Ένα νέο χαρτί στην Ανατολική Μεσόγειο παίζουν οι ΗΠΑ, το οποίο αναμένεται να πυροδοτήσει εξελίξεις στην περιοχή, καθώς χθες η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας ενέκρινε το νομοσχέδιο «East Med Act».
Μεταξύ άλλων, το νομοσχέδιο προβλέπει: την καταγραφή των παραβιάσεων σε Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ, άρση του εμπάργκο όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία, στενή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ σε όλα τα επίπεδα, κυρώσεις στην Τουρκία με τον νόμο CAATSA για την αγορά των S-400 από τη Ρωσία και μια σειρά αντιρωσικών διακηρύξεων.
«Η έγκριση του νομοσχεδίου East Med Act και μάλιστα διακομματικoύ χαρακτήρα από την Αμερικανική Γερουσία, δείχνει ότι οι ΗΠΑ έχουν κατασταλάξει και ετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Σαφέστατη είναι η αντίθεσή τους προς την Τουρκία και η εξαίρεσή της, που δεν συμπεριλαμβάνεται στο γεωπολιτικό, αμυντικό και ενεργειακό τους σχέδιο στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Πλησιάζουμε στο δια ταύτα…», επισημαίνει στο Sputnik η στρατηγική και οικονομική αναλύτρια, Κατερίνα Πάντα.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια ώρα που Ρωσία και Τουρκία ανακοινώνουν ότι οι S-400 καταφθάνουν την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου στην τουρκική πλευρά.
«Οι Αμερικανοί ανακοινώνουν σε όλους τους τόνους ότι αν αυτό συμβεί, θα υπάρξουν σκληρότατες κυρώσεις βάσει του νόμου CAATSA που η ήδη ευάλωτη Τουρκική οικονομία δεν θα αντέξει. Η συνάντηση του Ακάρ με τον νέο υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Μαρκ Έσπερ, απλά επιβεβαίωσε το ίδιο σκηνικό», προσθέτει η Κατερίνα Πάντα.
Πράγματι, το αμερικανικό νομοσχέδιο που εγκρίθηκε χθες, επικαλείται, στην τρίτη σελίδα του, την εφαρμογή του νόμου CAATSA, για την αγορά των S-400.
Υπενθυμίζεται, ότι ο νόμος CAATSA είναι νομοθεσία που ψηφίστηκε το 2017 από τις ΗΠΑ και περιλαμβάνει κυρώσεις στις χώρες που συνεργάζονται με τη Ρωσία σε κομβικές αμυντικές συμφωνίες.
Η ένατη σελίδα του νομοσχεδίου αποτελεί ένα παράδειγμα όπου η Ρωσία έχει την… τιμητική της. «Να εφαρμοστούν οι κυρώσεις του νόμου CAATSA για να αποτραπεί η επιρροή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην περιοχή», επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, και τονίζεται ότι «δεν πρέπει να γίνονται προμήθειες εξοπλισμού από τη Ρωσική Ομοσπονδία σε βάρος εξοπλισμού που παρέχεται από το ΝΑΤΟ και τις συμμαχικές δυνάμεις του».
Για καρτέλ των Δυτικών κατασκευαστών όπλων που θέλει να επεκταθεί επιθετικά προς την περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, κάνει λόγο στο Sputnik ο αναλυτής σε θέματα άμυνας, Αντώνης Μποσνακούδης.
«Καταστρατηγείται κάθε όρος ελεύθερης οικονομίας με αυτό το νομοσχέδιο που πέρα από όλα τα υπόλοιπα εξυπηρετεί το καρτέλ των κατασκευαστών όπλων της Δύσης που θέλει να πετύχει την επιθετική επεκτασή του στη λεκάνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Θέλω να θυμίσω το εξής: Όταν η Ελλάδα αγόραζε ρωσικά συστήματα S-300 δεν λειτουργούσε στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς; Mας απειλούσαν τότε ότι θα το πληρώσουμε. Δεν έγινε τίποτα. Τώρα η Τουρκία αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα», επισημαίνει ο αναλυτής.
Την ίδια ώρα, τονίζει ότι τα δυτικά ΜΜΕ «επιχειρούν μια ρωσοφοβική εκστρατεία στην Ελλάδα. Έχουν παρουσιάσει τη Ρωσία ως μολυσμένη, λόγω της στρατηγικής συνεργασίας με την Τουρκία».
Ο έλεγχος των παραβιάσεων
Την προβλεπόμενη καταγραφή των παραβιάσεων σε Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ, από το αμερικανικό νομοσχέδιο σχολιάζει στο Sputnik, ο στρατιωτικός αναλυτής Πάρης Καρβουνόπουλος:
«Εδώ και χρόνια, από τη δεκαετία του 90′ το ΝΑΤΟ βλέπει σε ζωντανή μετάδοση τις τουρκικές παραβιάσεις, συλλέγοντας τα στοιχεία σε πραγματικό χρόνο και η διακαιολογία ότι θα παρακολουθεί τις παραβιάσεις είναι προσχηματική. Τώρα θέλει να αποκτήσει μεγαλύτερη ευχέρεια στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, ώστε να προστατέψει τα ενεργειακά συμφέροντα των ΗΠΑ με τους αγωγούς (TAP, East Med κλπ)», αναφέρει.
Στη συνέχεια, αναλυτές σχολιάζουν πως προχωράει η εξίσωση Ελλάδας-Κύπρου-Τουρκίας-ΗΠΑ, ενώ στέκονται στη συνάρτηση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.
«Ελλάδα και Κύπρος καλούνται εκ νέου να παίξουν το παιχνίδι του ΝΑΤΟ το οποίο παραδοσιακά έπαιζε με τους Τούρκους, όσο υπάρχει η διαφωνία ΗΠΑ και Τουρκίας για τους S-400», επισημαίνει ο Αντιπλοίαρχος του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού εν αποστρατεία Τριαντάφυλλος Φωτιάδης.
«Όσο υπάρχουν οι εθελόδουλες κυβερνήσεις και ειδικά η ελληνική που αποδείχθηκε ιδιαίτερα πρόθυμη να παίξει το παιχνίδι του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αυτό μπορεί να αποβεί επικίνδυνο και μοιραίο για την Ελλάδα που μπορεί να συμμετέχει σε σκηνικά έντασης στην περιοχή», προσθέτει ο απόστρατος.
«Όμως, οι ΗΠΑ δεν παραδίδουν εύκολα την Τουρκία. Προφανώς, τη θέλουν χωρίς τον Ερντογάν, από τον οποίο δεν μπορούν να απαλλαγούν», επισημαίνει η Κατερίνα Πάντα.
«Η Τουρκία από την άλλη, τα θέλει όλα. Και S-400 και F-35 και μερίδιο σε υδρογονάνθρακες και το μισό Αιγαίο και τον αγωγό αλλά και έλεγχο στη Συρία κλπ», προσθέτει η αναλύτρια.
«Αν κοιτάξουμε λίγο πιο πίσω από τα γεγονότα, το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, και το βαθύ κράτος της Τουρκίας δεν έχουν κάποια πραγματική αντιπαλότητα μεταξύ τους. Απλώς επιχειρούν ένα είδος παιγνίου: να καταρρεύσουν πρόσωπα – πυλώνες της κάθε πλευράς. Αυτό αποσκοπεί στην εκατέρωθεν εξασθένηση των πλευρών, αναφορικά με τα συστήματα εξουσίας τους. Τι θα κάνουμε όμως σαν Ελλάδα, όταν η Τουρκία θα είναι πάλι το αγαπημένο παιδάκι των ΗΠΑ;» υπογραμμίζει ο Αντώνης Μποσνακούδης.
Για τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ καθώς και για τους λόγους που συμβαίνει αυτό, μίλησε στο Sputnik ο Ζαχαρίας Μίχας, διευθυντής μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ-ISDA).
«Η σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελλάδα είναι το φυσικό επακόλουθο της επιδείνωσης των σχέσεων ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Τουρκία. Οι σχέσεις ήταν πάντα στενές, όμως η Τουρκία είχε σαφή προτεραιότητα την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, λόγω των 1.700 χιλιομέτρων κοινών συνόρων με την πρώην Σοβιετική Ένωση. Αυτό επέτρεψε στους Τούρκους να ζητούν και να πετυχαίνουν ακόμα και «παράλογα» για συμμαχική (ΝΑΤΟϊκή) χώρα ανταλλάγματα. Αυτή η τακτική είχε αποτέλεσμα και στο εσωτερικό της Τουρκίας καθώς αποτελούσε «επίδειξη διαπιστευτηρίων πατριωτισμού», κάτι πάντα χρήσιμο απέναντι στο εκλογικό σώμα, καθώς οι Κεμαλιστές πάντα έπαιζαν το χαρτί του εθνικισμού για να ελέγχουν αποτελεσματικά τη χώρα σε όλα τα επίπεδα. Η προσπάθεια αντιγραφής της «συνταγής» από τον Ερντογάν σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, επιχειρώντας να μεγιστοποιήσει τα ανταλλάγματα, «παίζοντας» με ΗΠΑ και Ρωσία, τον έναν απέναντι στον άλλον, σε ένα όμως εντελώς διαφορετικό γεωστρατηγικό περιβάλλον, οδήγησε τις ΗΠΑ να αποφασίσουν να βάλουν τέλος στην τουρκική αμετροέπεια.
Η συμβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στην ελλαδική και ελληνική (με τη συμπερίληψη και της Κύπρου) αποτροπή απέναντι στην Τουρκία έχει αναβαθμιστεί θεαματικά, κάτι που αντιλαμβάνεται κατά τα φαινόμενα επαρκώς, το τουρκικό γενικό επιτελείο» αναφέρει ο Ζ. Μίχας.
Ερωτηθείς για το αν οι ΗΠΑ θέλουν να διώξουν την Τουρκία από το ΝΑΤΟ ή απλά να τη πιέσουν απαντά:
«Εκτίμησή μου είναι ότι οι ΗΠΑ ακόμα εύχονται να κάνει πίσω έστω την τελευταία στιγμή ο Ερντογάν στο ζήτημα των S-400, διότι είναι αυταπόδεικτη η τεράστια σημασία του «οικοπέδου» Τουρκία για τον αμυντικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ».
Την άποψη της ύπαρξης της αμερικανικής πίεσης στην Τουρκία εκφράζει και ο Υποπτέραρχος εν αποστρατεία και αντιπρόεδρος της Ένωσης Απόστρατων Αξιωματικών Αεροπορίας, Παύλος Χρήστου, μιλώντας στο Sputnik.
«Είναι φανερό ότι οι ΗΠΑ θα «ζορίσουν» όσο μπορούν την Τουρκία προκειμένου να μην φύγει από τον δυτικό κόσμο. Αν η Τουρκία παραμείνει στο δυτικό σύστημα θα παραμείνει με νέους όρους σύμφωνα με σχεδιασμούς Αμερικής δηλαδή όχι ως αυτό δύναμη χώρα αλλά ως εντολοδόχος της Δύσης. Επιπρόσθετα το καθεστώς Ερντογάν απέρχεται και αναζητούν διάδοχη κατάσταση. Μπορεί επίσης να σηματοδοτεί την αρχή μιας αμερικανικής απόφασης για πλήρη έλεγχο της περιοχής και χωρίς κανένα ουσιαστικό ρόλο για την Τουρκία. Δηλαδή να υπάρχει ήδη απόφαση για εκδίωξη της Τουρκίας από το δυτικό σύστημα αναφοράς», αναφέρει.
«Ό,τι και από τα δύο και να συμβαίνει είναι φανερό ότι η Τουρκία θα αναπαράγει επισφαλείς καταστάσεις για την περιοχή. Τα κενά ασφαλείας που δημιουργούνται παράγουν γεωπολιτική αστάθεια. Μέχρι σήμερα δεν είναι εμφανής η ρωσική στρατηγική για την περιοχή καθώς επίσης και η τελική επιδίωξή της Μόσχας. Οι οποιοσδήποτε στρατηγικές κινήσεις πρέπει να αποβλέπουν αποκλειστικά στη διατήρηση της Ειρήνης και στην επιδίωξη μιας σταθερής κατάστασης ασφάλειας για την ευρύτερη περιοχή», προσθέτει ο απόστρατος.
«Οι νέες συμμαχίες και ισορροπίες που δημιουργούνται θα πρέπει να έχουν ως διαρκή επιδίωξή, την ευημερία και την συνεργασία των λαών της περιοχής. Μόνο μέσα από ένα καθεστώς ολόπλευρης συνεργασίας και ειρήνης είναι δυνατή η ευημερία των λαών. Οποιαδήποτε άλλες στρατηγικές κινήσεις για επιδίωξή ισχύος και βλάβη της συνολικής ασφαλείας της περιοχής, θα οδηγήσουν σε συγκρούσεις», καταλήγει ο Π. Χρήστου.
0 σχόλια :