Η απόφαση του ανωτάτου εκλογικού συμβουλίου να ακυρώσει τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη προκάλεσε την οργή των πολιτών και τους οδήγησε σε πρωτοφανείς συμμαχίες που ήταν αδιανόητες μέχρι χθες.
Γράφει η Λιάνα Μυστακίδου
Οι πολίτες δεν άντεξαν τον βιασμό των συνειδήσεων τους και όπως όλα δείχνουν ο σουλτάνος με την απροκάλυπτη πίεση που άσκησε προετοίμασε τον πολιτικό θάνατο του. Εάν φερόταν έξυπνα και δεν αντιδρούσε στην εκλογή του Ιμάμογλου θα μπορούσε να φτάσει άνετα στις εκλογές του 2023.
Οι επαναληπτικές εκλογές της 23ης Ιουνίου μετατράπηκαν σε ένα δύσκολο δημοψήφισμα για τον Ερντογάν. Σε περίπτωση που δεν καταφέρει να εκλέξει τον δικό του υποψήφιο Μπιναλί Γιλντιρίμ, δεν θα καταφέρει να ολοκληρώσει την θητεία του ως Πρόεδρος μέχρι το 2023. Εάν αποτύχει δηλαδή, θα αναγκαστεί να κάνει πρόωρες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές.
Γιατί ο Ερντογάν έκανε ένα τέτοιο ολέθριο σφάλμα; Ασφαλώς για να μην αποκαλυφθούν τα σκάνδαλα, η διαφθορά, οι ρεμούλες του ιδίου και των ανθρώπων του στα 25 χρόνια διακυβέρνησης του πλουσιότερου Δήμου της Τουρκίας. Όπως ορθά διατύπωσε ο νικητής των εκλογών Ιμάμομογλου «κέρδισαν 45 μέρες για να καλύψουν τις βρωμιές τους».
Ένα άτομο που θέλει να αποδείξει ότι είναι σπουδαιότερος από τον Κεμάλ, θέλει να αφήσει το αποτύπωμα του στην Ιστορία, παραμένοντας στην εξουσία μέχρι το 2023. Για τον σκοπό αυτό άλλωστε θέλει να επεκτείνει τα σύνορα του προς τη Συρία, και όχι μόνο, για να υλοποιήσει τον Ιερό Όρκο (Misaki Milli) που έδωσαν οι βουλευτές μετά την ίδρυση της Δημοκρατίας το 1923.
Γνωρίζει βέβαια ότι δεν μπορεί να κερδίσει νόμιμα τις επαναληπτικές εκλογές γι αυτό θα ασκήσει βία, τρομοκρατία και νοθεία. Αναμφισβήτητα η ακύρωση των εκλογών προκάλεσε μεγαλύτερο τραύμα στην τουρκική κοινωνία από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα.
Τα σχόλια και οι αντιδράσεις των δυτικών Μ.Μ.Ε. για την επανάληψη των εκλογών, μας είναι γνωστά. Παρόμοια είναι και τα δημοσιεύματα του αραβικού κόσμου, όπου η ενέργεια του σουλτάνου χαρακτηρίζεται «δονκιχωτισμός» που αποβλέπει στην επισκίαση της πολιτικής και οικονομικής κατάρρευσης της χώρας.
Ο ερευνητής Χασάν Εμπου Ταλιπ σε άρθρο του με τίτλο «Ερντογάν και ανησυχία για την τουρκική άνοιξη» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sark-ul-Avsat, η οποία εκδίδεται στο Λονδίνο, γράφει: «Οι πολίτες κινητοποιούνται σε δυο περιπτώσεις: 1-οικονομική κρίση και 2- πολιτικές πιέσεις. Όταν συμπέσουν και οι δυο περιπτώσεις είναι αναπόφευκτες οι κοινωνικές αναταραχές. Ο Ερντογάν δεν βλέπει την πολιτική και οικονομική κρίση στην χώρα του και υποστηρίζει ότι πρόκειται για συνομωσίες που προέρχονται από το εξωτερικό.
Ο ίδιος του ο εαυτός όμως βρίσκεται επικεφαλής εκείνων που συνωμοτούν εναντίον άλλων χωρών, όπως είναι η Συρία, το Ιράκ και η Λιβύη.»
Ο αρθρογράφος της El Ahram, Mesut el Hannay υποστηρίζει ότι «οι Τούρκοι κυβερνητικοί είναι γεμάτοι μίσος και φθόνο. Γι αυτό το λόγο κάνουν βήματα που θα έχουν απρόβλεπτες μελλοντικά επιπτώσεις για τον λαό τους και για όλη την ευρύτερη περιοχή.»
Αναφερόμενος και στις γεωτρήσεις που επιχειρεί να κάνει στην ΑΟΖ της Κύπρου, τονίζει : «Μήπως η Τουρκία θέλει να σφυγμομετρήσει τον παλμό της διεθνούς κοινωνίας; Ο Ερντογάν δεν ακούει τη φωνή της λογικής . Κάνει πείσματα και ακολουθεί μια βλακώδη πολιτική».
Στο τέλος βέβαια ο αλαζόνας σουλτάνος θα χάσει.
Με την ακύρωση των εκλογών αποδεικνύεται ότι στην Τουρκία παρέμειναν μόνο ψίχουλα δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Αυτό που επικρατεί είναι η φαραωνική αλαζονεία ενός ατόμου.
0 σχόλια :