Μουσταφά Κεμάλ: «Έπρεπε να σφαχτείτε όλοι. Κανένας να μη ζήσει»! Συγκλονιστική αφήγηση ενός Έλληνα μαραγκού στον Φρέντυ Γερμανό (ιστορικό ντοκουμέντο)

Η ιστορία δεν μπορεί να παραλλαχτεί, ούτε να φιμωθεί. Όπως και η ίδια η φύση, πάντα θα βρίσκει τον τρόπο και τις διεξόδους στο να αναδεικνύει την αλήθεια.

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Πολλά έχουν γραφτεί για τον βίο και την Πολιτεία του αρχιτέκτονα και δημιουργού της νέας Τουρκίας, της μετα-οθωμανικής Τουρκίας επί το ορθότερον. Και επίσης, πολλά τα προσωνύμιά του. Λίγα όμως έχουν ειπωθεί για τον ιδιόμορφο χαρακτήρα του, ο οποίος ήταν γεμάτος από κόμπλεξ, αισθήματα κατωτερότητας έναντι των Ελλήνων αλλά και αβίαστης εξουσιομανίας και ολοκληρωτισμού. Ίσως, μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα τέτοιο κράτος, όπως είναι η σημερινή Τουρκία.

Οπως έχει αναφέρει και ο ιστορικός Νόελ Μπάρμπερ (Noel Barber) στο έργο του «Από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή στον Κεμάλ Ατατούρκ» («Lords of the Golden Horn: From Suleiman the Magnificent to Kemal Atatürk», London 1983, Arrow), ο Μουσταφά Κεμάλ, ήτο ιδιοσυγκρασία πρωτογενούς υφής που σμιλεύτηκε με τα χειρότερα εργαλεία. Αν και η σφαγή των χριστιανών Ελλήνων ήταν το κύριο μέλημά του στο να δημιουργήσει εκ βάθρων μια νέα χώρα, εν τούτοις, δεν μπόρεσε να καταπολεμήσει ποτέ το κόμπλεξ κατωτερότητας που δεν μπορούσε να κρύψει, ακόμη και στους πιο κοντυνούς του ανθρώπους.

Ορισμένοι συνάδελφοι Έλληνες καθηγητές, όπως η κυρία Ρεπούση ή ο κύριος Βερέμης, αλλά και άλλοι επιφανείς Έλληνες αξιωματούχοι, όπως ο νύν δήμαρχος Θεσσαλονίκης κύριος Μπουτάρης, έχουν χαρακτηρίσει τον Κεμάλ ως ασύγκριτα μεγάλη προσωπικότητα, φιλέλληνα(!) και μεγαλωμένο με ελληνική παιδεία... Ιδίως αυτό το τελευταίο το αφήνω ασχολίαστο. Και φυσικά, προσπαθούν, να «διορθώσουν» την ιστορική αλήθεια ή να την προσαρμόσουν στα δικά τους θεωρήματα, επιμένοντας πως τόσο η σφαγή της Σμύρνης ήταν στην πραγματικότητα αποτελεσμα...συνωστισμού του φοβισμένου πλήθους στην προβλήτα του λιμανιού, όσο και στη γενοκτονία των Ελλήνων Ποντίων της Τραπεζούντας και της Σαμψούντας, η οποία δεν ήταν αποτέλεσμα των Κεμαλιστών, αλλά ως μια αντιμετώπιση ανορθόδοξου ανταρτοπολέμου ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία που κατέρρεε.

Η Ιστορία όμως, βρίσκει τον τρόπο, όπως πάντα έλεγα και θα εξακολουθώ να υποστηρίζω, να αναδύεται και να διαψεύδει τους...ψεύτες. 

Ο Φρέντυ Γερμανός, ήταν ένας υπέροχος δημοσιογράφος, αλλά πάνω απ’ όλα υπέροχος άνθρωπος. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από μικρός, τότε που σουλάτσερνε μαζί με την εκπληκτική γυναίκα του, στην τεράστια αυλή του πατρικού μου. Από τις εκπομπές του, οι οποίες και αποτελούν μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα, ελάχιστες έχουν διασωθεί κι αυτές που διασώθηκαν, ήταν αποτέλεσμα μερικών «ηρωικών» τεχνικών που παρέκκλιναν των εντολών της τότε διοίκησης για οικονομία στα tapes και που φρόντισαν να τις αποθηκεύσουν όσο πιο βαθιά μπορούσαν στο μεγάλο αρχείο της ΕΡΤ. 

Μία από αυτές, ήταν η συνέντευξη ενός Έλληνα μαραγκού, που σώθηκε από την καταστροφή της Σμύρνης και παρέμεινε στην Τουρκία και μετά προσελήφθη από τον ίδιο τον Κεμάλ ως μαραγκός για να επιμεληθεί, μαζί με άλλον Έλληνα συνεργάτη του, τα ξυλουργικά στη βίλλα του στη Σμύρνη.

Οι αφηγήσεις του είναι κάτι παραπάνω απο συγκλονιστικές, σε αυτό το μικρό βίντεο που ανακάλυψα χτές στο YouTube. Εγώ δεν πρόκειται να προσθέσω κάτι άλλο. Σημειώνω μόνο την συγκλονιστική στιγμή που διαδραματίζεται στο βίντεο κατά τη διάρκεια της εκπομπής, όπου και συναντάει, μετά από πολλές δεκαετίες, εκείνον τον συνεργάτη του που στο μεταξύ είχε χάσει τα ίχνη του, μη μπορώντας ούτε το επίθετό του να θυμηθεί.