόκων, στην καλύτερη περίπτωση.
Έτσι ο κίνδυνος μεταφέρεται πλέον άμεσα στα κράτη και στις τράπεζες τους, που αντιμετωπίζουν επισφάλειες.
Στη συνέχεια το EUROGROUP αποφασίζει τις ζημιές των τραπεζών να τις καλύπτουν οι μέτοχοι τους, οι μεγάλοι καταθέτες τους και το κράτος.
Δηλαδή πάλι κοινωνικοποιούμε τις ζημιές και μειώνουμε εκτός από τα εισοδήματα και τις αποταμιεύσεις των πολιτών.
Το σύστημα αυτό δεν έχει καμμία απολύτως ομοιότητα με καπιταλισμό ή σοσιαλισμό.
Μοιάζει περισσότερο με παιχνίδι MONOPOLY.
Kαι όλοι γνωρίζουμε ότι τα χρήματα στη MONOPOLY είναι ψεύτικα και ο σκοπός του παιχνιδιού είναι τελικά η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας στους κατόχους του ψεύτικου χρήματος.
Με δεδομένο ότι το ψεύτικο χρήμα ανήκει τελικά στις κυβερνήσεις και τα χρέη στους πολίτες, είναιι νομοτελειακά καθορισμένο ότι σε κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον οι Μαύροι Λύκοι της Ευρώπης θα κάνουν ρεσάλτο στο θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ.
Ο καλύτερος τρόπος είναι είτε να πάψουν να πληρώνουν τα χρέη τους ως ιδιώτες, ως πολίτες και ως δανειζόμενοι, είτε να αλλάξουν τις κυβερνήσεις τους και οδηγηθούμε σε φασιστικού τύπου κυβερνήσεις, είτε σε σοσιαλιστικού τύπου διακυβέρνηση με εξαθλιωμένους πολίτες-υπηκόους.
Και στις τρεις περιπτώσεις το θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ θα αδειάσει...
Οι δε τραπεζίτες του σήμερα θα καταντήσουν οι νέοι εβραίοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τύπου ΑΟΥΣΒΙΤΣ...
Η ιστορία στην Ευρώπη δυστυχώς μάλλον πρόκειται να επαναληφθεί σύντομα...
0 σχόλια :