Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προέστη τα μεσάνυχτα του Μ. Σαββάτου της τελετής της Αναστάσεως στον αυλόγυρο του Πατριαρχείου, περιστοιχιζόμενος από Αρχιερείς του Θρόνου και πλήθος πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό. ΑΠΕ-ΜΠΕ

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ιεροπρέπεια και σύμφωνα με τη μακραίωνη εκκλησιαστική παράδοση και τάξη, εορτάσθηκε στο Κέντρο της Ορθοδοξίας η Λαμπροφόρος Ανάσταση του Κυρίου.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προέστη τα μεσάνυχτα του Μ. Σαββάτου της τελετής της Αναστάσεως στον αυλόγυρο του Πατριαρχείου, περιστοιχιζόμενος από Αρχιερείς του Θρόνου και πλήθος πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό, και ακολούθως απηύθυνε μήνυμα για την εορτή του Αγίου Πάσχα προς το πλήρωμα της Εκκλησίας.

Εκφράζοντας τις ευχές του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε:

«Χριστός Ανέστη! Και πάλιν και πολλάκις, Χριστός Ανέστη! Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία δεν σταμάτησε και δεν θα παύσει ποτέ να διαλαλεί και να διακηρύττει τοις εγγύς και τοις μακράν αυτό το χαρμόσυνο αναστάσιμο μήνυμα, που μας έρχεται από τα βάθη είκοσι ολοκλήρων αιώνων.

Και δεν θα παύσει να κηρύττει και να υπενθυμίζει ότι ανέστη ο Κύριος όντως, διότι το έχει ανάγκην ο κόσμος. Διεψεύσθησαν οι ελπίδες του, οι επίγειοι παράδεισοι που του επηγγέλθησαν απεδείχθησαν μάταιοι και ψευδείς, και ο Χριστός, ο αναστημένος Χριστός, παραμένει το φως του κόσμου, η οδός και η αλήθεια και η ζωή.

Και ο άνθρωπος χρειάζεται την αλήθεια διά να τον ελευθερώσει από τα ψεύδη, από τις σκοπιμότητες, από τα συμφέροντα, από τα fake news. “Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς”».

Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνέχισε:

«Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο αντιπαλαίει χρόνια τώρα με όλα αυτά, ιδιαιτέρως τον τελευταίο καιρό, που πολλοί ψευδοπροφήται προβλέπουν την χρεωκοπία και το τέλος του. Διότι, λέγουν, δεν έχει κοσμικήν ισχύν, δεν έχει πολλά εκατομμύρια πιστών, δεν έχει συσσωρευμένους θησαυρούς επί της γης. Ευτυχώς που δεν τα έχει όλα αυτά. Ευτυχώς που είναι η Εκκλησία των του Χριστού πενήτων. Αυτή είναι η γνησιότητα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, η αυθεντικότητά της, η καλυτέρα απόδειξις ότι βαδίζει τον δρόμο του Χριστού, ο οποίος ουκ είχε πού την κεφαλήν κλίνη.

Θα διαβάσατε ίσως ότι προέβλεψαν ότι δύο το πολύ ακόμη Οικουμενικοί Πατριάρχαι θα υπάρξουν, και μετά θα έλθουν εδώ, εις την βασιλεύουσαν Πόλιν, ιδείν το τέλος. Αυτό προφανώς βούλονται και διαβουλεύονται και επιβουλεύονται! Και μετά θα έλθουν να ασφαλίσουν τον τάφον, σφραγίζοντες τον λίθον μετά της κουστωδίας. Λησμονούν όμως ότι, παρά την βεβαιότητα εκείνων οι οποίοι ησφαλίσαντο τον τάφον του Χριστού, διά να μη τον κλέψουν οι μαθηταί αυτού νυκτός -εκείνον τον πλάνον που είπεν έτι ζων ότι θα αναστηθεί τριήμερος- εκείνος ανέστη! Ανέστη, διότι ήτο “η των απάντων ζωή”, και διότι “ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι υπό του θανάτου τον αρχηγόν της ζωής”.

Αδελφοί μου! Αυτή η πρωτόθρονος και πρωτεύθυνος Εκκλησία της Ορθοδοξίας, χάριτι του Αναστάντος Κυρίου, εις τον οποίον παραμένει πιστή, και δεν εκκοσμικεύεται και δεν πολιτικοποιείται και δεν ξεστρατίζει από τον σωτηριώδη προορισμό της και την οικουμενική διακονική αποστολή της, χάριτι, λέγω, του Αναστάντος Χριστού, η Εκκλησία μας μένει εδώ πολλούς αιώνες τώρα, εδραία και αμετακίνητος, αγκυροβολημένη στα νερά του Βοσπόρου, μένει σαν βράχος σταθερός μέσα στα πανταχόθεν κύματα, ακόμη και εκ ψευδαδέλφων προερχόμενα, και, απόψε, αυτήν “την σωτήριον νύκτα και φωταυγή”, περιχαρής, λαμπροφορεμένη, απαστράπτουσα, απολαμβάνουσα μυστικώς την χαρμονήν της Αναστάσεως, υποδέχεται όλους εσάς τους προσκυνητάς της, τους ευλογημένους Χριστιανούς, που γεμίσατε τις αυλές της, και τις γειτονιές του Φαναρίου και τις άλλες εδώ Εκκλησίες των πατέρων μας, τις όμορφες και κατανυκτικές, σας υποδέχεται με τη στοργή της Μάνας, και με την αρχοντιά του Γένους, υπερήφανη για σας, και σας ασπάζεται και σας ευλογεί και βροντοφωνεί μαζί σας “Χριστός Ανέστη”!».

Ακολούθως ο Οικουμενικός Πατριάρχης προεξήρχε της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Φιλαδελφείας Μελίτωνα, Ικονίου Θεόληπτο, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανο, Κυδωνιών Αθηναγόρα και Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιο.

Εκκλησιάστηκαν η γενική πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, Γεωργία Σουλτανοπούλου, ο πρέσβης της Ελλάδος στο Βιετνάμ, Ιωάννης Ραπτάκης, ‘Αρχοντες Οφφικιάλιοι και πλήθος πιστών.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/Hellasjournal

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αδελφοί συνέλληνες! 

Αντί άλλων ευχών, σας παραθέτω έναν απίστευτο διάλογο μεταξύ του πατέρα Επιφάνιου και ενός εκ τριών άθεων επισκεπτών, πιθανόν κομμουνιστών στην ιδεολογία, που είχαν την...τύχη να συναντηθούν μαζί του και να προσπαθήσουν να μειώσουν την πίστη του ευσεβούς γέροντος. Ο π. Επιφάνιος ασφαλώς και μιλούσε με τη δύναμη της χάριτος του Θεού, η οποία εκφράζεται μέσω μιας άδολης και απλής λογικής.

Ο γέροντας, στη συζήτησή του λοιπόν, συνέτριψε τα επιχειρήματά του επισκέπτου του, σχετικά με τα όσα αφορούν στην Ανάσταση του Κυρίου.

Γέροντας: «Όλο το οικοδόμημα του Χριστιανισμού στηρίζεται στο γεγονός της Αναστάσεως. Αυτό δεν το λέω εγώ. Το λέει ό Απόστολος Παύλος: «Ει Χριστός ουκ έγήγερται, ματαία ή πίστις ημών» (Α’ Κορ. ιε’ 17). «Αν ό Χριστός δεν ανέστη, τότε όλα καταρρέουν. Ό Χριστός όμως ανέστη, πράγμα το όποιο σημαίνει ότι είναι Κύριος της ζωής καί του θανάτου, άρα Θεός»

Επισκέπτης: «Εσείς τα είδατε όλα αυτά; Πώς τα πιστεύετε;»

Γέροντας: «Με βάση έναν πολύ ωραίο συλλογισμό του Πασκάλ, λέμε ότι με τους Αποστόλους συνέβη ένα από τα τρία: Ή απατήθηκαν ή μας εξαπάτησαν ή μας είπαν την αλήθεια.

Ας πάρουμε την πρώτη εκδοχή. 

Δεν είναι δυνατόν να απατήθηκαν οί Απόστολοι, διότι όσα αναφέρουν δεν τα έμαθαν από άλλους. Αυτοί οί ίδιοι ήσαν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες όλων αυτών. Εξ άλλου δεν ήσαν καθόλου φαντασιόπληκτοι, ούτε είχαν καμμιά ψυχολογική προδιάθεση για την αποδοχή του γεγονότος της Αναστάσεως. Αντιθέτως, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια, ήσαν τρομερά δύσπιστοι. Τα Ευαγγέλια δε, είναι πλήρως αποκαλυπτικά αυτών των ψυχικών τους διαθέσεων: δυσπιστούσαν στις διαβεβαιώσεις ότι κάποιοι Τον είχαν δει ανάσταντα.

Καί κάτι άλλο. Τι ήσαν οί Απόστολοι πριν τους καλέσει ό Χριστός; Μήπως ήσαν φιλόδοξοι πολιτικοί ή οραματιστές φιλοσοφικών και κοινωνικών συστημάτων, πού περίμεναν να κατακτήσουν την ανθρωπότητα καί να ικανοποιήσουν έτσι τίς φαντασιώσεις τους; Κάθε άλλο. Αγράμματοι ψαράδες ήσαν. Καί το μόνο πού τους ενδιέφερε ήταν να πιάσουν κανένα ψάρι να θρέψουν τίς οικογένειες τους. Φέρε μου και συ κάποιον να μου πεί πώς ο Μαρξ απέθανε και ανέστη και φυσικά να θυσιάσει τη ζωή του για τη μαρτυρία αυτή, κι εγώ θα τον πιστεύσω ως τίμιος άνθρωπος.»

Επισκέπτης: «Να σας πω. Χιλιάδες κομμουνιστές βασανίσθηκαν καί πέθαναν για την ιδεολογία τους. Με αυτή την λογική, γιατί εσείς δεν άσπάζεσθε καί τον κομμουνισμό;»

Γέροντας: «Το είπες καί μόνος σου. Οι κομμουνιστές πέθαναν για την ιδεολογία τους. Δεν πέθαναν για γεγονότα. Σέ μια ιδεολογία όμως είναι πολύ εύκολο να υπεισέλθει πλάνη. Επειδή δε, είναι ίδιον της ανθρωπινής ψυχής να θυσιάζεται για κάτι στο όποιο πιστεύει, εξηγείται γιατί πολλοί κομμουνιστές πέθαναν για την ιδεολογία τους. Αυτό όμως δεν μας υποχρεώνει να την δεχθούμε καί ως σωστή.

Είναι άλλο πράγμα να πεθαίνης για ιδέες κι άλλο για γεγονότα. Οι Απόστολοι όμως δεν πέθαναν για ιδέες. Ούτε για το «Αγαπάτε αλλήλους», ούτε για τις άλλες ηθικές διδασκαλίες του Χριστιανισμού. Οί Απόστολοι πέθαναν μαρτυρούντες υπερφυσικά γεγονότα. Κι όταν λέμε κάτι ως γεγονός, εννοούμε ό,τι υποπίπτει στίς αισθήσεις μας καί γίνεται αντιληπτό από αυτές. Οί Απόστολοι έμαρτύρησαν δι’ «ό άκηκόασι, ό έωράκασι τοις όφθαλμοίς αυτών, ό έθεάσαντο καί αί χείρες αυτών έψηλάφησαν»(Α’ Ίωάν. α’ 1,4). Γι’ αυτό και μετά τη Σταύρωση του Κυρίου, παρά τα όσα είχαν ακούσει και δει, επέστρεψαν στά πλοιάρια και στα δίχτυα τους. Δεν υπήρχε δηλ. σ αυτούς, όπως ανέφερα, ούτε ίχνος προδιαθέσεως για όσα επρόκειτο να επακολουθήσουν. Και μόνο μετά την Πεντηκοστή, «ότε έλαβον δύναμιν εξ ύψους», έγιναν οι διδάσκαλοι της οικουμένης.

Ας δούμε τώρα τη δεύτερη εκδοχή. Μήπως μας εξαπάτησαν; Μήπως μας είπαν ψέματα; Άλλα γιατί να μας εξαπατήσουν; Τι θα κέρδιζαν με τα ψέματα; Μήπως χρήματα, μήπως αξιώματα, μήπως δόξα; Για να πή κάποιος ένα ψέμα, περιμένει κάποιο όφελος. Οι Απόστολοι όμως, κηρύσσοντες Χριστόν καί Τούτον εσταυρωμένον καί Αναστάντα εκ νεκρών, τα μόνα τα όποια εξασφάλισαν ήσαν ταλαιπωρίες, κόποι, μαστιγώσεις, λιθοβολισμοί, ναυάγια, πείνα, δίψα, γυμνότητα, κίνδυνοι από ληστές, ραβδισμοί, φυλακίσεις και στην τελική ένας μαρτυρικός και απάνθρωπος θάνατος. Καί όλα αυτά γιατί; Για ένα ψέμα; Είναι εντελώς ανόητο καί να το σκεφθή κάποιος.

Συνεπώς, ούτε εξαπατήθηκαν, ούτε μας εξαπάτησαν οι Απόστολοι. Μένει επομένως η τρίτη εκδοχή. Ότι μας είπαν την αλήθεια. 

Θα πρέπει μάλιστα να σου τονίσω και το έξης: Οι Ευαγγελιστές, είναι οι μόνοι οι οποίοι έγραψαν πραγματική ιστορία. Διηγούνται τα γεγονότα καί μόνον αυτά. Δεν προβαίνουν σε καμμία προσωπική κρίση, όπως ίσως έκαναν και κάνουν πολλοί ιστορικοί ή συγγραφείς. Κανέναν δεν επαινούν, κανένα δεν κατακρίνουν. Δεν κάνουν καμμία προσπάθεια να διογκώσουν κάποιο γεγονός ή να εξαφανίσουν ή να υποτιμήσουν κάποιο άλλο. Αφήνουν τα γεγονότα να μιλούν μόνα τους.

Επισκέπτης: «Αποκλείεται να έγινε στην περίπτωσι του Χρίστου νεκροφάνεια; Τις προάλλες έγραψαν οι εφημερίδες για κάποιον Ινδό, τον όποιο έθαψαν καί μετά από τρεις μέρες τον ξέθαψαν καί ήταν ζωντανός!»

Γέροντας: (γελώντας) «Αχ, παιδάκι μου. Θα θυμηθώ και πάλι το λόγο του ιερού Αυγουστίνου: «Εσείς άπιστοι, δεν είσθε δύσπιστοι. Είσθε οι πλέον εύπιστοι! Δέχεσθε τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα , τα πιο αντιφατικά, για να άρνηθήτε το θαύμα!».

Όχι, παιδί μου. Δεν έχουμε νεκροφάνεια στον Χριστό. Πρώτα-πρώτα έχουμε τη μαρτυρία του Ρωμαίου κεντυρίωνος Λογγίνου (αργότερα ο Λογγίνος ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό και αγίασε), ο όποιος βεβαίωσε τον Πιλάτο ότι ό θάνατος είχε επέλθει! Επειτα, το Ευαγγέλιο μας πληροφορεί ότι ο Κύριος, κατά την ίδια την ήμερα της Αναστάσεως Του, συμπορεύθηκε συζητώντας με δύο μαθητές Του προς Εμμαούς, πού απείχε πάνω από δέκα χιλιόμετρα από τα Ιεροσόλυμα! Φαντάζεσαι λοιπόν κάποιον, να έχη ύποστεί όσα υπέστη ό Χριστός και τρείς μέρες μετά το «θάνατο» του, να του συνέβαινε νεκροφάνεια; Αν μη τι άλλο, θα ‘πρεπε για σαράντα μέρες να τον ποτίζουν κοτόζουμο για να μπορεί να ανοίγει τα μάτια του, κι όχι να περπατά καί να συζητά σαν να μη συνέβη τίποτα! Όσο για τον Ινδό, φέρε τον εδώ να τον μαστιγώσουμε με φραγγέλιο! Καί ξέρεις τί εστί φραγγέλιο; Μαστίγιο, στα άκρα του οποίου πρόσθεταν σφαιρίδια μολύβδου ή σπασμένα κόκκαλα ή μυτερά καρφιά! Φέρε τον λοιπόν, να τον φραγγελώσουμε, να του φορέσουμε ακάνθινο στεφάνι, να τον σταυρώσουμε, να του δώσουμε χολή καί ξύδι, να τον λογχίσουμε, να τον βάλουμε στον τάφο κι αν αυτός αναστηθεί, τότε τα ξαναλέμε!

Επισκέπτης: «Παρά ταύτα, όλες οί μαρτυρίες τις όποιες επικαλεσθήκατε, προέρχονται από Μαθητές του Χρίστου. Ύπάρχει κάποια μαρτυρία περί αυτού, πού να μην προέρχεται από τον κύκλο των Μαθητών του; Υπάρχουν δηλ. ιστορικοί, πού να πιστοποιούν την Ανάστασι του Χριστού; Αν ναι, τότε θα πιστέψω κι εγώ»

Γέροντας: «Ταλαίπωρο παιδί! Δεν ξέρεις τι ζητάς! Αν υπήρχαν τέτοιοι «ιστορικοί» που να είχαν δει τον Χριστό αναστημένο, τότε αναγκαστικά θα πίστευαν στην Άνάσταση Του και θα την ανέφεραν πλέον ως πιστοί οπότε και πάλι θα αρνιόσουν τη μαρτυρία τους, όπως ακριβώς απορρίπτεις τη μαρτυρία του Πέτρου, του Ιωάννου κ.λπ. Πώς είναι δυνατόν να βεβαιώνει κάποιος την Ανάστασι και ταυτόχρονα να μη γίνεται Χριστιανός; Δεν στέκει με την λογική την οποίαν και επικαλούμαστε! Μας ζητάς δηλαδή πέρδικα ψητή σε κέρινο σουβλί και να λαλεί; Ε, δεν γίνεται!

Σού θυμίζω πάντως, έφ’ όσον ζητάς...ιστορικούς, αυτό το όποιο σου ανέφερα καί προηγουμένως: ότι δηλ. οι μόνοι πραγματικοί ιστορικοί είναι οι Απόστολοι (σ.σ. ιδίως ο ευαγγελιστής Λουκάς, ο οποίος, ως γιατρός και με εξαιρετικές ικανότητες και μάθηση, περιέγραψε με απόλυτη ακρίβεια, ακριβώς σαν ιστορικός, τα πάντα των γεγονότων του βίου του Χριστού, αλλά και τις πράξεις των Αποστόλων)

Παρ’ όλα αυτά όμως έχουμε καί μαρτυρία τέτοια όπως την θέλεις: από κάποιον δηλ. πού δεν άνηκε στον κύκλο των Μαθητών Του. Του Παύλου. 

Ό Παύλος όχι μόνο δεν ήταν Μαθητής του Χριστού, αλλά καί καταδίωκε μετά μανίας μάλιστα, την Εκκλησία Του.»

Επισκέπτης: «Γι’ αυτόν όμως λένε ότι έπαθε ήλίαση καί εξ αιτίας της είχε παραίσθηση!»

Γέροντας: «Βρε παιδάκι μου, αν είχε παραίσθηση ό Παύλος, αυτό πού θα ανεδύετο, θα ήταν το υποσυνείδητο του. Καί στο υποσυνείδητο του Παύλου θέση υψηλή κατείχαν οι Πατριάρχες και οι Προφήτες! Τον Αβραάμ καί τον Ιακώβ καί τον Μωυσή έπρεπε να δεί κι όχι τον Ιησού, τον όποιο θεωρούσε λαοπλάνο καί απατεώνα!

Φαντάζεσαι καμμιά πιστή γριούλα στο όνειρο της η στο παραλήρημα της να βλέπη τον Βούδδα ή τον Δία;

Τον Αι Νικόλα θα δεί καί την Αγία Βαρβάρα. Διότι αυτούς πιστεύει.

Καί κάτι ακόμη. Στόν Παύλο, όπως σημειώνει ο Παπίνι (σ.σ. Ιταλός δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, ποιητής και μυθιστοριογράφος) υπάρχουν καί τα έξης θαυμαστά: Πρώτον, το αιφνίδιο της μεταστροφής. Κατ’ ευθείαν από την απιστία στην πίστη. Δεν μεσολάβησε προπαρασκευαστικό στάδιο. Δεύτερον, το ίσχυρόν της πίστεως. Χωρίς ταλαντεύσεις καί αμφιβολίες. Καί τρίτον, πίστη δια βίου. Πιστεύεις ότι αυτά μπορεί να λάβουν χώρα μετά από μια ήλίαση; Δεν εξηγούνται αυτά με τέτοιους τρόπους. «Αν μπορής, εξήγησε τα. «Αν δεν μπορής, παραδέξου το θαύμα. Καί πρέπει να ξέρης ότι ό Παύλος με τα δεδομένα της εποχής του ήταν άνδρας εξόχως πεπαιδευμένος. Δεν ήταν κανένα ανθρωπάκι να μην ξέρη τί του γίνεται.

Θα προσθέσω όμως καί κάτι επί πλέον. Εμείς, παιδί μου, ζούμε σήμερα σε εξαιρετική εποχή. Ζούμε το θαύμα της Εκκλησίας του Χριστού.

Όταν ό Χριστός είπε για την Εκκλησία Του ότι «καί πϋλαι αδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ις’ 18), οι οπαδοί Του αριθμούσαν μόνο μερικές δεκάδες πρόσωπα Έκτοτε πέρασαν δυο χιλιάδες περίπου χρόνια. Διαλύθηκαν αυτοκρατορίες, ξεχάσθηκαν φιλοσοφικά συστήματα, κατέρρευσαν κοσμοθεωρίες, ή Εκκλησία όμως του Χριστού παραμένει ακλόνητη παρά τους συνεχείς καί φοβερούς διωγμούς εναντίον της. Αυτό δεν είναι ένα θαύμα;»

Μετά από όλα αυτά, οι επισκέπτες ψέλλισαν κάτι δικαιολογίες και έφυγαν, μη μπορώντας άλλο να αντικρούσουν τον Γέροντα. Τους είχε ήδη αποστομώσει.

Οι κ.κ.Τσίπρας, Φλαμπουράρης και Πετσίτης την βραδιά της νίκης των εκλογών του 2015-Φώτο «Ελεύθερος Τύπος»

ΜΕ ΟΡΟΥΣ ρητορείας καί πολιτικῆς ἐπικοινωνίας ὁ Τσίπρας ἦταν καλός στήν ὡριαία συνέντευξη πού παραχώρησε προχθές στόν Νῖκο Χατζηνικολάου.

Γράφει ο Μανώλης Κωττάκης

Αὐτό εἶναι ἄλλωστε καί τό ἐπικίνδυνο σημεῖο του. Καλύπτει τά τεράστια λάθη στήν διακυβέρνηση μέ τό χάρισμα στήν παραπλάνηση. Ἀποσπᾶ τήν προσοχή μέ πυροτεχνήματα. 

Ὅποιος τόν παρακολουθεῖ ἀποκομίζει τήν αἴσθηση ὅτι ἀπαντᾶ, ἀλλά δέν ἀπαντᾶ. Διαφεύγει! 

Ἀποκαλύπτει τίς ἀρνητικές εἰδήσεις μέ κεκαλυμμένο τρόπο. Σέ αὐτήν τήν παγίδα Τσίπρα ἔπεσε καί τό γραφεῖο Τύπου τῆς ΝΔ μέ τήν ἀνακοίνωση πού ἐξέδωσε μετά τήν λήξη τῆς συνέντευξής του στόν Ἀντέννα. 

Ἀπό τήν Πειραιῶς περίμενα νά ἐπικεντρωθεῖ σέ τρία-τέσσερα θέματα ἀμέσως μετά, αὐτό σημαίνει ὀξυμμένα ἀνακλαστικά. Περίμενα νά ἐπικεντρωθεῖ στήν ὑπεκφυγή του στά ὅρια τῆς ἄρνησης, ὅταν ρωτήθηκε γιά τήν μείωση τῶν φορολογικῶν συντελεστῶν πού περιμένει κάθε Ἕλληνας. Περίμενα ἀπό τή ΝΔ νά ἐπικεντρωθεῖ στό ὅ,τι μία ἀκόμη φορά ὁ Τσίπρας ἀποφάσισε νά ἀγνοήσει τήν μεσαία τάξη καί μάλιστα μέ στοιχεῖα τοῦ ΟΟΣΑ πώς δῆθεν αὐξήθηκε τό εἰσόδημά της. Περίμενα νά τοῦ πεῖ πώς ἐκτός ἀπό τούς ἀδύναμους Ἕλληνες πού ὁ ΣΥΡΙΖΑ θεωρεῖ προνομιακή ἐκλογική του πελατεία, ὑπάρχουν καί ἄλλοι Ἕλληνες. Αὐτοί πού παράγουν τόν πλοῦτο, ἀλλά ἡ ἀριστερά τούς ἔχει γονατίσει στούς φόρους. Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ ἀνακοίνωση τῆς ΝΔ περιορίστηκε στούς κ. Παππᾶ, Πετσίτη. Πράγματι, κόλλησε ἡ βελόνα!!!

Θά περίμενα ἀπό τό γραφεῖο Τύπου τῆς ΝΔ νά σχολιάσει τήν προκλητική φράση Τσίπρα (εἰρωνική μάλιστα γιά τόν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη), ὅτι σέ δέκα χρόνια θά θυμόμαστε τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν!! Νά τοῦ ἐπισημάνει πώς δέ χρειάζεται νά περάσουν δέκα χρόνια. Τήν θυμόμαστε κάθε μέρα! 

Προχθές στό Ἁννόβερο, σύνδεσμος μεταλλουργικῶν ἐπιχειρήσεων ἀπό τά Σκόπια ἐμφανίστηκε ὡς μακεδονικός. Καί οἱ Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες τῆς «ἰσχυρῆς καί σεβαστῆς Ἑλλάδας» τοῦ κ. Τσίπρα ἔτρεχαν σάν κακομοίρηδες στούς διοργανωτές νά διαμαρτυρηθοῦν. Ἡ συμφωνία δέν τούς προστατεύει. 

Ἀλλά ἡ ΝΔ ἐκεῖ! 

Μόνο Πετσίτης, μόνο Παππᾶς. 

Ἄλλο καημό δέν ἔχει ὁ Ἕλληνας! 

Θά περίμενα ἀπό τό γραφεῖο Τύπου τῆς ΝΔ νά σχολιάσει τήν ἀπρέπεια Τσίπρα νά ὁμολογήσει ἀνερυθρίαστα πώς δέ θά μετρᾶ τίς ψήφους τῶν Ἀποδήμων Ἑλλήνων στίς ἐκλογές –τῶν μεταναστῶν ὅμως ναί!– γιατί ὁ καθηγητής Ἀλιβιζᾶτος τοῦ εἶπε πώς ἀλλοιώνεται ὁ συσχετισμός μεταξύ τῶν πολιτικῶν δυνάμεων. Ἔφθασε μάλιστα ὁ Τσίπρας νά κάνει τόν ἀπαράδεκτο διαχωρισμό: οἱ ἐδῶ Ἕλληνες καί οἱ ἔξω! 

Ἀλλά εἴπαμε, τό γραφεῖο Τύπου τῆς ΝΔ μόνο γιά τόν Πετσίτη ἔχει ἔννοια. Γιά τό ἄν καλύπτει ὁ Τσίπρας τόν Παππᾶ, λές καί ὑπάρχει περίπτωση νά τόν ἀποπέμψει λίγους μῆνες πρίν ἀπό ἐκλογές. Καί τό κυριώτερο: θά περίμενα ἀπό τό γραφεῖο Τύπου τῆς ΝΔ νά στιγματίσει τήν ἴδια βραδυά ἀμέσως τόν νέο γῦρο παροχῶν πού ἐξήγγειλε γιά μετά τό Πάσχα ὁ Πρωθυπουργός, χωρίς μάλιστα νά εἶναι ξεκάθαρος γιά τόν μῆνα τῶν ἐκλογῶν. 

Αὐτήν τήν φορά δέν εἶπε «Ὀκτώβριος» ὅπως στήν Ἕλλη Στάη, ἐνῶ ἀποκάλυψε ὅτι «δέχομαι ἀκόμη εἰσηγήσεις γιά ἐκλογές τώρα». (Ἀφοῦ τό ἔχει δῆθεν ξεκόψει γιατί οἱ συνεργάτες του ἐπιμένουν ἀκόμη καί ἐκεῖνος δέχεται εἰσηγήσεις;)

 Ἀλλά εἴπαμε, Πετσίτης καί ξερό ψωμί. 

Ποιές παροχές! Ὁ ἄνθρωπος σχεδόν παρεδέχθη πώς οἱ παροχές συνδέονται μέ τίς ἐθνικές ἐκλογές, καί ἡ ΝΔ τίποτε! Οὐδέν σχόλιον!!! 

Βεβαίως νά μήν παρεξηγηθῶ. Ἐφόσον ὁ βίος καί ἡ πολιτεία τοῦ συγκεκριμένου Πετσίτη συνδέεται μέ τήν διαχείριση τοῦ δημοσίου χρήματος, καλῶς ἐπιμένει ἡ ΝΔ! Νά συνεχίσει! Ἀλλά νά μή χάνουμε τό δάσος! Ὁ Τσίπρας μίλησε σέ συγκεκριμένα κοινά προχθές, ἔκλεισε τό μάτι σέ μερικά ἀπό αὐτά, ἔρριξε ὕπουλα κτυπήματα σέ θέματα ἠθικῆς στήν ΝΔ (Νῖκος Γεωργιάδης), προκάλεσε μέ τόν κυνισμό του γιά τά Σκόπια καί τούς Ἀποδήμους, καί ἡ ἀντίδραση τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης περιορίστηκε σέ λογοπαίγνια τοῦ τύπου «ἦταν ἡ σκιά τῆς σκιᾶς του» καί «Πετσίτης Παππᾶς». 

Εὐτυχῶς εἶναι νωρίς. Εἶμαι βέβαιος πώς ὅταν δημοσιεύονται αὐτές οἱ γραμμές, τό κόμμα θά ἔχει ἐπισημάνει ὁρισμένα ἀπό τά παραπάνω –ἔστω καί μέ καθυστέρηση. Στήν προεκλογική ἐκστρατεία ὅμως αὐτά πρέπει νά ἀπαντῶνται ἀμέσως. 

Ἡ ἧττα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ εἶναι μονόδρομος ἄν θέλουμε νά πάρουν τά ἡνία τῆς χώρας οἱ προκομμένοι Ἕλληνες! 

Πιό δυνατά λοιπόν. Καί πιό στοχευμένα. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ δέν ἐκπροσωπεῖ τήν Ἑλλάδα τῶν πολλῶν καί δέν πρέπει νά τοῦ ἐπιτρέπεται νά τό ἰσχυρίζεται. Τί σχέση ἔχουν ἄλλωστε οἱ πολλοί μέ τόν παρασιτισμό καί τήν ἐλάσσονα προσπάθεια;

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 18/4/2019

Ραγδαίες εξελίξεις για ΗΠΑ αλλά και για Ελλάδα συνιστά η τροχιά ξεκαθαρίσματος πολιτικών λογαριασμών στην οποία εισήλθε η Ουάσιγκτον, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, μετά την πανηγυρική αθώωση του από μια τεράστια πλεκτάνη έστειλε ήδη, αμέσως μετά τη δημοσίευση του πορίσματος του Ρόμπερτ Μιούλερ, μηνύματα προς πολλούς αποδέκτες με προειδοποιήσεις και... «υποσχέσεις».

Ρεπορτάζ: Βασίλης Καπούλας

Πλέον ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ανενόχλητος, έχει απασφαλίσει σε όλους τους τομείς, και φέρεται αποφασισμένος και να πάρει εκδίκηση από τους Δημοκρατικούς, και να προωθήσει με ταχύτητα τις πολιτικές του εντός και εκτός χώρας, κάτι που γρήγορα θα φανεί και στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο πως στην ιστορική συνάντηση του με τον πρόεδρο της Βραζιλίας, Ζ.Μπολσονάρου, το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν "τέλος ο σοσιαλισμός".

Πλέον ο Ν.Τραμπ εξαπολύωντας "κεραυνούς" ζητά τα "κεφάλια" των Peter Strzok, John Brennan, Andrew McCabe, Bruce Ohr ,Jim Comey, Glenn Simpson, Hillary Clinton, Μ.Ομπάμα. Για τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ θέτει θέμα υπέρβασης των ορίων παρακολούθησης.

Το "ρεύμα" που έχει πλέον ο πρόεδρος των ΗΠΑ φαίνεται και στο βίντεο όπου μιλά για τις "ελίτ". Η πατριωτική ατζέντα θα προωθηθεί με ταχύτητα "φωτός" πλέον.

«Είναι ντροπή για την χώρα μας αυτό που έγινε», δήλωσε ο κύριος Τράμπ. Και συνεχίζει: «Εστησαν μια παράνομη πλεκτάνη. Νικήσαμε τους διεφθαρμένους και κρατήσαμε την υπόσχεση μας στον αμερικανικό λαό. Αυτό πλέον τους έχει τρελάνει. Πλέον θα ξεκινήσουν οι πραγματικές έρευνες εναντίον τους. Κανένας άλλος πρόεδρος δεν πρέπει να ερευνηθεί για ένα «ψευδές αφήγημα. Θα εξεταστούν σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι, τους παρακολουθώ καιρό. Τώρα πλέον θα έχουν χοντρά προβλήματα»!

Εμφανώς μουδιασμένα τα συστημικά μέσα ενημέρωσης στην απανταχού... γερμανική Ευρώπη μετέφεραν τα πικρά μαντάτα για την οριστική απαλλαγή του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που οδηγεί όχι μόνο στην απρόσκοπτη εξάντληση της θητείας του, αλλά είναι βέβαιο πως θα επανεκλεγεί.

Ο Ν.Τραμπ με το αδιαπραγμάτευτο στιλ και την ξεκάθαρη πατριωτική ατζέντα του «Make America great again» αποδείχθηκε πολύ σκληρός για να πεθάνει και πολύ δύσκολος αντίπαλος για τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης που επιχείρησαν να τον εξοντώσουν.

Τεράστια μιντιακά συγκροτήματα, τράπεζες, επιχειρηματικά λόμπι, σύσσωμο το στερέωμα του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος, Ρεπουμπλικάνοι «αντιφρονούντες», αστέρες του Χόλιγουντ και πίσω απ’ όλους βέβαια η κυρία του Βερολίνου ένωσαν δυνάμεις και συνωμότησαν για να τον καταστρέψουν.

Ο Τράμπ επιτίθεται στη FED! Επιχειρεί νέα «κίνηση Κένεντυ»

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, έκανε την "λεγόμενη κίνηση Κένεντι" εναντίον της τράπεζας FED(!) τονίζοντας πως ξεκίνησε η πολιτικοποίηση της ενώ καταφέρθηκε εναντίον των Δημοκρατικών λέγοντας πως οι Μ.Ομπάμα, Χ.Κλίντον και Μπρέναν θα τιμωρηθούν και θα κάτσουν στο σκαμνί δικαστηρίου κατηγορούμενοι για "εσχάτη προδοσία" 

Φαίνεται ότι ο κύβος ερίφθη και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει πράξη αυτά που είχε σχεδιάσει εδώ και καιρό, ανοίγοντας το τεράστιο ζήτημα της FED. Λίγο πριν την πανηγυρική αθώωση του από την έκθεση Μιούλερ, ο Ν.Τραμπ προχωρά σε κινήσεις που δείχνουν πως στόχος πλέον είναι το "ξεδόντιασμα της FED".

Εντελώς αθόρυβα ο Ν.Τραμπ είναι πολύ κοντά στην ανατροπή του νυν προέδρου της FED και στον ολοκληρωτικό έλεγχο της, μια πράξη που θα αποδειχθεί καταλυτική για τον πλανήτη. Ήδη, από την προεκλογική του εκστρατεία ακόμη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, είχε μιλήσει ξεκάθαρα για κυβερνητικό έλεγχο της Federal Reserve, της Ομοσπονδιακής τράπεζας της χώρας, αμφισβητώντας το ρόλο της, όπως διαμορφώθηκε σήμερα.

Η FED ελέγχει την αμερικανική οικονομία, το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ αλλά και παγκοσμίως. Όμως τον έλεγχο της FED τον ασκούν ιδιωτικά(!) κεφάλαια και όχι το αμερικανικό κράτος. Και εδώ ξεκινά το πρώτο "κτύπημα" από τον Ν.Τραμπ διότι:

Από το δωδεκαμελές διοικητικό συμβούλιο, τα επτά μέλη πρέπει να τοποθετούνται από την εκάστοτε αμερικανική κυβέρνηση. Δηλαδή, να διορίζονται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Ομως, από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, μόνον τρία μέλη προέρχονται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και σήμερα υπήρχαν μόνον δύο! Ετσι οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχασαν επίτηδες τον έλεγχο της FED!

Αυτό εδώ και κάποια 24ωρα αλλάζει.

Οι Ράνταλ Κουάρλς, Ρίτσαρντ Κλαρίντα και Μισέλ Μπάουμαν ήταν τα 3 μέλη του Ν.Τραμπ που είναι τοποθετημένα στο διοικητικό συμβούλιο της FED, ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ τρέχει να καλύψει ακόμη δύο θέσεις. Τα δύο ονόματα είναι ο Στίβεν Μουρ και ο Χέρμαν Κέιν. Το μόνο του εμπόδιο είναι ότι οι υποψηφιότητες θα πρέπει να λάβουν την έγκριση της Γερουσίας (που πάντως ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους).

Και οι δύο είναι σφοδροί πολέμιοι της πολιτικής της ομοσπονδιακής τράπεζας και πλέον μπαίνουν στο διοικητικό συμβούλιο.

Ο Χέρμαν Κέιν είναι πρώην υποψήφιος πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών και ο Στίβεν Μουρ είναι ο πρώην σύμβουλος της εκστρατείας του Ν.Τραμπ. Οι υποψηφιότητες αυτές είναι η πλέον ισχυρή μαρτυρία της δυσφορίας του για την πολιτική του Τζερόμ Πάουελ, αλλά και της προσπάθειάς του να την ανατρέψει.

Απομένουν ακόμη 2 θέσεις οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα.

Οι κινήσεις αυτές του Ν.Τραμπ ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων από ολόκληρο το φάσμα των Δημοκρατικών, ΔΝΤ και όλων των θεσμών που ελέγχει η FED. To ΔΝΤ μίλησε για "επικίνδυνες συνέπειες" στην αμερικανική οικονομία λόγω των κινήσεων Ν.Τραμπ!

"Η υπονόμευση της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας είναι επικίνδυνη" είπε ο Tobias Adrian.

"Η κεντρική τράπεζα της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου έχει δημιουργηθεί ως ανεξάρτητος θεσμός. Οι πρόεδροι και τα μέλη έχουν διοριστεί εδώ και πολλά χρόνια. Δεν υπακούν σε πολιτικούς" τόνισε ο Adrian.

Ο Ν.Τραμπ έχει τονίσει ότι δεν επιτρέπεται στην FED να αυξάνει τα επιτόκια, να δημιουργεί τεράστια χρέη και να επιβραδύνει την ανάπτυξη της οικονομίας για μεγάλο διάστημα.

Ο πρώην επικεφαλής του Ινστιτούτου Cato Αμερικανός οικονομολόγος και μετέπειτα υπουργός οικονομικών Τζον Άλλισον είχε πει:

«Το σύστημα της Federal Reserve έχει σχεδιαστεί για να παγιδεύει τους ανθρώπους. Η πρόθεση των τραπεζιτών ήταν να παγιδεύσουν την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε ένα ατελείωτο φαύλο κύκλο χρέους από το οποίο ποτέ δεν θα μπορούσε να ξεφύγει, και οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν καταλαβαίνουν ακόμη από πού προέρχονται τα χρήματα αυτά».

Ειδικότερα, μετά την ψήφιση του νόμου Ντοντ – Φρανκ τον Ιούλιο του 2010, δόθηκε στην FED τεράστια εξουσία για τη ρύθμιση του τραπεζικού κλάδου. Άρχισε με ταχύτητα να θέτει μια σειρά νέων κανόνων. Δημιούργησε ένα σύστημα “τιμωρίας” των τραπεζών που δεν υπάκουαν στους νέους κανόνες. Αυτοί οι κανόνες περιλαμβάνουν για παράδειγμα έναν όρο πολύ σοβαρό, ο οποίος καθόριζε τα όρια ως προς το πόσο μια τράπεζα θα μπορούσε να είναι μεγάλη, δηλαδή περιουσιακά στοιχεία, εύρος κύκλου εργασιών κλπ.

Το σύνολο αυτών των κανόνων, είχε ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση των επενδύσεων των τραπεζών στην οικονομία (ο γνωστός κανόνας Volker) και τις αρνητικές επιπτώσεις στα δάνεια των τραπεζών στις αγορές κατοικιών.

Συνέπεια αυτού, περιορισμός της κυκλοφορίας του χρήματος, υπερσυγκέντρωση χρημάτων στην Ομοσπονδιακή τράπεζα, ύφεση. Αυτή η κατάσταση είναι αντίθετη με την πολιτική Τραμπ και επιθυμεί να την αλλάξει.

Αγριος τσακωμός Τραμπ με πρόεδρο FED

Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είπε στον πρόεδρο της αμερικανικής ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας Τζερόμ Πάουελ «υποθέτω μου φορτώθηκες» κατά τη διάρκεια πρόσφατης τηλεφωνικής τους συνδιάλεξης, έγραψε η εφημερίδα The Wall Street Journal.

Η κυβέρνηση του Τραμπ και ο ίδιος ο πρόεδρος έχουν επανειλημμένα και δημόσια επικρίνει με οξύτητα την κεντρική τράπεζα διότι αύξησε τα κατευθυντήρια επιτόκιά της πέρυσι. Ο Τραμπ κατηγόρησε την Παρασκευή τη Federal Reserve ότι πλήττει την αμερικανική οικονομία και το χρηματιστήριο.

Ο αμερικανός πρόεδρος έθιξε τη συνομιλία του με τον Πάουελ σε μια από τις πολλές συναντήσεις με συμβούλους του για τη χάραξη πολιτικής την περασμένη εβδομάδα, κατά την οποία ο πρόεδρος της Fed έγινε στόχος των επικρίσεων του Ρεπουμπλικάνου, ανέφερε η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, επικαλούμενη πηγή παρούσα στη συνάντηση, την οποία δεν κατονόμασε.

Επόμενο βήμα οι πρωτεργάτες της σκευωρίας - ​ Η θριαμβευτική ανάρτηση Ν.Τραμπ

Με μία θριαμβευτική ανάρτηση στο Twiter ο πρόεδρος των ΗΠΑ σχολίασε το αθωωτικό πόρισμα του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ, σύμφωνα με το οποίο δεν διαπιστώθηκε πως ο Ντόναλντ Τραμπ ή στελέχη του επιτελείου του συνεργάστηκαν με τη Ρωσία στις προεδρικές εκλογές του 2016.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Ουίλιαμ Μπαρ, δήλωσε ότι από την έρευνα «δεν διαπιστώθηκε ότι στελέχη του προεκλογικού επιτελείου του Τραμπ συνωμότησαν ή συντονίστηκαν με τη ρωσική κυβέρνηση στις ενέργειες ανάμειξής της στις εκλογές».

«Καμία Συνωμοσία, Καμία Παρακώλυση. Για τους εχθρούς μας και την πιο ριζοσπαστική αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών: Το παιχνίδι τελείωσε (game over)» τουίταρε ο αμερικανός πρόεδρος, με μία φωτογραφία εμπνευσμένη από το Game of Thrones.

Μάλιστα, σε προηγούμενη ανάρτησή του , ο Τραμπ έκανε λόγο για τη «μεγαλύτερη πολιτική απάτη όλων των εποχών» με «εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους βρώμικους αστυνομικούς και τους Δημοκρατικούς».

Σύμφωνα με τον Μπαρ, ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος «δεν ενήργησε» προκειμένου να εμποδίσει την έρευνα για τη Ρωσία.

«Ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κι εγώ καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα στοιχεία που συνέλεξε ο ειδικός εισαγγελέας δεν είναι επαρκή ώστε να καθοριστεί ότι ο πρόεδρος διέπραξε το αδίκημα της παρακώλυσης της δικαιοσύνης».

Οπως αναφέρει ο Ιndependent, o Ντόναλντ Τραμπ απείλησε να "γυρίσει τα τραπέζια" σε όσους συμμετείχαν στην έρευνα του Mιούλερ, κατηγορώντας τους για προδοσία και υποσχόμενος να τους φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης.

Ο Ν.Τραμπ άρχισε να "πυροβολεί" με μια σειρά tweets

"Οι δηλώσεις γίνονται για μένα από ορισμένους ανθρώπους στην τρελή έκθεση Mueller, η οποία γράφτηκε από τους 18 εξαγριωμένους μισητούς Δημοκρατικούς αντιπάλους μου, οι οποίες είναι κατασκευασμένες και εντελώς αναληθείς", δήλωσε.

"Δεν ήταν απαραίτητο να απαντήσω σε δηλώσεις που έγιναν για εμένα στην" "Έκθεση", μερικές από τις οποίες είναι εντελώς μ@λ@κίες και δόθηκαν μόνο για να φανεί το άλλο πρόσωπο καλό (ή να φανώ εγώ ο κακός). Αυτή ήταν μια παράνομη "xoax" κίνηση που δεν έπρεπε να είχε συμβεί ποτέ.

"Η έρευνα ήταν "ένα μεγάλο, τεράστιο χάσιμο χρόνου, ενέργειας και χρημάτων - $ 30.000.000 για να είμαι ακριβής". 

Στη συνέχεια έγραψε:

"Τώρα είναι τελικά η ώρα "να περάσουμε στην επίθεση" και να φέρουμε στη δικαιοσύνη σε μερικούς πολύ άρρωστους και επικίνδυνους ανθρώπους που έχουν διαπράξει πολύ σοβαρά εγκλήματα, ίσως ακόμη και κατασκοπεία ή προδοσία. Αυτό δεν πρέπει ποτέ να συμβεί ξανά!" τόνισε ο Ν.Τραμπ!

Pronews.gr

Η χθεσινή ημέρα ήταν σίγουρα δύσκολη για όσους αξιωματούχους και γραφειοκράτες ασχολούνται με την αμερικανική εξωτερική πολιτική, και ειδικά όσους εργάζονται στον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο στα “desks” για την Τουρκία και τη Ρωσία.

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Ήταν υποχρεωμένοι να παρακολουθούν όλες τις ειδήσεις από τη Μόσχα, όπου οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Τουρκίας, συζητούσαν για τη νέα στρατηγική τους σχέση, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δύσης.

Ο καθένας καταλαβαίνει από τις δηλώσεις του κ. Ταγίπ Ερντογάν ότι η υπόθεση του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400 έχει κλείσει οριστικά και δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να ακυρωθεί η συμφωνία για την αγορά και βεβαίως την εγκατάσταση τους στο τουρκικό έδαφος.

Με τα δεδομένα, όπως τα γνωρίζουμε από δημόσιες δηλώσεις, και όπως τα μεταδίδουν τα τουρκικά και τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, η Μόσχα και η Άγκυρα προχωρούν σε στρατιωτικές συμφωνίες μαμούθ και έχουν ήδη σκεφθεί πως θα αντικαταστήσουν και τα αμερικανικά μαχητικά F-35, τα οποία μετά την εξέλιξη με τους S-400, δεν θα πετάξουν ποτέ για την Τουρκία.

“Τώρα να σηκώνονται και να μας συμβουλεύουν ‘εγκατάλειψε τους’ σημαίνει ότι δεν μας γνωρίζουν”, δήλωσε ο πρόεδρος της Τουρκίας και πρόσθεσε: «Με την υπογραφή του συμβολαίου τελείωσε η υπόθεση αυτή και συνεχίζουν τον δρόμο τους. Αυτό είναι κυριαρχικό μας δικαίωμα. Κανείς να μην μας ζητά να το εγκαταλείψουμε».

Προσθεσε:

“Έχουμε ήδη συντάξει έναν χάρτη πορείας για την υλοποίηση της συμφωνίας για τους S-400, έχουμε κάνει τα αντίστοιχα βήματα. Εχουν τελειώσει όλα τώρα. Με το να είναι κάποιος εναντίον, μπορεί να μας καλέσει να εγκαταλείψουμε τη συμφωνία, να μην αναγνωρίσει τη γνωμη μας; Από τη στιγμή που καταλήξαμε σε μια συμφωνία και υπογράψαμε τη συμφωνία, φυσικά, θα συνεχίσουμε να προχωρούμε προς τα εμπρός, είναι το κυρίαρχο δικαίωμά μας. Κανείς δεν μπορεί να απαιτήσει να παραιτηθούμε” (από το δικαίωμά μας).

Οι επιλογές των Ηνωμένων Πολιτειών για το θέμα των S-400 είναι μηδαμινές πάντα στη βάση των λεγομένων του κ. Ερντογάν και των πληροφοριών που πηγάζουν από τη ρωσική πρωτεύουσα.

Μία κουβέντα που συζητήθηκε χθες πολύ από διπλωμάτες και αναλυτές είναι αν χάθηκε η Τουρκία για την Αμερική. Είναι μία απόφαση που πρέπει να λάβει ο Λευκός Οίκος στο πιο ανώτατο επίπεδο. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, από στρατηγικής άποψης έχει πολλές επιλογές. Έχει δίπλα του πάντα το Ισραήλ και την Αίγυπτο, που είναι περιφερειακές δυνάμεις στη Μεσόγειο. Το Ισραήλ έχει την ίδια στιγμή, στρατηγική σχέση με την Κύπρο, την Ελλάδα, και τους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας.

Η Αίγυπτος από την πλευρά της, διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με μία σειρά χωρών της Μέσης Ανατολής, περιλαμβανομένης και της Σαουδικής Αραβίας, και επίσης διατηρεί στρατηγική σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Όλες αυτές οι χώρες, είναι πιστοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών. Άρα, από στρατηγικής πάντα άποψης, η Ουάσιγκτον μπορεί εύκολα να γυρίσει την πλάτη στην Τουρκία. Θα το κάνει;

Οι υπερδυνάμεις δεν το βάζουν ποτέ κάτω και δεν σπάνε εύκολα τις συμμαχίες τους. Στην περίπτωση της Τουρκίας και του Ταγίπ Ερντογάν τα δεδομένα είναι άσχημα για την Αμερική, διότι συμβαίνει κάτι που αρνείται να αποδεχθούν οι γραφειοκράτες: Ο πρόεδρος της Τουρκίας και ο τουρκικός λαός, δεν νοιώθουν ότι έχουν τον παραμικρό δεσμό με τις ΗΠΑ. Στα μάτια τους η Αμερική δεν είναι σύμμαχος, είναι μία χώρα που απομυζά την Τουρκία.

Βεβαίως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι η Τουρκία που έχει φάει δισεκατομμύρια δολάρια από τους Αμερικανούς, και τους έχει εκμεταλλευθεί στο έπακρον, Για χάρη της Τουρκίας, οι ΗΠΑ πούλησαν επανειλημμένα την Ελλάδα και την Κύπρο, οι οποίες στάθηκαν πάντα στο πλευρό της Αμερικής. Η περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι χαρακτηριστική. Ακόμα και σήμερα οι Αμερικανοί υποστηρίζουν σχέδια τα οποία παραδίδουν το νησί στη σφαίρα επιρροής του τουρκικού Αττίλα.

Οι Αμερικανοί φαίνεται πως δεν βάζουν μυαλό, αν και στην περίπτωση της Μεσογείου είναι αναγκασμένοι να ακούσουν το Ισραήλ και τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Εάν επανεκλεγεί θα είναι ο κυρίαρχος του παιγνιδιού και το βασικό του ατού είναι ότι μπορεί να μιλά με τον Αμερικανό πλανητάρχη όποτε επιθυμεί. Είναι φανερό ότι τον επηρεάζει και η κόντρα για τη Συρία, μεταξύ του Νετανιάχου και του Ερντογάν ανέδειξε νικητή τον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Πρόκειται για ένα μεγάλο παίκτη. Είναι τυχαίο ότι πριν από τον κ. Ερντογάν βρέθηκε στη Μόσχα ο Μπ. Νετανιάχου για συνομιλίες με τον κ. Πούτιν. Είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας επέλεξε να τον στηρίξει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, που βάλλεται απ’ όλους στο Ισραήλ;

Ο κ. Πούτιν έκανε βεβαίως και αυτός μία στρατηγική κίνηση αποσπώντας τον Ερντογάν από τους Αμερικανούς. Θα φανεί σύντομα ποιος θα πουλήσει ποιον και ποια υπερδύναμη θα επικρατήσει. Για να κερδίσουν ξανά την Τουρκία οι Αμερικανοί θα πρέπει να αποχωρήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο κ. Ερντογάν. Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει εύκολα, αν και βγήκε τραυματισμένος από τις δημοτικές εκλογές. Όμως, η αντιπολίτευση δεν μπορεί να τον απειλήσει. Ο στρατός, η αστυνομία και οι παρακρατικές οργανώσεις, που τον έσωσαν στο πραξικόπημα, ασκούν έλεγχο σε όλη την Τουρκία. Είναι φρικτό αυτό που συμβαίνει, αλλά ευθύνη έχουν και οι Αμερικανοί, που του επέτρεψαν να γίνει δράκος.

Οι Αμερικανοί, βεβαίως, έχουν «όπλα» να τον αντιμετωπίσουν. Ένα στοχευμένο χτύπημα στην τουρκική οικονομία θα τον λυγίσει, όσα ρούβλια και να του προσφέρει ο κ. Πούτιν. Οι αναλυτές στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα χρησιμοποιήσει αυτό το υπερόπλο, παράλληλα με τις κυρώσεις που θα είναι σκληρές. Όμως, άλλο πράγμα ήταν η υπόθεση του πάστορα Άντριου Μπράνσον και άλλο αυτή των S-400. Φαίνεται ότι ο ξεροκέφαλος Ερντογάν θα το τραβήξει μέχρι το τέλος, όποιες και αν είναι οι επιπτώσεις. Ξαχνά οτι το χτύπημα στην οικονομία επηρεάζει και όλους τους Τούρκους πολίτες, οι οποίοι δεν θα είναι πάντα αρνιά... Εκεί πρέπει να ποντάρει η Αμερική αν θέλει να κερδίσει ξανά την Τουρκία. Και στις νέες συμμαχίες στη Μεσόγειο...

Μιχάλης Ιγνατίου

Λίγες μόλις μέρες μετά την 25η Μαρτίου, είναι ομολογουμένως μία καλή αφορμή για να ξαναθυμηθούμε κάποια πράγματα σχετικά με την επίσημη «γραμμή» που περνά εδώ και αρκετά χρόνια μέσα στα Πανεπιστήμια, στα ΜΜΕ (και σταδιακά βεβαίως και στα σχολεία) σχετικά με τη μεγάλη μας Επανάσταση του 1821. 

Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας

Τη «γραμμή» την οποία διαμορφώνει η ανθελληνική κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία του σύγχρονου ελλαδικού κράτους, σε συνεργασία με τη λεγόμενη αποδομητική σχολή, δηλαδή μια ομάδα δήθεν ιστορικών, που σχετίζονται ενεργά με διάφορα νεοταξίτικα όργανα και που χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν τις ιστορικές πηγές, προσπαθούν να απονευρώσουν και να ακυρώσουν το ιστορικό μας παρελθόν. 

Για μας τους...«άλλους» ιστορικούς, που δεν μάθαμε να συμπεριφερόμαστε στις πηγές με τη γνωστή προκρούστεια μέθοδο, ώστε να «επιβεβαιώνουν» πάση θυσία τις ιδεοληψίες μας, ετούτη η ιστορία είναι γνωστή στην Ελλάδα εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια, αν και βέβαια ο πολύς κόσμος ήταν μάλλον ανυποψίαστος ως τη στιγμή που εμφανίστηκε το εκκωφαντικό εκείνο ανοσιούργημα της Μαρίας Ρεπούση. Για τους κάπως πιο υποψιασμένους βέβαια το πρώτο εμβληματικό ίσως έργο αυτού του αποδομητικού κλίματος υπήρξε το διαβόητο «Τι είν’ η πατρίδα μας» (1997), όπου οι κυρίες Δραγώνα, Φραγκουδάκη, Αβδελά και άλλα ερίτιμα μέλη αυτής της ελληνοφοβικής συνάξεως, εξέμεσαν διάφορα απίστευτα για την ελληνική εθνογένεση.

Χοντρικά και σχηματικά, σύμφωνα με τους εθνοαποδομητές, η εθνογένεση αυτή χρονολογείται μέσα στον 19ο αιώνα – και μάλιστα αρκετά μετά από την Επανάσταση του ’21. Αυτήν δεν την έκαναν συνεπώς εξ αίματος Έλληνες (τέτοιοι άλλωστε δεν υπήρχαν πια), αλλά ένα συνονθύλευμα από απογόνους Σλάβων, Βλάχων και κυρίως Αλβανών, που απλώς χάρη στη Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό επιζητούσαν ελευθερία, λαμβάνοντας έμπνευση και από ένα τεχνητό ρομαντικό αρχαιοελληνικό παρελθόν. Το λεγόμενο νεοελληνικό έθνος προέκυψε αργότερα, στην προσπάθεια να επιτευχθεί η εσωτερική ομοιογένεια του ελληνικού βασιλείου. Και επρόκειτο ουσιαστικά για μία εθνογένεση τεχνητή.

Και μετά το πόνημα της Ρεπούση (ευκλεούς εξάλλου τέκνου της ίδιας ομάδας), φτάσαμε βεβαίως και σε μία ακόμη μετωπική επίθεση μέσα από εκείνο το απερίγραπτο τηλεοπτικό... έπος του Σκάι «1821-Η γέννηση ενός έθνους» (το β ́ μέρος του τίτλου παραπέμπει ακριβώς στην προαναφερθείσα «εθνογένεση»). Όσα είχαν ακουστεί στο εν λόγω πολύωρο αντι-ιστορικό παραλήρημα, ήταν απολύτως χαρακτηριστικά αφηγήματα των αποδομητών: συνεχείς αναφορές στην ανεξιθρησκεία και τις ευρύτερες φιλελεύθερες συνθήκες ή για την οικονομική ανάκαμψη και άνθηση των πρώτων αιώνων της Τουρκοκρατίας, ενώ ούτε λέξη φυσικά για τους μαζικούς εξισλαμισμούς, τις σφαγές, τα βασανιστήρια, την απόλυτα ντροπιαστική νομικά θέση του «ραγιά» και γενικά για την πιο βάρβαρη σκλαβιά που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Συνεχείς προσπάθειες συμψηφισμού μεταξύ των δήθεν αγριοτήτων που διεπράχθησαν «και από τις δύο πλευρές» (η γνωστή καραμέλα της εξίσωσης θυτών και θυμάτων), αλλά και με συνεχή προσβλητικά σχόλια για τους αγωνιστές και τη δράση τους. Και φυσικά συνεχείς και οι υπαινιγμοί για τη μη ελληνική προέλευση των επαναστατών. Με έμφαση εννοείται στην πλήρη ταύτιση των αλβανόφωνων με τους Αλβανούς (δεν συζητάμε δηλαδή καν το να πέρασε έστω και ως απλή... υπόνοια το ενδεχόμενο να επρόκειτο για πληθυσμούς με ελληνική προέλευση και ελληνική εθνική συνείδηση που απλώς έχασαν την επαφή με τη γλώσσα τους μες στο σκοτάδι της δουλείας – κάτι σαν τους τουρκόφωνους Έλληνες της Καππαδοκίας ή τους σλαβόφωνους Έλληνες της Μακεδονίας – και ειδικά σε μια περιοχή, που, όπως δείχνει και η δράση του πατρο-Κοσμά, τόσο υπέφερε η ελληνική γλώσσα και παιδεία).

Το πόσο όμως επιστημονική είναι αυτή η παρεούλα των δήθεν ιστορικών, το βλέπουμε συνεχώς στην πράξη. Και το βλέπουμε και όποτε ξαναρχίζει η συζήτηση γύρω από ένα ζήτημα (εκείνο του λεγόμενου Κρυφού Σχολειού), που αποτελεί μόνιμο καρφί στα μάτια των εθνοαλλεργικών και του οποίου την ύπαρξη αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας. Το επιχείρημά τους είναι ότι η οθωμανική κυβέρνηση δεν απαγόρευε την ελληνική παιδεία, επειδή δεν την ενδιέφερε τίποτε άλλο πλην της συλλογής των φόρων. Και όχι φυσικά ότι αυτό το επιχείρημα είναι παντελώς εσφαλμένο, αλλά αποτελεί απλώς τη μισή αλήθεια – κι όπως ξέρουμε καλά, η μισή αλήθεια είναι απλώς ο καλύτερος τρόπος για να πεις ψέματα. 

Το αντεπιχείρημα των (κανονικών) ιστορικών είναι πως μέσα σε μια περίοδο 5 αιώνων, υπήρξαν όντως και εποχές που η παιδεία ήταν γενικά ελεύθερη, από την άλλη όμως υπήρξαν κατά τόπους και κατά επιμέρους εποχές φαινόμενα σκλήρυνσης της στάσης των κατακτητών απέναντι στους ραγιάδες – και μάλιστα όχι κατ’ ανάγκη και ούτε πάντοτε με ευθύνη της κεντρικής εξουσίας (βλ. π.χ. την περίπτωση των φανατικών γαιοκτημόνων Ντερεμπέηδων του Πόντου, που ήταν υπεύθυνοι για τους βίαιους μαζικούς εξισλαμισμούς του 17ου και 18ου αιώνα). Τότε ήταν λοιπόν που υπήρξαν και τα αντίστοιχα φαινόμενα αυτού που σχηματικά αποκαλούμε Κρυφό Σχολειό, της απόπειρας δηλαδή μέσα σε καιρούς κρίσης και διωγμών (που δεν ήταν και λίγοι) να διασωθεί η ελληνική λαλιά – με την ευθύνη βεβαίως όσων μπορούσαν να το κάνουν, ήτοι όσων γνώριζαν λίγα γράμματα και που ως επί το πλείστον ήταν παπάδες και καλόγεροι. Αυτό έλεγαν απλώς οι ιστορικοί της...παλιάς σχολής – και όχι φυσικά ότι επρόκειτο για μόνιμη και γενικευμένη κατάσταση, πόσω δε μάλλον και...θεσμοθετημένη από τη διοικούσα Εκκλησία της Τουρκοκρατίας. Και αυτό είναι και η αλήθεια, την οποία βεβαίως οι αποδομητές έχουν επιλέξει να την αγνοούν. Αλλά ακόμη και στις περιπτώσεις όπου το Σχολείο δεν ήταν Κρυφό, αλλά τυπικά φανερό και ελεύθερο, πάλι παπάδες και καλόγεροι (ως οι μόνοι συνήθως εγγράμματοι) ήταν οι φορείς της στοιχειώδους έστω παιδείας που γνώριζαν τα σκλαβωμένα Ελληνόπουλα. Και αυτό φυσικά είναι κάτι που απολύτως εσκεμμένα παραγνωρίζεται από τους αποδομητές.

Ο δρόμος του ψεύδους όμως δεν είναι πάντα εύκολος και οι θιασώτες του κάποιες φορές δυσκολεύονται να τον ακολουθήσουν. Θυμάμαι π.χ. ενδεικτικά προ καιρού τον περιβόητο Θάνο Βερέμη σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή να καλείται επίμονα να απαντήσει ευθέως αν υπήρχε τελικά ή όχι Κρυφό Σχολειό. Και τότε (ω του θαύματος) τι αποκρίθηκε; Ότι πράγματι υπήρξε «στην εποχή του Κοσμά Αιτωλού, αλλά και σε διάφορες άλλες περιόδους, όπου πραγματοποιήθηκαν μεγάλοι και συστηματικοί εξισλαμισμοί» (!!!) Αυτό δηλαδή ακριβώς που λέμε και όσοι εγκαλούμαστε από την παρέα του Βερέμη ως...εθνικιστές! Άρα λοιπόν δεν είναι απλός «εθνικός μύθος», ως κατώμνυε έως τότε (και ακόμη κατομνύει, όπου και όποτε μπορεί) η ψευδοεπιστημονική παρέα του. Και επιπλέον όμως δεν ήταν μύθος ούτε κι οι μαζικοί εξισλαμισμοί, αφού (ευτυχώς) το μάθαμε πλέον κι αυτό δια στόματος Βερέμη, οπότε μάλλον μας τελείωσαν κάπου εκεί και τα υπόλοιπα άκρως ειδυλιακά που ο ίδιος κι οι ομόφρονές του ισχυρίζονται για το κλίμα ανεξιθρησκείας, συνύπαρξης και ανάπτυξης που υπήρχε στην Τουρκοκρατία!

Αν τώρα κάποιος αναρωτιέται τι είχε συμβεί ή τι είχε αλλάξει προσωρινά μέσα στον (ούτως ή άλλως ευφάνταστο) εγκέφαλο του συγκεκριμένου κυρίου, η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή: απολύτως τίποτε. Ούτε κάποια νέα ιστορική πηγή ανακαλύφθηκε, ούτε ο προρρηθείς έτυχε σε κάποιο κανονικό ιστορικό συνέδριο, όπου επείσθη για το εσφαλμένο των παλαιότερων απόψεών του, αλλά ούτε και εφωτίσθη (εξ όσων τουλάχιστον γνωρίζω) άνωθεν. Είναι απλούστατα χιλιοπαρατηρημένο ότι τα μέλη αυτής της αποδομητικής «σχολής» είναι λαλίστατα, όταν μιλούν από καθέδρας και χωρίς αντίλογο ή όταν γράφουν στις φιλονεοταξίτικες φυλλάδες που τους φιλοξενούν, δεν μπορούν όμως να αντέξουν σε καμμία απολύτως επιστημονική αντιπαράθεση με (κανονικούς) ιστορικούς, για τον πολύ απλό επίσης λόγο ότι οι τελευταίοι βασίζονται στις πηγές. Οι ίδιοι αντίθετα βασίζονται μόνο σε επιλεγμένες και σκόπιμα παραχαραγμένες πηγές και φυσικά το ξέρουν (άλλωστε οι ίδιοι είναι που τις... παραχάραξαν), όπως ασφαλώς ξέρουν και το ότι όσα ανεκδιήγητα διατείνονται είναι παντελώς ατεκμηρίωτα. Από επιστημονικής άποψης, είναι πασίδηλοι ψεύτες και πλαστογράφοι – και επίσης το ξέρουν. Πώς να μπορέσουν λοιπόν να υπερασπιστούν τά συνειδητά ψεύδη τους, όταν τυχαίνει να βρεθούν μαζί με πραγματικούς επιστήμονες που φυσικά όχι μόνο δεν συμμερίζονται τις κωμικές απόψεις τους, αλλά και μπορούν τεκμηριωμένα να τις αντικρούσουν;

Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που συμβαίνει τέτοια οπισθοχώρηση (όπως η προρρηθείσα τηλεοπτική εκπομπή), ούτε το μόνο ζήτημα στο οποίο υπαναχωρούν (άτακτα ή συντεταγμένα). Λόγω ελλείψεως άλλου χώρου, θα δούμε σε επόμενο κείμενο και άλλα χαρακτηριστικά επεισόδια από τον βίο και την πολιτεία των μελών αυτής της ψευτο-ιστορικής ελληνοφοβικής μάζωξης, που αποδεικνύουν πόσο κωμικά ευάλωτοι είναι, όποτε απέναντί τους συναντούν κανονικούς ιστορικούς (που είναι πάντως δυστυχώς όλο και λιγότεροι πια), αλλά και υπό έτερες...συνθήκες πίεσης. Καιρός να πέσουν επιτέλους οι μάσκες με αυτή τη θλιβερή ομάδα που σφετερίζεται την ιδιότητα του «ιστορικού» και προσβάλλει βάναυσα εδώ και τόσα χρόνια κάθε έννοια πραγματικής επιστημονικής σκέψης...

Katanixi

Kostasxan

Λίγοι γνωρίζουν σήμερα πως ο όρος ''Παγκοσμιοποίηση'' δεν είναι καινούριος, αφού πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τον Θήοντορ Λέβιτ, έναν Γερμανοεβραίο μετανάστη στις ΗΠΑ, που έγινε αργότερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ευρύτερα γνωστός ως ''ο γκουρού του μάρκετινγκ''.

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου

Το μήνυμά του ήταν απλό: ''Εφόσον η νέα τεχνολογία μπορεί να επεκτείνει την επιρροή των ΜΜΕ και να ελαττώσει το κόστος της επικοινωνίας, τότε ο κόσμος μικραίνει''. Αυτό, φυσικά, οδήγησε στη σταδιακή εξαέρωση των παρωχημένων πολυεθνικών εταιρειών, κάτω απ' το βάρος των παγκοσμίων ομίλων που δημιουργήθηκαν (CocaCola, McDonald's, Walt Disney).

Αποτέλεσμα της επικράτησης των ομίλων ήταν η προσφορά των ίδιων προϊόντων, με τον ίδιο τρόπο, σ' όλο τον κόσμο!.., αφού - κατά τον Λέβιτ - οι ανάγκες και οι επιθυμίες των ανθρώπων είχαν εξομοιωθεί αμετάκλητα. Η μετατροπή της Υφηλίου σε μια ανθρώπινη κοινότητα ήταν, πλέον, γεγονός!..

Επειδή όμως κάθε δράση προκαλεί και αντίδραση, η παραπάνω επενδυτική τάση άρχισε να αναστρέφεται και ο κόσμος ν' αναζητά περισσότερη κυριαρχία στον δικό του τόπο, γιατί ένιωθε πως έτσι προστάτευε παράλληλα και την πολιτιστική του ταυτότητα η οποία είχε αποχρωματιστεί απ' τον οικουμενικό χαρακτήρα της Παγκοσμιοποίησης, που μετέτρεπε σε καταναλωτικές μάζες τους ανθρώπους και τους λαούς εξαναγκάζοντάς τους να τυποποιηθούν και να χάσουν την ιδιαιτερότητά τους.
Παρόμοια πίεση δέχονταν και οι εθνικές παραδόσεις, που απειλούνταν με εξουθένωση την ίδια στιγμή που παρατηρείτο μια γενικευμένη συρρίκνωση της πανανθρώπινης συνείδησης, εξαιτίας του διεθνιστικού αποχρωματισμού της ιδιαιτερότητας των λαών. Αυτός ο αποχρωματισμός γέννησε το όραμα της μετακουλτούρας, που επιζητούσε εναγωνίως να φύγει απ' την τυραννία της ισοπέδωσης την οποία επέφερε η Παγκοσμιοποίηση.

Η τάση φυγής των ανθρώπων που αρνούνταν να υπακούσουν στα ίδια διεθνή στερεότυπα, να αντιδρούν και να συμπεριφέρονται πανομοιότυπα, έφτασε προοδευτικά σε εκρηκτικά επίπεδα, τα οποία παραπέμπουν στον εφιαλτικό κόσμο του Όργουελ (''Η Φάρμα των Ζώων''), ο οποίος οδηγεί τελικά στον παραλογισμό και σ' έναν ανεξέλεγκτο υποκειμενισμό.

Ωθούμενοι με τον τρόπο αυτό απ' το αρνητικό πνεύμα της Παγκοσμιοποίησης και του Διεθνισμού / Οικουμενισμού, οι άνθρωποι και οι λαοί άρχισαν να εκδηλώνουν έναν άκρατο εθνικισμό, που είχε ξεσπάσματα μισαλλοδοξίας πάνω στον παροξυσμό της κρίσης ταυτότητας. Κατά τον συγγραφέα Κώστα Μιχαηλίδη, ''αυτός ο μισαλλόδοξος εθνικισμός είναι η αρρωστημένη πλευρά μιας καταπιεσμένης ταυτότητας, με ρίζες πνευματικές και οικονομικές, που αντεκδικείται''.

Χωρίς το επίθετο «μισαλλόδοξος» ωστόσο να τον προσδιορίζει, ο εθνικισμός είναι κι αυτός ένα είδος πατριωτισμού, που ξεχωρίζει όμως από τον δεύτερο σε κάποια πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά του τα οποία έχουν να κάνουν με τις σοβινιστικές αντιλήψεις του εθνικισμού.

Αυτές ενισχύουν τον συλλογικό ναρκισσισμό ενός έθνους και του δίνουν μια αίσθηση υπεροχής έναντι των άλλων. Κοντά στον ναρκισσισμό έρχονται να προστεθούν και άλλα χαρακτηριστικά των εκτός φυσιολογικών ορίων εθνικισμού, όπως η ύπαρξη στερεοτύπων και προκαταλήψεων, οι πάσης φύσεως ρατσισμοί και διακρίσεις, οι επεκτατικές διαθέσεις που προσκρούουν σε ζωτικά συμφέροντα άλλων, η εκμετάλλευση της διάστασης μεταξύ αδικούντων και αδικουμένων, ο αντισημιτισμός και η αντιμεταναστευτική πολιτική με όρους ναζιστικής βίας.

Με ποια όμως δικαιολογία τα κάνουν αυτά οι εκφραστές του ακραίου εθνικισμού; Τα κάνουν με το επιχείρημα της απώλειας εθνικής ταυτότητας, του φόβου αλλοίωσης της πολιτιστικής ταυτότητας των χωρών τους από τις συνήθειες, τις θρησκευτικές δοξασίες και τις παραδόσεις που κουβαλούν μαζί τους οι μετανάστες.

Εν πρώτοις ακούγεται λογικό αυτό, θα έλεγε κάποιος. Σε μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, θα διαπίστωνε ότι δημιουργεί ισχυρές συγκινησιακές αντιθέσεις κι ένα αίσθημα φόβου στην κοινωνία, βεβαρημένο από το γνωστό ''Πας μη Έλλην βάρβαρος''.
Αν μάλιστα στα χαρακτηριστικά αυτά προσθέσουμε την εγωιστική υπερβολή, τον ακραίο φανατισμό, τον απομονωτισμό, την καταπάτηση των ατομικών δικαιωμάτων και την εξαφάνιση βασικών αξιών της ζωής, θα καταλάβουμε πόσο μακράν κείται ο εθνικισμός από τον άδολο πατριωτισμό, την φιλοπατρία, την αγνή αγάπη για την πατρίδα!..Υπάρχουν ωστόσο πολλοί (προερχόμενοι απ' την Αριστερά) που ταυτίζουν ηθελημένα τους δυο όρους, εθνικισμός-εθνισμός (πατριωτισμός) για κομματικούς καθαρά λόγους. Και λέω ''ηθελημένα'' γιατί γνωρίζουν ότι εν τη γενέσει του ο όρος ''εθνικισμός'' ήταν ταυτισμένος παγκόσμια με τον ''πατριωτισμό'', άλλο αν διολίσθησε στην πορεία.

Γνωρίζουν, επίσης, ότι πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1789 από τον αντι-ιακωβίνο παπά Ωγκυστέν Μπαρουέλ στο έργο του ''Αναμνήσεις στη συμβολή της ιστορίας του Ιακωβινισμού''. Ως τη χρονιά αυτή (Γαλλική Επανάσταση 1789), εθνικισμός και πατριωτισμός ήταν ένα, με βάση δυο βασικές αρχές, την κοινή ιστορία μιας κοινωνικής ομάδας και τη βούληση των ανθρώπων αυτής να συνεχίσουν να ζουν μαζί''.

Γνωρίζουν, επίσης, ότι πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1789 από τον αντι-ιακωβίνο παπά Ωγκυστέν Μπαρουέλ στο έργο του ''Αναμνήσεις στη συμβολή της ιστορίας του Ιακωβινισμού''. Ως τη χρονιά αυτή (Γαλλική Επανάσταση 1789), εθνικισμός και πατριωτισμός ήταν ένα, με βάση δυο βασικές αρχές, την κοινή ιστορία μιας κοινωνικής ομάδας και τη βούληση των ανθρώπων αυτής να συνεχίσουν να ζουν μαζί''.

Αρκετά αργότερα ωστόσο, το 1882, ο εθνικισμός παρουσιάστηκε διαφοροποιημένος ως έννοια απ' τον πατριωτισμό. Αυτήν την εμφάνισή του σε δυο όψεις την εισηγήθηκε ουσιαστικά ο Γάλλος φιλέλληνας του 19ου αι. Ερνέστο Ρενάν (''Προσευχή κάτω από την Ακρόπολη) σε μια διάλεξή του με θέμα ''Τι είναι Έθνος''.

Από εκείνη τη μέρα κι ύστερα ο εθνικισμός απόκτησε πολιτικό περιεχόμενο και εμφανιζόταν, πλέον, με δύο όψεις. Η πρώτη, που διαμορφώθηκε σε υγιές ιστορικό σύνολο και δεν ήταν ούτε προβληματική ούτε επικίνδυνη, στηριζόταν στις αρχές που αποτελούσαν το τρίπτυχο της Γαλλικής Επανάστασης (ελευθερία-ισότητα-αδελφοσύνη) και υπερασπίζονταν τα δικαιώματα και την ελευθερία των πολιτών μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, στο πλαίσιο της λαϊκής κυριαρχίας.

Μέσα σ' αυτό το ιστορικό και ιδεολογικό πλαίσιο οικοδομήθηκε η Δημοκρατία, η Ελευθερία και η Κοινωνική Δικαιοσύνη, αρετές και αξίες προγονικές, που έμειναν αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο. Με βάση τις αξίες αυτές διαμορφώθηκε, ''ζυμώθηκε'' η εθνική συνείδηση στα Νεότερα Εθνικά κράτη.

Έννοιες όπως η αυτοδιάθεση των λαών, η αυτονομία, η ανεξαρτησία ήταν σε ημερήσια διάταξη και γαλούχησαν γενιές και γενιές γνησίων πατριωτών, που δεν είχαν καμιά σχέση με το απεχθές πρόσωπο του εθνικισμού της δεύτερης όψης.
Αυτή η τελευταία είναι η αποκρουστική που καλλιεργήθηκε στο γόνιμο έδαφος του φασισμού, του ρατσισμού, των γενοκτονιών και της καταπολέμησης του διαφορετικού ανά τον κόσμο. Είναι η όψη του αίματος, που γέννησε τον Χιτλερικό Ναζισμό και μετάγγισε σαν δηλητήριο την καταστροφική διάσταση του εθνικισμού, που έχει απάνθρωπες καταλήξεις.

Αυτήν την ακραία μορφή εθνικισμού αντιπροσωπεύει σήμερα η Χρυσή Αυγή. Κρύβοντας την ιδεολογική αφετηρία της (που εκφράζεται από μισαλλοδοξία κατά των μεταναστών και κτηνώδη ρατσισμό, που παραπέμπει στους μιμητές του Χίτλερ, το κόμμα αυτό καπηλεύεται την φιλοπατρία των Ελλήνων και προβάλλεται σαν κύριος εκπρόσωπος του πατριωτισμού στην Ελλάδα (αν και ο τελευταίος δεν έχει καμιά ιδεολογική συγγένεια μ' αυτήν, αφού δεν έχει επιθετικές βλέψεις, ανέχεται το διαφορετικό, δεν διαπνέεται από φυλετικό μίσος, αλλά από αγνή αγάπη για την πατρίδα).

Αυτό που κάνει λέγεται καπηλεία, το να οικειοποιείται δηλαδή εσκεμμένα τις ιδέες και τα σύμβολα του πατριωτισμού για ψηφοθηρικούς λόγους κρύβοντας από τον λαό την αλήθεια, τα πραγματικά κίνητρα και τις διαθέσεις της οι οποίες διαπνέονται από το αξίωμα: ''Όποιος άνθρωπος ή λαός είναι διαφορετικός, πρέπει να τιμωρείται, να εξοντώνεται!..''

Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να εξηγήσουμε στους παραπλανημένους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, που καταφεύγουν σ' αυτήν - ως επί το πλείστον - για λόγους εκδίκησης των κομμάτων που έχουν κυβερνήσει και κυβερνούν, πως η επιλογή τους είναι αντιδημοκρατική και με την ψήφο τους ενθαρρύνουν την φασιστική, μισαλλόδοξη, βίαιη και δακτυλοδεικτούμενη σ' όλη την Ευρώπη συμπεριφορά της, δημιουργώντας περαιτέρω προβλήματα στην Ελλάδα η οποία έχει υποστεί τα πάνδεινα απ' τον ιδεολογικό ''μέντορα'' της Χ.Α, τον Ναζισμό, στα χρόνια της Κατοχής...

Antinews.gr

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετέτρεψε τις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας σε δημοψήφισμα για την ηγεσία του. Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών λοιπόν, που δείχνουν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης να υποχωρεί σε εθνικό επίπεδο και να χάνει επτά από τις δώδεκα μεγάλες πόλεις (μη περιλαμβανομένης της Κωνσταντινούπολης), αποτελούν προσωπική του αποδοκιμασία.

Γράφει ο Simon Tisdall(*)

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετέτρεψε τις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας σε δημοψήφισμα για την ηγεσία του. Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών λοιπόν, που δείχνουν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης να υποχωρεί σε εθνικό επίπεδο και να χάνει επτά από τις δώδεκα μεγάλες πόλεις (μη περιλαμβανομένης της Κωνσταντινούπολης), αποτελούν προσωπική του αποδοκιμασία.

Το ερώτημα είναι τώρα πώς θα αντιδράσει ο Ερντογάν. Ο άνθρωπος που κυριαρχεί στην τουρκική πολιτική από το 2003 είναι ασυνήθιστος στις ήττες. Δεν ανέχεται την κριτική σε οποιαδήποτε μορφή. Παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του, όμως, η στροφή της χώρας εναντίον του ισοδυναμεί με μια πρωτοφανή ήττα.

Η ευθύνη είναι βασικά δική του. Εκείνος διηύθυνε προσωπικά την εκστρατεία του κόμματός του. Καταπατώντας κάθε έννοια αντικειμενικότητας, εκμεταλλεύτηκε το αξίωμά του και έλαβε μέρος σε καθημερινές συγκεντρώσεις επί δύο μήνες. Η νίκη του AKP, είπε, ήταν «θέμα εθνικής επιβίωσης» και οι αντίπαλοί του «σύμμαχοι των τρομοκρατών». Δεν δίστασε μάλιστα να δείξει στις συγκεντρώσεις βίντεο από την επίθεση στο τζαμί του Κράισττσερτς, υποστηρίζοντας ότι αποτελούσε μέρος μιας οργανωμένης επίθεσης της Δύσης εναντίον των Μουσουλμάνων εν γένει, και των Τούρκων ειδικότερα.

Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι το μεγαλύτερο πολιτικό σοκ για τη χώρα μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Η αντίδραση του Ερντογάν τότε ήταν να διατάξει μαζικές συλλήψεις και να επιρρίψει την ευθύνη στους ξένους. Ανάλογη μπορεί να είναι η αντίδρασή του και τώρα, αν και όχι στην ίδια κλίμακα. Το AKP θα αμφισβητήσει τη νίκη των αντιπάλων του στα δικαστήρια, ελπίζοντας να τους υπονομεύσει πριν αναλάβουν την εξουσία.

Ο Ερντογάν θα φροντίσει κυρίως να συντρίψει τους γιορτασμούς στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας, όπου το φιλοκουρδικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) αποκόμισε κέρδη. Ο τούρκος πρόεδρος υποστηρίζει ότι το HDP συνεργάζεται με το PKK και ήδη έχουν αναφερθεί συλλήψεις ακτιβιστών με την κατηγορία της τρομοκρατίας.

Η τύχη του πιο χαρισματικού ηγέτη του κόμματος, του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, είναι διδακτική. Στις εθνικές εκλογές του 2014 έκανε μια αξιοσημείωτη εμφάνιση, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να βρεθεί στη φυλακή με την κατηγορία της διάδοσης τρομοκρατικής προπαγάνδας. Ολες οι εκκλήσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την απελευθέρωσή του έχουν αγνοηθεί.

Εχοντας κερδίσει πέρυσι διευρυμένες εξουσίες σε ένα δημοψήφισμα που αμφισβητήθηκε έντονα, ο Ερντογάν θα εντείνει τώρα ακόμη περισσότερο τον έλεγχο. Και αυτό κάνει τις επιδόσεις του Ρεπουμπλικανικού Δημοκρατικού Κόμματος ακόμη πιο σημαντικές. Ο βετεράνος ηγέτης του κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου χλευάστηκε, δέχθηκε απειλές, αλλά τώρα πήρε την εκδίκησή του. Οι επιτυχίες του CHP θα τονώσουν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης και θα δώσουν νέες ελπίδες για το μέλλον μιας δημοκρατίας που πέρυσι πολλοί θεωρούσαν τελειωμένη.

Είναι αυτό η αρχή του τέλους για τον Ερντογάν; Είναι νωρίς για να το πει κανείς. Δεν θα υπάρξουν άλλες εκλογές πριν από το 2023. Η κύρια εκλογική του βάση παραμένει ισχυρή σε ένα 44%. Υπάρχει όμως ένας απροσδιόριστος παράγων: η κατάσταση της οικονομίας, που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο σε αυτές τις εκλογές.

Οι προσπάθειες του Ερντογάν να εμποδίσει τις αυξήσεις των επιτοκίων, να αυξήσει τις δαπάνες και να αγνοήσει την αύξηση του χρέους συνέβαλαν στο να βυθιστεί η Τουρκία σε ύφεση. Η εκτόξευση των τιμών και η ένδεια των βασικών αγαθών αποτελούν κακό οιωνό για οποιοδήποτε πολιτικό, ακόμη κι έναν σουλτάνο.

Ίσως η τιμή των κρεμμυδιών να αποτελέσει την καταδίκη του Ερντογάν.

(*) Ο Σάιμον Τίσνταλ είναι αρθρογράφος της Guardian

Είναι το μοναδικό κτίριο που θα μείνει όρθιο μετά από σεισμό 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ!

Τι είναι αυτό που κάνει τον τρούλο της Αγιάς Σοφιάς να αντιστέκεται στις ισχυρές σεισμικές δονήσεις της περιοχής; Πώς γίνεται να σείεται, αλλά να μην καταρρέει; Γιατί η έρευνα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον υποστηρίζει ότι ακόμα και αν γίνει ένας σεισμός της τάξεως των 7,5 ρίχτερ η Αγία Σοφία ίσως να είναι το μοναδικό κτίριο το οποίο θα μείνει όρθιο στην Κωνσταντινούπολη;

Η έρευνα την οποία διεξήγαγε το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον έφερε στο φως νέα στοιχεία για τις πρωτοποριακές μεθόδους που χρησιμοποίησαν οι αρχιτέκτονες Ανθέμιος και ο Ισίδωρος στην ανέγερση της Αγίας Σοφιάς.

Για δοθεί μια εμπεριστατωμένη απάντηση, επιστρατεύτηκε η σύγχρονη τεχνολογία καθώς η Κωνσταντινούπολη είναι μια πόλη η οποία διαρκώς κινείται. Βρίσκεται πλησίον του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας και το 1999 ο σεισμός των 7,4 ρίχτερ με επίκεντρο το Ισμίτ (100 χιλιόμετρα δυτικά της Πόλης) σκότωσε 18.000 ανθρώπους, ενώ περισσότερα από 15.000 κτίρια ισοπεδώθηκαν. Και αν ένας τέτοιος σεισμός χτυπήσει την Κωνσταντινούπολη;

Η Αγία Σοφία στάθηκε όρθια, αν και με επί μέρους βλάβες ασφαλώς, μετά το πέρασμα τουλάχιστον 12 μεγάλων σεισμών. Θα είναι το ίδιο «τυχερή» και στο μέλλον, αν η Κωνσταντινούπολη χτυπηθεί από τον επόμενο μεγάλο σεισμό;

Η Αγία Σοφία έχει ανεγερθεί σε μια γεωγραφική θέση φημισμένη για τη γεωφυσική, πολιτική και θρησκευτική της αστάθεια. Κατά τα τελευταία 40 χρόνια μάλιστα, η Κωνσταντινούπολη έχει αποκτήσει πληθυσμό 10 εκατομμυρίων ανθρώπων (από 2 εκατομμύρια), οι περισσότεροι εκ των οποίων ζουν σε μάλλον πρόχειρα κατασκευασμένες πολυκατοικίες, χωρίς ιδιαίτερη αντισεισμική πρόβλεψη. Αντίθετα, η Αγία Σοφία παραμένει ένα από τα σημαντικότερα κτίρια της πόλης, ύψους 55 μέτρων, κατασκευασμένο μόνον από τούβλα και κονίαμα. Είναι λογικό επομένως να αναζητούν οι ιστορικοί, εδώ και δεκαετίες, τους λόγους για τους οποίους αυτό το κτίριο άντεξε στις σεισμικές καταπονήσεις και αν τελικά οι αρχιτέκτονές του είχαν προβλέψει το μεγάλο θέμα των σεισμών.

Ηδη νέα στοιχεία έχουν προκύψει από την έρευνα την οποία διεξήγαγε το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον με μοντέλα προσομοίωσης σε υπολογιστές και με χημικές αναλύσεις. Επικεφαλής της ομάδας ήταν ένας τούρκος καθηγητής Σεισμομηχανικής, ο κ. Αχμέτ Τσακμάν, με συνεργάτη τον μηχανικό κ. Ρόμπερτ Μαρκ.

Τα αποτελέσματά τους ήταν εντυπωσιακά. Και λένε σαφώς ότι, αν η Κωνσταντινούπολη χτυπηθεί από σεισμό 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, η Αγία Σοφία μπορεί να σεισθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, όμως θα μείνει όρθια ανάμεσα σε ερείπια. Γιατί όπως φάνηκε στον υπολογιστή, η στατική επάρκεια του ναού προέρχεται από τον κτιριακό του πυρήνα και την αρχική κατασκευή του.

Στέμμα αψίδων

Σήμερα η Αγία Σοφία έχει καταλήξει ένα συνονθύλευμα από τρούλους, αντερείσματα, μιναρέδες και τείχους αντιστήριξης, που έχουν προστεθεί σε διάφορες εποχές εν ονόματι της θρησκείας ή για λόγους αποκατάστασης. Και παρ’ ότι όλα τα οικοδομήματα με τρούλους που χτίζονταν την εποχή εκείνη ήταν κατασκευές με θόλους επάνω σε κυλίνδρους, αντιθέτως η Αγία Σοφία είναι χτισμένη επάνω σε ένα στέμμα από αψίδες.

Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν πλέον ότι οι βυζαντινοί αρχιτέκτονες πρέπει να επικεντρώθηκαν με πολύ μεγάλη προσοχή στα απλά γεωμετρικά μεγέθη και στο κλασικό πρότυπο του υπάρχοντος Πανθέου στη Ρώμη, για το οποίο ο Ρόμπερτ Μαρκ είχε κάνει ένα μοντέλο στον υπολογιστή, προτού ασχοληθεί με την Αγία Σοφία.

Ως εκείνη τη στιγμή λοιπόν οι περισσότεροι ερευνητές πίστευαν ότι τα 40 παράθυρα στην Αγία Σοφία είχαν τοποθετηθεί μόνο για την οπτική εικόνα. Η δική του έρευνα όμως έδειξε ότι προστέθηκαν εκεί για λόγους στατικούς. Γιατί έτσι αποφεύγονται οι ρωγμές. Κατά τον Μαρκ, ο Ανθέμιος και ο Ισίδωρος γνώριζαν ότι η περιοχή γύρω από τον τρούλο ούτως ή άλλως θα «ήθελε», θα είχε την τάση, να ρηγματωθεί κατά μήκος του άξονα των παραθύρων. Γι’ αυτό και χρησιμοποίησαν τα παράθυρα ως τεχνητές ρωγμές.

Βυζαντινό τσιμέντο

Αλλά και τα τούβλα και το κονίαμα θεωρείται ότι έχουν συντελέσει πολύ στη θωράκιση του ναού. Τα τούβλα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν κατά πολύ ελαφρύτερα και πιο πορώδη από εκείνα που ήταν σε χρήση εκείνη την εποχή σε άλλες κατασκευές. Ο τούρκος καθηγητής μάλιστα θεωρεί ότι είχαν ψηθεί σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω από τους 750 βαθμούς Κελσίου) ώστε να επιτευχθεί η σωστή αντίδραση μεταξύ των υλικών. Παράλληλα, το κονίαμα βρέθηκε να μοιάζει πολύ με το σημερινό γνωστό τσιμέντο (Πόρτλαντ), γεγονός που εξασφαλίζει υψηλή απορροφητικότητα σε περίπτωση σεισμικών δονήσεων.

Η σχέση μάλιστα κονιάματος και τούβλου συνετέλεσε στην επιπλέον ενίσχυσή του. Γιατί οι κτίστες, προκειμένου να δουλέψουν γρηγορότερα, έβαζαν μεγαλύτερη ποσότητα κονιάματος στους αρμούς ανάμεσα στα τούβλα. «Το αποτέλεσμα είναι να συμπεριφέρονται οι αρμοί σαν ενισχυμένο τσιμέντο»,όπως λέει ο κ. Τσακμάν.

Πριν από την Αγία Σοφία οι αρχιτέκτονες έχτιζαν απλώς πολύ ισχυρά κτίρια προκειμένου να επιζήσουν από τους σεισμούς. Ο καθηγητής Αχμέτ Τσακμάν διατύπωσε την τολμηρή ιδέα ότι μπορεί ο Ανθέμιος να είχε κατασκευάσει μια μηχανή προσομοίωσης σεισμών, με αποτέλεσμα να αντιληφθεί ότι οι πιέσεις σε ένα δυναμικό σύστημα είναι ανάλογες με τη μάζα. Αρα το σχέδιό τους να χρησιμοποιήσουν ελαφρύτερα τούβλα και εύκαμπτο κονίαμα αντί για πέτρα ήταν απολύτως λογικό.

Η τελική απάντηση όμως για τη συμπεριφορά της Αγίας Σοφίας απέναντι σε έναν μεγάλο σεισμό ήρθε μετά την τοποθέτηση στο κτίριο, από τούρκους και αμερικανούς ερευνητές, πολλών μικρών αισθητήρων δόνησης από τα στοιχεία των οποίων κατασκευάστηκε το τρισδιάστατο μοντέλο στον υπολογιστή.

Σε σεισμό λοιπόν 7,5 ρίχτερ η Αγία Σοφία θα κινηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό προς τα εμπρός και πίσω, οι κορυφές των αψίδων θα πάρουν τα μεγαλύτερα φορτία, αλλά ο τρούλος θα παραμείνει στη θέση του και η εκκλησία όρθια. Και αν ο σεισμός είναι μεγαλύτερος; Τότε η Κωνσταντινούπολη θα έχει σοβαρότερα προβλήματα να επιλύσει…

Τρέχει και δεν φτάνει η Ρωσία καθώς πληθαίνουν οι πληροφορίες για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική ΝΑΤΟϊκή προστασία στα κοιτάσματα και τους αγωγούς της Α.Μεσογείου, κάτι που είναι πολύ πιθανό να συμβεί και με το Ισραήλ ειδικά αν χειροτερέψουν ακόμη οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ και η Αγκυρα απομακρυνθεί και άλλο από τη Συμμαχία.

Το σενάριο ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ είναι πάρα πολύ πιθανό ειδικά αν οι Τούρκοι δεν πάρουν μερίδιο ή κλιμακώσουν με στρατικοποίηση της κρίσης στην Α.Μεσόγειο. To θέμα της υποψηφιότητας-ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ θέτει στο επίκεντρο πρόσφατης ανάλυσής η δεξαμενή σκέψης του Atlantic Council. 

«Πριν από δεκαπέντε χρόνια, το ΝΑΤΟ καλωσόρισε επτά νέα μέλη στη Συμμαχία, επεκτείνοντας τα σύνορά του προς τα ανατολικά από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα. Καθώς το ΝΑΤΟ φτάνει στα 70κοστά γενέθλιά του, θα μπορούσε πλέον να βρεθεί χρόνος να προστεθεί ένα νέο μέλος: αυτή τη φορά στην Ανατολική Μεσόγειο», αναφέρει φωτογραφίζοντας την Κύπρο.

Ο αναλυτής Damon Wilson αφού κάνει μια ιστορική αναδρομή από για τους λόγους που η Κύπρος δεν έγινε μέρος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας παραθέτει μια σειρά από επιχειρήματα που κατά την άποψή του θα πρέπει η Κύπρος να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Πέραν από την αυξανόμενη ρωσική παρουσία τονίζεται πως «τα ύδατα γύρω από την Κύπρο έχουν γίνει μια ζώνη ανησυχίας όσον αφορά τις μη κρατικές απειλές, συμπεριλαμβανομένης της διάδοσης, του οργανωμένου εγκλήματος, της τρομοκρατίας, της εμπορίας ανθρώπων και των ροών προσφύγων».

«Το διαιρεμένο νησί προσφέρει τρωτά σημεία που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι κακοποιοί παράγοντες, καθώς η περιορισμένη κυπριακή συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας έχει οδηγήσει σε άσκοπες προκλήσεις. Το 2014, οι κυπριακές αρχές αναγκάστηκαν να ανταποκριθούν σε πετρελαιοφόρο που κατασχέθηκε από πειρατές της Λιβύης που κατευθύνονταν προς το νησί. Σε μια δραματική αποτροπή, οι αμερικανικές δυνάμεις ενήργησαν, υποστηρίζοντας τις κυπριακές αρχές που ξεπέρασαν τα μέσα τους και περιορίστηκαν από ad hoc μέτρα», σημειώνει.

«Όσο το Κυπριακό παραμένει ανεπίλυτο, υπάρχει ένα κόστος ευκαιρίας όχι μόνο σε ό, τι μπορούν να επιτύχουν οι Κύπριοι στο νησί τους, αλλά και στην ευρύτερη ασφάλεια και ευημερία στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ημιτελή δουλειά στην Κύπρο είναι και η ημιτελής δουλεία μιας ολόκληρης της Ευρώπης, ελεύθερης και ειρηνικής», προσθέτει προσθέτοντας πως η αντί να είναι η Κύπρος ένας με αναπηρία στη διατλαντική κοινότητα θα μπορούσε να προσφέρει μια ευκαιρία για μια άλλη στρατηγική νίκη για τον ελεύθερο κόσμο.

Για το θέμα της ασφάλειας στις διαπραγματεύσεις που παραμένει αγκάθι, σημειώνει πως αν και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις Ελλάδα, Τουρκία, Η.Β είναι μέλη του ΝΑΤο ωστόσο η Συμμαχία δεν έχει τεθεί ως λύση στο πρόβλημα της ασφάλειας. «Τώρα μπορεί να είναι η κατάλληλη στιγμή», αναφέρει.

Με την ένταξη του ΝΑΤΟ σε οποιαδήποτε διευθέτηση, οι ελληνικές και τουρκοκυπριακές κοινότητες, μαζί με την Αθήνα και την Άγκυρα και σε συνεργασία με όλους τους ευρωπαίους εταίρους και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην επίτευξη συμφωνίας. Η Κύπρος παραμένει το μοναδικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν είναι καν μέλος του προγράμματος Συνεργασίας για την Ειρήνη, εξαιτίας του προβλήματος επανένωσης. Ωστόσο, η άμεση ένταξη στο ΝΑΤΟ θα ενσωματώσει αυτόματα και ως εκ τούτου θα αντικαταστήσει το σύστημα εγγυήσεων με μια δέσμευση της Συμμαχίας για ολόκληρο το νησί χωρίς την ανάγκη εναλλακτικών μηχανισμών.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, συνεχίζει ανάλυση, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα κέντρο επιχειρήσεων στο νησί, αντλώντας από το υπάρχον προσωπικό υποδομών και στελεχών από συμμάχους του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας. Αυτό το νέο κέντρο επιχειρήσεων θα παρείχε στους συμμάχους του ΝΑΤΟ μια κοινή συνειδητοποίηση της κατάστασης στην Ανατολική Μεσόγειο για μη ελεγχόμενες μεταναστευτικές ροές, παράνομη ναυτιλία κτλπ. Θα υποστηρίξει επίσης τους σχεδιαστές του ΝΑΤΟ που επικεντρώνονται ορθά στην ανατολική πλευρά της Συμμαχίας τόσο στις ρωσικές όσο και στις μη κρατικές απειλές.

Επιπλέον, η διένεξη συγκρούσεων από τη Λιβύη στη Συρία εκθέτει σε πολλά μέλη του ΝΑΤΟ σημαντικό κίνδυνο και ένα κέντρο προώθησης επιχειρήσεων στην Κύπρο θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες δυνατότητες σε αυτούς τους τομείς. Το 2013, τα Ηνωμένα Έθνη και ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) βασίζονται στη λειτουργία τους για την εξαγωγή χημικών όπλων από τη Συρία στην Κύπρο.

Η ένταξη στο ΝΑΤΟ και η εξασφάλιση της περιορισμένης παρουσίας της Τουρκίας στο νησί μέσα σε ένα συμφωνημένο πλαίσιο του ΝΑΤΟ θα δώσει στην τουρκοκυπριακή κοινότητα εμπιστοσύνη στην δική της ασφάλεια, ενώ ταυτόχρονα θα καθησυχάσει τις ελληνοκυπριακές και ελληνικές ανησυχίες τοποθετώντας σταθερά αυτή την παρουσία στις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ. Αυτή η προσέγγιση θα αντικαταστήσει το παλαιό σύστημα εγγυητών εξωτερικής ασφάλειας με την ενσωμάτωση μιας ενοποιημένης Κύπρου σε μια συμμαχία βασισμένη στην αμοιβαία άμυνα. 

«Η ένταξη στο ΝΑΤΟ για την Κύπρο – κατά την έναρξη της διαδικασίας ενοποίησης – θα μπορούσε να βοηθήσει και τις δύο πλευρές να δεσμευτούν να σφυρηλατήσουν ένα κράτος μαζί. Πράγματι, ο Ελληνοκύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης έχει ήδη δηλώσει πιθανή υποστήριξη για την ένταξη στο ΝΑΤΟ», σημειώνει το Atlantic Council.

Μεταξύ άλλων σημειώνει πως δω και καιρό υπάρχει ανησυχία για το γεγονός ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να παίξει σαμποτάρει οποιεσδήποτε μελλοντικές ειρηνευτικές συνομιλίες, καθώς η Ρωσία θα προσπαθήσει να διατηρήσει μια βασική σφήνα μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η επιτάχυνση της πτώσης των ρωσικών επενδύσεων και των επιχειρηματικών δεσμών στην Κύπρο μπορεί να δώσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά το περιθώριο ελιγμών για τις εγγυήσεις ασφάλειας μέσω της ένταξης στο ΝΑΤΟ.

Pentapostagma.gr

Ο Γιώργος Τράγκας μιλώντας στο μικρόφωνο των «Παραπολιτικών»

Δριμεία επίθεση εξαπέλυσε ο Γιώργος Τράγκας από την εκπομπή «Εν Αθήναις» και τα Παραπολιτικά 90.1 FM φέρνοντας στο προσκήνιο τα όσα ψέματα έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας και η πολιτική του παρέα, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «Κεράκια σβήνουν απόψε στο Μαξίμου, γιορτάζοντας την αποψινή ημέρα καθώς είναι πρωταπριλιά.»

Συγκεκριμένα τόνισε:

«Σήμερα γιορτάζει η πολιτική συμμορία, οι άνθρωποι του Σόρος. Σήμερα γιορτάζουν αυτοί που πρόδωσαν την Ελλάδα και την Μακεδονία, οι μαριονέτες της Μέρκελ, αυτοί που προώθησαν τα σχέδια διαμελισμού της χώρας μας. Γιορτάζουν τα καλύτερα παιδιά των Γερμανών, οι μαριονέτες και οι Φιλιππινέζες των δυνάμεων κατοχής. Γιορτάζει αυτός που έφτιαξε το υπερταμείο, ο πολιτικά αχρείος, αυτός που αψήφησε την συντριπτική πλειοψηφία, αυτός που έφτιαξε την βρομερή συμφωνία των Πρεσπών, αυτός γιορτάζει σήμερα. Ο απριλιανός κλώνος, ο μέγιστος των απατεώνων, που πρόδωσε την πατρίδα, αυτός που έφερε στην πατρίδα Γαβρόγλου και Φίλιδες. Σήμερα είναι η ημέρα των απατεώνων. Είναι πολιτικά αχρείοι εδώ στην Αθήνα. Δεν δίνουν ψήφο στην ομογένεια. Αυτός ο άθλιος πολιτικός κόσμος τους θεωρεί απόπαιδα. Καταστρέφουν την χώρα, τις υπηρεσίες. Έλεγε ότι θα φέρει ανάπτυξη και την «απογείωσε» με πλειστηριασμούς , με βίαιη μετανάστευση, με το υπερταμείο.»

Στη συνέχεια ο έγκριτος δημοσιογράφος, Γιώργος Τράγκας φέρνει στην επιφάνεια τα όσα ψέματα έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας προεκλογικά και όχι μόνο. 

«Σήμερα γιορτάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα γιορτάζει ο μεγαλύτερος ψεύτης της μεταπολίτευσης, ο Αλέξης Τσίπρας. Το μεγαλύτερο πολιτικό λαμόγιο. Σήμερα γιορτάζουν αυτοί που πρόδωσαν την Μακεδονίας μας, με πρώτο τον υπάλληλο του Σόρος.

Και τι δεν μας έχει πει στα χρόνια που ήταν στο Μάξιμου αλλά και πριν όταν ήταν αντιπολίτευση. Μας είχε είπε ότι «θα αποκαταστήσει το δώρο Χριστουγέννων στους συνταξιούχους». Το 2014 και αρκετές φορές μετά είπε ότι «θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ». Αγνόησαν και παρέκαμψαν τη βούληση ενός λαού και ξεπούλησαν την Μακεδονία. Θα τους καταδικάσουμε στις κάλπες. Ανοίγει το στόμα του και μοιράζει ψέματα. Αυτός ο πολιτικά ανώμαλος φώναζε το 14 ότι «θα επαναφέρει το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ». Δεν πρέπει να ξεχνάμε, δεν πρέπει να είμαστε αμνήμονες. Ένας πολιτικός αλήτης είναι, που όταν ήταν στην αντιπολίτευση υποσχόταν τα πάντα. Ένας ψεύτης που υφάρπαζε την ψήφο των Ελλήνων.

Ο τυχοδιώκτης που πλήγωσε το κορμί της Ελλάδας μπήγοντας το μαχαίρι στην Μακεδονία. Αυτός που έλεγε ότι «θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ.» Πρέπει να θυμόμαστε για να τον καταδικάσουμε μαζικά. Σήμερα πρωταπριλιά πρέπει όλος ο λαός να θυμηθεί. Να θυμηθούμε πόσα είπε ο πολιτικά αχρείος και τι έκανε εις βάρος του λαού και της Μακεδονία. Αυτός που με την ανηθικότητα του έπληξε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ξεπουλώντας τη χώρα στην πλάτη του λαού. Το πολιτικό σίχαμα εξαπάτησε συστηματικά όλο το λαό επί 5 έτη περίπου. Φώναζε ότι «θα χτυπάει τα νταούλια και οι τράπεζες θα χορεύουν». Ο άφρονας, ο ψεύτης, ο εορτάζων σήμερα, Αλέξης Τσίπρας. Κατέχει το ρεκόρ γκίνες της πολιτικής απάτης, ο μίστερ κολωτούμπας.»

Και συνέχιζε λέγοντας:

«Το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι προειδοποίηση και προς την Νέα Δημοκρατία. Ο Μητσοτάκης είπε ότι έρχεται ως συνέχεια του κράτους και λέει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για όλα τα εγκλήματα του Τσίπρα. Σας περιμένουμε όλους για να δούμε πόσο φιλέλληνες είστε. Η χολέρα πάντως θα φύγει.

Θυμάστε τι έλεγε; Τα ξέχασε όλα. Αυτός που ατίμασε την αριστερά, έλεγε ότι πρόκειται «να αντικαταστήσει το μνημόνιο από το πρώτο βράδυ από τη νύχτα των εκλογών». Αυτά τα ψέματα έλεγε ο πολιτικός αλήτης που εξαπάτησε γενεές γενεών. Εξαπάτησε όλους τους Έλληνες που πίστεψαν ότι ένα νέος άνθρωπος μπορεί να είναι και σοβαρός. Είχε πει ότι θα «έσκιζε τα μνημόνια με μιας και ότι δεν αναγνώριζε την Τρόικα». Και έκανε στη συνέχεια την Τρόικα, Θεσμούς, συνεργαζόμενος με τους Γερμανούς και το open society. Έλεγε ότι «δεν είμαστε ικανοί εμείς να εφαρμόσουμε μέτρα». Ατίμασε την αριστερά, πρόσβαλε την δημοκρατία, παραβίασε το Σύνταγμα. Έλεγε ότι «δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με κανέναν». Σήμερα κόβουν τούρτα στο Μαξίμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι χειρότερο γνώρισε η χώρα, πολιτικοί προδότες, συκοφάντες και ψεύτες. Έλεγε ότι «θα επαναφέρουμε μισθούς και συντάξεις στη προμνημονιακή εποχή». Αν συρράψετε τις δηλώσεις του έχει κάνει ρεκόρ γκίνες στην απάτη. Η μεγαλύτερη μαριονέτα της Μέρκελ. Έλεγε «να μην τολμήσουν να διανοηθούν πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Αρκετά ρούφηξαν οι τραπεζίτες τον μέσο οικονομικά Έλληνα». Είναι ανάγκη να τιμωρήσουμε αυτό το πολιτικό σίχαμα.»

Crashonline.gr

Ψηφοφόροι του ΑΚΡ χαιρετουν τον Ερτογάν κουνώντας σημαίες - Φώτο Newspost

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δέχθηκε σήμερα ένα χωρίς προηγούμενο «χαστούκι» καθώς το κόμμα του, σύμφωνα με τα ακόμη μερικά αποτελέσματα, έχασε την Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη στις χθεσινές δημοτικές εκλογές.

Ο αρχηγός του τουρκικού κράτους είχε ριχτεί με όλες του τις δυνάμεις στην προεκλογική εκστρατεία ενόψει αυτών των εκλογών, πραγματοποιώντας μια εκατοστή προεκλογικές συγκεντρώσεις σ’ όλη τη χώρα και ανάγοντας την ψηφοφορία σε δημοψήφισμα για το πρόσωπό του μέσα σε πλήρη οικονομική θύελλα.

Μολονότι διατήρησε μια μικρή πλειοψηφία σε εθνική κλίμακα, τα μερικά αποτελέσματα φέρουν την αντιπολίτευση νικήτρια στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα, τις δύο κύριες πόλεις της χώρας, τις οποίες ήλεγχαν εδώ και 25 χρόνια το AKP και οι ισλαμιστές προκάτοχοί του.

Στην Κωνσταντινούπολη, οι δύο κύριοι υποψήφιοι έρχονται στήθος με στήθος και χθες το βράδυ ανακοίνωσαν αμφότεροι τη νίκη τους.

Όμως ο πρόεδρος της Εκλογικής Επιτροπής (YSK) Σαντί Γκιουβέν δήλωσε σήμερα πως τα μερικά αποτελέσματα δείχνουν πως επικεφαλής στην Κωνσταντινούπολη είναι ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, ο Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος προηγείται κατά 28.000 ψήφους.

Ο Γκιουβέν υπογράμμισε πάντως πως εξετάζονται προσφυγές για λίγο περισσότερες από 80 κάλπες.

«Ελπίζω ότι θα έχουμε σύντομα τα τελικά αποτελέσματα και θα μπορέσουμε να ξαναπιάσουμε δουλειά», αντέδρασε σήμερα ο Ιμάμογλου και υποσχέθηκε να διοικήσει την Κωνσταντινούπολη με πλήρη διαφάνεια.

Σήμερα το μεσημέρι, είχε ήδη αλλάξει το βιογραφικό του στο Twitter και εμφανιζόταν ως «δήμαρχος της Μεγάλης Κωνσταντινούπολης».

Ετοιμάζονται προσφυγές

Όποιο κι αν θα είναι το αποτέλεσμα της μάχης της Κωνσταντινούπολης, της οικονομικής και δημογραφικής καρδιάς της χώρας, ο Ερντογάν έχει ήδη καταγράψει μια ηχηρή ήττα χάνοντας την πρωτεύουσα.

Σύμφωνα με τα ακόμη μερικά αποτελέσματα που μεταδόθηκαν από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Μανσούρ Γιαβάς έρχεται πρώτος με 50,90% των ψήφων, έναντι 47,06% που λαμβάνει ο υποψήφιος της πλειοψηφίας Μεχμέτ Οζασεκί.

Ωστόσο, σε μια ένδειξη ότι δεν θα επιτρέψει να χάσει τις δύο κύριες πόλεις της Τουρκίας χωρίς να κάνει τίποτα, το AKP ανακοίνωσε στη διάρκεια της περασμένης νύκτας πως θα καταθέσει προσφυγές για να επανεξετασθεί η εγκυρότητα δεκάδων χιλιάδων ψηφοδελτίων, τα οποία θεωρεί άκυρα.

Σύμφωνα με το “Ανατολή”, 290.000 ψήφοι καταμετρήθηκαν ως άκυρες στην Κωνσταντινούπολη και 90.000 στην Άγκυρα.

Φοβούμενη νοθεία, η αντιπολίτευση κάλεσε από την πλευρά της τους παρατηρητές να μην φύγουν από τα εκλογικά τμήματα, ακόμη και «να μην κοιμηθούν για 48 ώρες».

Ο πρόεδρος Ερντογάν προτίμησε στη διάρκεια της περασμένης νύκτας να επικεντρωθεί στη νίκη του σε εθνική κλίματα, καθώς ο συνασπισμός που σχηματίσθηκε από το AKP και τους υπερεθνικιστές του MHP κέρδισε 51,67% στο σύνολο των ψηφοφοριών, σύμφωνα με τα μερικά αποτελέσματα.

«Το γεγονός ότι διατηρεί την πλειοψηφία του 51% είναι πολύ σημαντικό», αναλύει η Αϊσέ Αγιατά, καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Μέσης Ανατολής στην Άγκυρα. «Αυτό του επιτρέπει να διατηρεί τη νομιμότητά του».

Όμως η Κωνσταντινούπολη παραμένει μια μείζων πόλη για τον Ερντογάν, ο οποίος μεγάλωσε και άρχισε την πολιτική καριέρα του ως δήμαρχός της από το 1994 μέχρι το 1998. Γι’ αυτό είχε στείλει εκεί τον πιστό πρώην πρωθυπουργό του, τον Μπιναλί Γιλντιρίμ.

Για την Αγιατά, «ο Ερντογάν είναι τραυματισμένος από τα αποτελέσματα της Κωνσταντινούπολης, αλλά παραμένει όρθιος».

Ανησυχίες

Τα αποτελέσματα που πέτυχε η αντιπολίτευση στην Άγκυρα είναι περισσότερο αξιοσημείωτα επειδή το AKP είχε συντριπτική υπεροχή στην κάλυψη της προεκλογικής εκστρατείας από τα μέσα ενημέρωσης, πολλά από τα οποία ελέγχονται από την εξουσία.

Όμως η οικονομική κατάσταση φαίνεται πως κατέβαλε το AKP, καθώς πολλοί ψηφοφόροι τους οποίους συνάντησε το Γαλλικό Πρακτορείο στα εκλογικά τμήματα της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας έβαζαν το θέμα αυτό στην κορυφή των ανησυχιών τους.

Ενώ το AKP είχε στηριχθεί σε μια ισχυρή ανάπτυξη για να επιτύχει τις εκλογικές νίκες του από το 2002 και μετά, αυτή τη φορά χρειάσθηκε να διαχειριστεί την πρώτη ύφεση εδώ και 10 χρόνια, πληθωρισμό ρεκόρ και ανεργία σε άνοδο.

«Η οικονομική κρίση έπληξε αληθινά τους ψηφοφόρους του», εξηγεί ο Μπερκ Εσέν, επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μπιλκέντ της Άγκυρας.

«Ο Ερντογάν πέτυχε την υποστήριξη της βάσης του υποσχόμενος πως η πολιτική σταθερότητα θα έφερνε την οικονομική ευημερία», συνεχίζει. «Όμως ούτε το ένα ούτε το άλλο δεν επιτεύχθηκαν στη διάρκεια των θητειών του».

Ο κύριος υποψήφιος της αντιπολίτευσης για τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης δήλωσε σήμερα ότι έχει προβάδισμα 25.158 ψήφων από τον αντίπαλό του του κυβερνώντος κόμματος AKP του τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με την τράπεζα δεδομένων του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP).

Ο Εκρέμ Ιμάμογλου δήλωσε επίσης πως το Εκλογικό Συμβούλιο έχει περιλάβει στο αποτέλεσμα το 99,95% των ψήφων στην Κωνσταντινούπολη και φαίνεται πως το προβάδισμα έχει ελαφρώς διευρυνθεί στις 25.755 ψήφους.

Το AKP ανακοίνωσε εξάλλου σήμερα πως περιμένει ότι θα αλλάξει υπέρ του, μέσω προσφυγών, το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών στην Άγκυρα. Το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης κέρδισε τον έλεγχο της πρωτεύουσας στις χθεσινές δημοτικές εκλογές. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Άγκυρα, ο Γενικός Γραμματέας του AKP Φατίχ Σαχίν δήλωσε πως το κόμμα του θα προσφύγει εναντίον των εκλογικών αποτελεσμάτων σε κάθε περιφέρεια της πρωτεύουσας. Πρόσθεσε πως το AKP θα σημειώσει «σημαντική πρόοδο» ως αποτέλεσμα των προσφυγών αυτών.

Το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή μετέδωσε πως ο κύριος υποψήφιος της αντιπολίτευσης στην Κωνσταντινούπολη έχει προβάδισμα 0,28 της ποσοστιαίας μονάδας επί του υποψηφίου του AKP με καταμετρημένο το 99,8% των ψήφων. Προηγουμένως και τα δύο κόμματα είχαν ανακηρύξει τη νίκη τους στη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας.

ΑΠΕ-ΜΠΕ-Reuters 

Κωνσταντινούπολη, Τουρκία

Hellasjournal.com