Με τρακτέρ στην κεφαλή της και κεριά πραγματοποιήθηκε πορεία διαμαρτυρίας για την κατάρρευση του Συνεργατισμού έξω από το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Ένα από τα βασικά συνθήματα της πορείας διαμαρτυρίας πολλών οργανώσεων έξω από το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας ήταν αυτό: “Η ατιμωρησία είναι η μητέρα της διαφθοράς”
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Εξαιρετικό σύνθημα, που τα λέει όλα, και τόσο αληθινό. Εκφράζει αυτό που πιστεύουν οι πολίτες στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα, όπου και εκεί δεν τιμωρείται κανείς. Έστειλαν στη φυλακή τον πρώην υπουργό Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο, που είχε μεταφέρει μερικά από τα κλεμμένα του και στην Κύπρο, για να ξεθυμάνει η οργή του ελληνικού λαού, και τα κατάφεραν. Οι πολίτες αποσύρθηκαν στα σπίτια τους...
Αυτό κάνει πάντα ο πολιτικός κόσμος. «Θυσιάζει» μερικούς δικούς του, που υπηρέτησαν το ίδιο διεφθαρμένο σύστημα, αλλά ξέφυγαν περισσότερο από τους άλλους, για να ηρεμήσουν οι πολίτες.
Ακούμε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να ταυτίζει τον αρχηγό της αξιωματικής Αντιπολίτευσης με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, κ. Ευάγγελο Μαρινάκη. Ακούμε τον κ. Μητσοτάκη να ταυτίζει τον κ. Τσίπρα με τον υιό του πρώην προέδρου του Ολυμπιακού, Πέτρο Κόκκαλη. Και ομιλούν με υποτιμητικό τρόπο για δύο γνωστούς επιχειρηματίες, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάποιο μεγάλο πρόβλημα υπάρχει. Πρόβλημα διαφθοράς... Δεν μας το λένε και εμάς να το γνωρίζουμε;
Δεν ξέρω... Δεν καταλαβαίνουν ότι στην πραγμαιτκότητα φτύνουν στα μούτρα τους; Με το συμπάθειο δηλαδή...
Είναι παρήγορο, πάντως, αλλά και ενθαρρυντικό ότι πάρα πολλοί άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των οργανώσεων και συμμετείχαν στην πορεία διαμαρτυρίας για την κατάρρευση της Συνεργατικής Τράπεζας και γενικά της ιδέας του Συνεργατισμού, με ευθύνη της κυβέρνησης του κ. Νίκου Αναστασιάδη. Βέβαια, και επειδή είμαστε δίκαιοι σε τούτη τη στήλη, η καταστροφή ξεκίνησε πριν αναλάβει την προεδρία ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι κυβερνήσεις πάντα χρησιμοποιούσαν την εν λόγω τράπεζα ως μέσο εξυπηρέτησης των οπαδών τους. Είτε διόριζαν τους κομματικούς σε θέσεις με παχυλούς μισθούς, είτε τους έδιναν δάνεια.
Οι κομματικοί εξασφάλιζαν τους καλούς μισθούς συνεχίζοντας να υπηρετούν την ...παράταξη και τα στελέχη τα δάνεια, τα οποία δεν αποπλήρωναν. Είναι δυνατόν να αναφέρονται τόσα φρικτά πράγματα μέσα στο πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής και να μην επεμβαίνει ο γενικός εισαγγελέας; Να μην παραιτείται ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών, ο οποίος ενώ πέτυχε με το Μνημόνιο, φέρει τεράστια ευθύνη για την κατάρρευση του Συνεργατισμού; Και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να καλύπτει με επίσημες και δημόσιες δηλώσεις του παράνομες ενέργειες;
Το βασικό ερώτημα είναι πως την έχουν δει τη δουλειά οι πολιτικοί; Και ερχόμαστε ξανά στην αρχή του κειμένου και στο σημαντικό σύνθημα-μήνυμα της πορείας διαμαρτυρίας: Η ατιμωρησία είναι η μητέρα της διαφθοράς... Όσο μένουν ατιμώρητοι τόσο θα ανθεί η διαφθορά...
Τον Μάιο του 2010 ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο «εξοχότατος» κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου ή άλλως ΓΑΠ, έστειλε ...αδιάβαστη τη χώρα στον σκληρότατο μηχανισμό του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων «εταίρων» της. Στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που ανέλαβε είχε δηλώσει αφοσίωση στον πόλεμο εναντίον της διαφθοράς. Μάλιστα μιλούσαν στο Ταμείο με θαυμασμό για τούτη δέσμευση, μόνο που την πήρε και αυτήν το ποτάμι, όπως τόσες άλλες. Μέσα στην κρίση η διαφθορά άπλωσε περισσότερο τα πλοκάμια της...
Οι διαπιστευμένοι στο ΔΝΤ δημοσιογράφοι, είχαμε ακούσει τότε ότι η δέσμευση του ΓΑΠ, αφορούσε την τιμωρία τεσσάρων πολιτικών προσώπων, για τα οποία υπήρχαν τρανταχτές αποδείξεις. Ήταν βουτηγμένοι στη διαφθορά. Είχαμε ακούσει επίσης ότι η τιμωρία έγινε ασυλία, επειδή γνώριζαν ατασθαλίες και άλλων πολιτικών προσώπων και προφανώς απειλούσαν θεούς και δαίμονες αν τους έστελναν στη φυλακή.
Πόσοι πολιτικοί στην Ελλάδα και στην Κύπρο έχουν γίνει πλούσιοι μέσα από το επάγγελμά τους. Το συζητούσαμε τις προάλλες στο Τζόρτζταουν της Ουάσιγκτον με επισκέπτες από την Ελλάδα και την Κύπρο. Και όλοι συμφωνήσαμε στο αυτονόητο: Γιατί η Δικαιοσύνη δεν δρα με βάση την πιο απλή διαπίστωση: Πόσα παίρνει ένας υπουργός ή ένας βουλευτής; Πέντε; Άντε δέκα χιλιάδες το μήνα. Πως μπορεί να φεύγει από το πόστο του και να είναι πλούσιος ο πολιτικός;
Άστε το άλλο... Είναι βουλευτές και την ίδια στιγμή και δικηγόροι, και λογιστές και αρχιτέκτονες και ένα σωρό άλλα επαγγέλματα. Θα μπορούσα να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα. Οι πολίτες στις συζητήσεις αναφέρουν αυτά τα ονόματα. Είναι όλοι γνωστοί. Στην Κύπρο, όταν αφέθηκε να γίνει «παράδεισος» της παρανομίας, γιόμισε το νησί με νεόπλουτους. Και πάντα τα ίδια επαγγέλματα. Που καταφέρνουν να εξασφαλίζουν ασυλία, και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η οικονομική κρίση κτύπησε τα μέσα και τους δημοσιογράφους σκληρά. Και οι αντιστάσεις μειώθηκαν.
Περισσότερο στην Ελλάδα, και λιγότερο στην Κύπρο, οι επιχειρηματίες έχουν πάρει στα χέρια τους τα μέσα ενημέρωσης. Η ανεξαρτησία των δημοσιογράφων είναι υπό δοκιμασία. Το χειρότερο όλων που συμβαίνει είναι η αυτολογοκρισία των ανθρώπων του Τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Και επίσης η άνευ προηγουμένου κομματικοποίηση. Θύμα αυτών όλων των καταστάσεων είναι η αλήθεια. Οπότε, οι πολίτες έχουν δίκιο να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα.
Μερικές φορές νιώθω ότι η υπόθεση της διαφθοράς -ένα θέμα στο οποίο αναφέρομαι συχνά- είναι χαμένη. Κοιτάζουμε γύρω μας και χάνουμε κάθε ελπίδα. Πολιτικοί, επιχειρηματίες και συνάδελφοι δημοσιογράφοι στο ίδιο τραπέζι. Πρόκειται για μία φρικτή κατάσταση.
Επιστρέφοντας στην εκδήλωση έξω από το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι γεννήθηκε ένα λουλούδι μέσα από το καμένο «παλάτι» του Συνεργατισμού. Φτάνει η κινητοποίηση να συνεχιστεί.
«Απόψε στέλνουμε το ξεκάθαρο και σαφές μήνυμα ότι η κοινωνία των πολιτών αντιδρά και δε συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από την παραδειγματική τιμωρία όλων αυτών που ευθύνονται για την κατάρρευση του Συνεργατισμού», είπε ένας εκ των ομιλητών.
Και συνέχισε: «Ζητούμε επιτακτικά από την Κυβέρνηση την άμεση προώθηση των ενδεδειγμένων διαδικασιών για απόδοση πολιτικών, αστικών, αλλά και ποινικών ευθυνών σε όσους/-ες αποδεδειγμένα συνέβαλαν διαχρονικά με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, στη διάλυση του Συνεργατισμού».
Για να συμβούν τα παραπάνω απαιτείται η λαϊκή πίεση. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι στην Κύπρο και την Ελλάδα ελέγχονται από τα κόμματα και τα συνδικάτα, που βγαίνουν στους δρόμους ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν οι πολιτικοί. Αυτή δεν είναι η αλήθεια;
Η διαφθορά στην Ελλάδα και στην Κύπρο οδήγησε τις δύο χώρες σε άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση. Πολλών ανθρώπων καταστράφηκαν οι ζωές. Όμως, ο πισινός τους δεν σηκώνεται από την καρέκλα. Κάθε Σαββατοκύριακο σείονται οι πρωτεύουσες και οι μεγάλες πόλεις πολλών χωρών από τις διαδηλώσεις. Εμείς διαμαρτυρόμαστε στα καφενεία και στις ταβέρνες, και εκτονωνόμαστε με μία παρτίδα τάβλι... Και όταν συμβεί το κακό, καθόμαστε με ανοικτό το στόμα σαν χάνοι και βλέπουμε τα χαλάσματα.
Έτσι, όμως, δεν σώζονται οι χώρες... Αλλά βγαίνουν πάντα νικητές οι διεφθαρμένοι.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης έκανε δύο θαυμάσιες εμφανίσεις στο συνέδριο του AIPAC. Πρόκειται για ένα σημαντικό βραχίονα του Εβραϊκού Λόμπι. Χιλιάδες Εβραίοι και Εβραιοαμερικανοί συμμετέχουν σε αυτό το συνέδριο. Μίλησε σε μεγάλο ακροατήριο για τις σχέσεις της Κύπρου και του Ισραήλ και σε ένα ειδικό ακροατήριο, μαζί με τον διευθυντή του HALC Έντι Ζεμενίδη και τον διευθυντή της Καθημερινής Αθηνών Αλέξη Παπαχελά. Εξαιρετικοί και οι τρεις, παρουσίασαν με πειστικό τρόπο τις θέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Ήταν από τις καλές στιγμές της πολιτικής και της δημοσιογραφίας... Σε ότι αφορά το ταξίδι του κ. Χριστοδουλίδη ήταν παραγωγικό και θα έλεγα ότι μπήκαν τα θεμέλια για την επίσκεψη του κ. Νίκου Αναστασιάδη στον Λευκό Οίκο. Πρέπει, και θα έλεγα πως άργησε πάρα πολύ... Διότι οι φίλοι μας οι Αμερικανοί χρωστούν στην Κύπρο. Παίρνουν πολλά και δίνουν ελάχιστα...
0 σχόλια :